Walking through the raindrops

Everything

Two way street

Jouw nummers die we speelden in de muziekschool in Vleuten met ons bandje "Zoo", de dagen die we samen hebben doorgebracht, het zijn herinneringen die zullen blijven.

Als kinderen van de zussen Rijkeboer en geboren een jaar na elkaar waren we vrijwel elk weekend bij elkaar. Sliepen in jouw éépersoonsbed met een diepe kuil en aten van `tzelfde bord. Tot het ochtendgloren speelden we het bordspel "taxi" en overdag altijd samen op pad in Vleuten óf Bunnik op zoek naat toelaatbaar kattekwaad. Het zal rondom ons tiende levensjaar zijn geweest dat we besloten later met elkaar te trouwen, maar dát, werd ons uitgelegd, behoorde niet tot de mogelijkheden..daar kwamen ongelukkige kinderen van, dat kon niet, neef en nicht. Lieve Har, lieve Les, de wereld is een stukje minder mooi zonder jou. Liefs je nichtje Andrea

Lieve, lieve Les,

je wilde altijd het liefst 17 jaar blijven.
Je bracht onbeschrijfelijk veel geluk
en kleur in mijn leven.

Dat dit geluk en deze kleuren
moeten vervagen...

Maar nooit, nooit
mijn dankbaarheid
en herinneringen
aan jou!

Die blijven leven,
tot in de lengte
van mijn dagen.