Lieve Joyce,

Je was echt een hele fijne collega. We hebben veel gebabbeld over katten, je dochter en koken. Ik vond het altijd superfijn hoe je mijn reizen voorbereidde met extra printjes voor Sylvia, zodat zij ook wist waar ik uit zou gaan hangen. Ik heb speciale schoenen aangedaan om je even gedag te zeggen, maar dat wist je natuurlijk wel.

Rust zacht lieve Joyce,

Jamie

Juni 2018 het Kröller-Müller museum. Wat waren we verrast om elkaar, na jaren niet gezien te hebben, weer tegen te komen! Na deze ontmoeting hebben wij elkaar niet meer los gelaten en is onze vriendschap alleen maar hechter geworden. Uren met elkaar aan de telefoon en Whatsappen, shoppen in de Herenstraat in Voorburg en daarna altijd naar ons vaste restaurantje aan het water. Op onze “oude” dag nog op dansles! Wat hebben wij gelachten. We hadden nog zoveel plannen samen. Maar leven is als sneeuw, je kunt het helaas niet bewaren. Ik koester de herinneringen en troost mij met de gedachte dat jij er was.
Lief dapper meisje, jij hebt je strijd gestreden. Jou rest nu de zegen van tijdloosheid. Mij rest een stilte, die nog steeds sprakeloos maakt…..
Een laatste omhelzing,
Rilinde

Het onwezenlijke is geschied. Joyce, je laat ons achter in een diepe droefenis die in de tijd slechts langzaam en met tussenpozen zal worden vervangen door een acceptatie. Je laat ons ook achter met een trots en een dankbaarheid dat we jou in ons leven mochten hebben en vele goede (en ook minder goede) momenten met elkaar konden delen. Graag hadden we jou gegund om nog lang van het leven en de mensen die jou zo dierbaar zijn, te kunnen genieten, in het bijzonder van Bibi. Het lot heeft anders besloten. De geesten van degenen die jou zijn voorgegaan, zullen jou met open armen ontvangen. Totdat ook wij zover zijn, zullen wij jouw warmte, liefde, kracht, innerlijke overtuiging, medeleven en ondersteuning moeten missen, althans in directe zin. Want in de herinnering blijven ze ons hart vervullen en inspireren ze ons om ook met diezelfde warmte op een ander toe te treden, nieuwsgierig te zijn en voor die ander klaar te staan. Tevens laten ze ons stil staan om bewuster van het leven genieten, van de mooie en goede dingen, van de muziek, het eten, het samenzijn, het goede gesprek, net zoals jij dat deed. Onvervangbaar; voortlevend in onze harten.

I will never forget the warmth and joy of the time spent together with our big family.
I remember the loud parties with all the singing and laughing but also the cozy evenings we spent together knitting and talking.
You taught me how to use a sewing machine and how to quilt, I had a lot of fun with that. But what I learned from you is also how a woman can be so strong and independent and at the same time the most sweet, thoughtful and generous person, as you were.
This was the last time we met. I’m so grateful that in all the craziness of 2020 I could come to Holland and that we took time to drink a coffee together and take this picture.
I will miss you so much dear Joyce.
All my love goes to Jill, Peter and little Bibi Mae.

Dear Auntie Joyce,

It’s no wonder that the first three letters of your name spelled ‘joy.’ You were the joy in every room and at every gathering. You epitomized ‘to know you, was to love you.’

You welcomed me with open arms back to Holland and became my bonus mom.
You helped me move to my student place in Utrecht, you opened your home to me when I moved to Brussels. You were my anchor in more ways than I realized. You always listened, we always laughed, and you always enjoyed the finer things in life. You were strong and resilient, a Rouken’s family trait. You were loyal, thoughtful, sweet and caring. You raised a fierce woman and you welcomed a beautiful granddaughter.

In so many ways is this loss unimaginable, in so many ways I’m yearning for just one more conversation with you. In so many ways, I was looking forward to more moments of joy with you.

I will miss you so much auntie Joyce but I hope your giving my dad hell up there ❤️

Lieve Joyce,

Wat ben ik dankbaar dat we elkaar 5 jaar geleden ontmoetten. Ik kende je alleen uit de enthousiaste verhalen van mijn moeder (jouw tante Tompie).
Je was warm, hartelijk en geïnteresseerd en we hadden meteen een klik. Het voelde zo vertrouwd!
We hebben samen gelachen, gehuild en serieuze gesprekken gevoerd…je was als een zus voor mij.
Je was een mooi mens, met een groot hart, voor Jill en Bibi, maar ook voor de rest van de familie.
Zorgzaam, lief, een dame met stijl en een levensgenieter.
Ik koester jouw herinnering lieverd.
Till we meet again.
Liefs Iris ❤️💫