We hoorden net in de dienst dat Koos niet te vatten was in woorden. Maar fijn dat Koos er was met zijn rake woorden, liefst vergezeld van een knipoog. veel contact als eindredacteur van de Samen en later stomme mails over weekbulletin. Ook zie ik een contactpersoon van de kerk die met veel plezier een kraamkado (Koos de Kerkrat) bracht toen wij net in Nieuwegein woonden. Veel dank!
Dag Koos; succes Elisabeth!

De sterkste schouders, dragen de zwaarste lasten.
Grote grijze goeroe met je
pretoogjes.
Mijn leermeester
Samen op pad.
Tours wijn
Schweinfurt bier
Airasca grappa
En auto's kijken in Genève.
Levensgenieter
PSV
Dank voor je levenslessen
Het ritje in de Z4 is is er nooit van gekomen.

Lieve Koos,
De afgelopen dagen heb ik veel nagedacht over herinneringen aan jou en met jou. Ik denk aan de gezelligheid bij jullie thuis als ik als kind langskwam met een boodschap. Met Elisabeth zat ik dan aan de ronde tafel in de keuken terwijl jij op de bank zat en mee kletste. Ik denk aan de club die we samen hebben gedraaid toen we nog in schippersinternaat kerkten. Of aan die avond dat ik, samen met Joost, Maaike en Menno, een repetitieavond had van Hatikwa en jij kwam vertellen dat opa Schuurman was overleden. Je deed dat zo vriendelijke en zachtaardig. Ik zal alle momenten, klein en groot, missen. Ik ben blij dat je nu Thuis bent, waar het Goed is en je geen pijn meer hebt. Tot we elkaar weerzien! Liefs, Hester

Hé meissie, dat zei je dan, vroeger, maar ook later, ik bleef altijd je (kleine?) nichtje. En dan knuffelden we, altijd. En dat was altijd met baard, en in tegenstelling tot veel andere baarden prikte jouw baard nooit. Hij kriebelde wel, met liefde, gevoel, humor, genegenheid ., of prikte je baard alleen daarmee? En trendsetter was je, want de baard was er, mode, hype, dat maakt niet uit, bij jou stond de baard, zonder prik.
En prikken deed jij het meissie nooit, gelukkig wel kriebelen, met liefde en genegenheid.
En in alle kakofonie van familie bijeenkomsten was jij altijd het rustpunt, vaak met je camera. En dan mocht ik even uitrusten bij je, en dan zei je, hey meissie, en dan kon ik me daarna weer storten in de familie-kakofonie, en dan bleef jij achter je camera, dat wilde je, dat was je, en dat kan je.
Meissie zei je dan, wat zal ik je missen, want alleen die baard, dat is alleen t uiterlijk. Maar bij jou meer als dat, kriebelt alleen liefde en genegenheid , maar geen prik.

🌹❤️

Herinneringen aan Koos.. Dat zijn er meerdere..
Vakanties in Frankrijk, mee rijden naar de catechisatie en nog een tijdje na kletsen in de auto, als jullie langs kwamen bij mijn ouders, naar een PSV wedstrijd en zo zijn er nog ontzettend veel andere herinneringen!
Altijd was je vrolijk en gezellig!
De laatste keer dat we contact hadden zei je, jullie hebben een speciaal plekje in mijn hart.
Jij ook bij ons Koos! We gaan je missen!
Heel veel sterkte met dit grote verlies voor jullie!

Liefs Maaike

Al ik aan Koos denk, denk ik aan een zachtaardige, lieve man, die altijd belangstelling voor jou had. Hij had zelf zorgen genoeg, maar probeerde alles vanuit een positieve kant te zien.
Lang geledsn maakte ik als 'nieuwe vriendin' van Henk kennis met de familie. Koos was meteen hartelijk en gezellig tegen mij. Ik voelde me daardoor meer op mijn gemak. Hij maakte het makkelijker. Fijne herinnering!
Koos we zullen je missen.
Els van Rijssen

Al ken ik Koos en Elizabeth niet zo goed, in de kerk kwam hun hartelijkheid je tegemoet. Veel dank voor wie je bent Koos! Nee, niet 'geweest', want je bent een blijvende inspiratie. Ida Buikema