Lieve Lenie,
Ik ken je als vrolijk, gezellig en begaan
Niet omdat het moet maar gewoon spontaan

Ik kende je al wel van Annet en Toos
Maar bij BMH’95 (begonnen met handballen in 1995) kwam ik je vaker tegen, toen ik voor recreanten handbal koos

Ik vond jou aanvulling voor het team heel bijzonder
Zo trouwe supporter is echt een wonder

Je was er altijd, om ons aan te moedigen, bij het spel
Soms hielp dat ons wel

Ik snap niet dat je niet gek werd van alle kinderen
Maar jij vond dat gezellig en kon je niet hinderen

Later ging BMH’95 geruisloos over in BMH’16 (begonnen met high tea-en in 2016) toen we met het team besloten dat we beter iets anders konden gaan doen dan handballen
Een keer per jaar komen we gezellig bij elkaar, en maakt iedereen iets lekkers, en kunnen we de rest van avond over van alles en nog wat lallen

De domino avonden gingen er fanatiek aan toe
Die avonden werd jij nooit moe

Gezellig met hapje en drankje elkaar met dubbelen belagen
Was er altijd wel iemand die daarover zat te klagen

Maar jij niet
Wie je kent zag dat je geniet

Elkaar aan lachen maken kan ook zonder moppen
Door bijvoorbeeld rode trein tussen de paprika te verstoppen

En uiteraard uit alle stukjes, die ik kan kiezen, pak ik natuurlijk die rode trein,
het was hilarisch maar om het leuk te vinden had je erbij moeten zijn

Ik Lenie

De dood is in het geheel niets;
Ik ben slechts naar de volgende kamer geglipt.
Ik ben ik en jij bent jij;
Wat wij ook voor elkaar waren, zijn wij nog steeds.
Roep me bij mijn oude vertrouwde naam Lenie;
Spreek tot mij met het gemak van tevoren.
Leg geen verschil in je toon;
Draag geen gedwongen houding van ernst of verdriet.
Lach als altijd om de vele grappen die wij deelden;
Speel lach, denk aan mij en bid voor mij.
Waarom zou ik uit het hart zijn als ik uit het oog ben?
Ik wacht slechts eventjes op jou, ergens in de buurt.
Net om de hoek;
Alles is in Orde.