Wat een prachtkerel was je. Zo'n fantastisch festival beginnen zonder van tevoren te weten dat het zo groot zou worden.
We blijven aan je denken elk jaar weer.
Jij, Joop met mooie snor.

Groetjes Dorinda

Oerol was mijn vader, geweldige atmosfeer.....

Mister Oerol is niet meer. Joop bracht locatie theater en hedendaagse kunst naar Terschelling. Ik heb er veel bijzondere voorstellingen en kunstprojecten gezien zoals de fenomenale Dogtroep op de parkeerplaats bij paal 8 tijdens een wedstrijd van het Nederlands elftal, poëtische voorstelling over de crisisjaren 1930 door Derevo tijdens een regenbui in het bostheater, cirkelzagende horror voorstelling door Suver Nuver, het knotsgekke Picknick door Vis-a-Vis bij duinmeer Hee, een tankstation op het Wad, 300 metalen figuren Opdrift over het Noordzeestrand, glazen schelpen met verhalen en een performance van Arjen Boerstra als patatbakker ver weg op het strand van paal 3. Deze projecten, maar ook Joop zelf die ik in 1998-99 mocht ontmoeten, maakten een onuitwisbare indruk op mij.
Dank daarvoor Joop

Lieve Joop, graag was ik je nog wat langer tegen gekomen op ,,ons,,prachtige Terschelling.
T mocht niet zo zijn.
Maar ik herinner je graag zoals je ooit vol trots op t Groene Strand stond bij jouw Oerol.
Liefs Tina

Wat een kort leven maar wat een prachtig nalatenschap !
Enorm bedankt voor zoveel verrijking !!!

Joop bedankt voor al het moois dat jij hebt bereikt.
Dat ik elk jaar naar het Oerol festival kan heb ik aan jou te danken. Hoe je de natuur een laat worden met cultuur. Hoe ik daar van kan genieten. En ook het jaar van Leeuwarden als culturele hoofdstad daar heb je weer laten zien wat je kan. Jouw projecten aan de waddenkust, ik werd opeens weer heel trots op mijn Friesland en wilde zo weer terug. heb mensen meegesleept om het mooie te laten zien. Bedankt.

We ontmoetten elkaar op Oerol 1997, ja, ik was er laat bij, maar vooral door jou ben ik blijven komen. Dat weekend in ‘97 nam je me in je jeep mee naar het Cotyl, een bewegend object waar een persoon in kon.
Zo hebben we vaker in de auto gezeten, rondkijkend, pratend, vooral jij, met een en al vuur voor je levenswerk: Oerol. Want dat zal het blijven, meer dan Sense of Place.
Gezellig dat was het ook vaak genoeg, vooral in de Walvis, Chardonnay in de glazen. We hebben daar ook zo wat bedisseld, zoals Radio Nieuw Amsterdam op Gouvernors Island, New York 2009.
Je bent stil vertrokken. Ook voor mij een groot verdriet. In het Radio1Journaal heb ik je getypeerd als ‘een bonte anarchist’. Je was meer dan dat, want ook een warme vriend, vriend van het leven, van het eiland, van de gekte en van eigenzinnig theater in jouw omgekeerde wereld, de vrijstaat van Oerol. Voor altijd blijf je mijn Oeroegoeroe.

Jeroen Wielaert