Mijn lieve Engel,het is eigenlijk wel heel raar, want het is net 1 jaar geleden dat ik mijn laatste berichtje op je site heb gezet. Zoveel dingen zijn gebeurd en ik heb je daarbij steeds gemist. Er wordt minder over gepraat en minder over gehuild, maar iedereen zinkt weg in gedachten als jouw naam valt...Jouw mooie, lieve naam, Kim. Het wordt mijn eerste kerst terug in België, en ik vervloek de dag dat werd beslist dat jij er in geen geval zou bij zijn. Ik probeer me dikwijls voor te stellen hoe onze relatie zou zijn geweest, nu ik hier terug leef. Zouden we elkaar nu al goed kennen, zou je dikwijls langs zijn gekomen om bij kleine Lukas te zijn? Ik denk van wel, want we hadden toch wel een speciale band, jij en ik. Ik ben zo fier dat er wordt gezegd dat jij op me lijkt, en ik zou zo graag willen dat Lukas ook op jou lijkt, maar dat ligt helaas niet in mijn handen. Maar ik ben er gerust in dat je zijn beschermengel bent, jouw zachte hand boven zijn hoofdje en ik doe wel de rest. Je kan niet helemaal alleen voor zo een waaghals zorgen hé schat! Gelukkig zie ik Koen en Wouter ook nog eens af en toe. Ik zou ze vaker willen zien en ik wou dat Lukas hen beter kende, maar ja, ze hebben zo hun eigen drukke leventje. Ik heb nu een computer en dat is gelukkig een excuus om Koen af en toe eens naar hier te halen. Moest hij weten dat ik hem speciaal daarvoor heb gekocht...hahaha, grapje hoor. Nou schat, ik laat het er maar weer bij. Tot in mijn volgende dromen, hè, lieve engel xx