Dear Joop,
When you came to meet us in Aurillac 25 years ago, you started a long and beautiful story between Oerol and groupe Zur. Since then, you kept on being faithful and curious about our steps and we still find it very touchy.
You grew us all in the dunes and through the wind.
We still nurture our imaginary from those elements, the landscapes, the atmosphere and light so special in Oerol. We will carry on our way thinking of you, who always worked for a deep connection between art and nature.
As you are now on your final journey, we want to share our intimate thoughts with your family, friends, colleagues, neighbors..

Thank you Joop !

Le groupe Zur

Overal voor altijd..Voor mij is Oerol 25 jaar in mijn leven, voor altijd verbonden aan Terschelling en aan Joop! De herinnering die ik delen wil gaat terug naar de try-out (alleen voor eilanders) van Pyr Gynt, in 1999..in een groep van ongeveer 50 mensen kijkend en luisterend naar wat zich aan je liet zien..en nog kwam ik ogen en oren te kort. Nog dagen erna zat de sfeer in de lucht en in je lijf...In dit Oerol jaar van voetsporen in het zand kwam ik in een vraaggesprek tussen Joop en een journaliste van het NRC de volgende woorden van hem tegen:
'' Die combinatie van dorp en strand, van het grijs van de zee en het groen van de rest van het eiland kent zijn weerga niet. Je zit tussen de mensen, je gaat een hoek om en pats! - je komt niemand meer tegen. Dat brengt de volmaakte vrijheid heel dichtbij.” Terschelling is in de eerste plaats de zee. “Ik wandel altijd zo dat ik bij de zee vertrek of er uitkom. Daar is de horizon, die tart elke beperking. Altijd kun je verder en alles wat je ziet, is in beweging.”....“Ik wilde dat landschap delen, iedereen wilde ik die schoonheid laten proeven. Natuur en theater horen bij elkaar, dat is me glashelder. Theater heeft rust nodig, daar zorgt de natuur voor. En het landschap vraagt erom te worden uitgebuit"..
Ik wens met mijn hele hart dat deze woorden vanuit de ziel iedereen blijft inspireren en dat ze zich blijven vermenigvuldigen-, als die van nieuw aangelegde duintjes, één zijn met de natuur. Een ongekende schoonheid blijven voelen en ervaren, dan pas kun je het zien.
Ik leef mee met iedereen die Joop moet missen, en wens familie en vrienden heel veel sterkte, kracht en moed ..altijd kun je verder en alles wat je ziet is in beweging..
Lieve groet,
Yolanda Guffens

‘Aangename kennismaking’ Ik heb dat altijd een rare uitdrukking gevonden. Ze klinkt als begroeting wat koud. Afstandelijk. Terwijl het net om een warm moment hoort te gaan. Zeker die eerste kennismakingen die zo intens blijken en zo’n indruk maken dat ze blijven.

Die met Joop was er zo één. In zijn 4X4 over de stormige stranden van West naar Mid. Het zand raasde als een bezetene. Het schuurde. En sloeg. Ik kon buiten niets zien. De storm bonkte op het koetswerk. Al wat ik zag waren zijn pretoogjes achter zijn grote snor. Het zou de aanzet blijken van een wild avontuur met mijn verdronken dorp en zijn van zijn energie overlopend eiland. We zouden anderhalf jaar later zelfs de wereld veroveren en de voorpagina halen van The New York Times... Wisten we veel toen.

Ik weet dat ik maar één van de erg vele artiesten ben die door Joop zijn gekieteld en over de streep getrokken om nòg uitdagender op locatie te werken. Ik heb die uitdaging graag aangenomen. Zeker met het ‘onwaarschijnlijke’ New York-verhaal. Wat was dat een hoogtepunt!

Zijn gedrevenheid, zijn energie, zijn niet-aflatende drive, die pretoogjes, zijn door zilte zeebriezen uitgeschuurde karakterkop, zijn koppigheid, zijn dromen... Ze hebben indruk op me gemaakt. En niet alleen op mij, weet ik.

Kijk, anders dan artiesten die werk maken dat af is zodra gemaakt heeft hij met zijn festival een geweldig kind gebaard én opgevoed dat nog enorm veel groeikansen heeft. En daar zal hij - zelfs nu - nog altijd z’n steentje toe bijdragen. Simpel omdat hij de juiste zaden heeft gepland in zijn duinen, ze degelijk water gaf opdat ze nog erg lang kunnen doorgroeien.

Da’s weinigen gegeven.
Dus Joop, merci. Echt. Voor wat je betekend hebt. Voor de inspiratie.

Ik zal je niet licht vergeten.
Ik koester de herinneringen.

En ik wens al jouw naasten, jouw getrouwen en jouw opvolgers heel veel sterkte in deze zware dagen. Ik zou - zoals jullie Nederlanders dat zeggen - hen ook kunnen ‘condoleren’. Maar de Vlaming-in-mij vind dat een even afstandelijke, koude uitdrukking als ‘aangename kennismaking’. Dat gaan we dus niet doen. Daarvoor was die ‘eerste’ van ons vééél te warm én indrukwekkend. Het ga je goed!

Rust zacht, zeggen ze dan. Maar dat kan ik me bij jou toch moeilijk voorstellen: dat heel lang niets doen. Sterkte ermee.

Een bijzondere en betrokken man. Voor de kunsten en voor mensen. Al bij de oprichting van Festival Hongerige Wolf, meer dan 10 jaar geleden, geloofde hij in ons en in ons festival. Hij was voor ons een voorbeeld en hij gaf ons advies en vertrouwen. En dat deed hij nog steeds. De afgelopen jaren in de rol van artistieke mentor. Hij dacht actief mee, droeg mooie ideeën aan en we konden hem altijd bellen. Dan wist hij je het gevoel te geven alsof hij alle tijd van de wereld voor je had. Hij geloofde in ons, in ons festival, in onze kunstenaars. Dank je wel Joop, voor wie jij was - voor ons en voor velen. Jij, jouw energie, jouw idealen en plannen zullen enorm gemist worden!
~ Festival Hongerige Wolf

-Grijs steen met fel geel/groen microkosmos
-Zand voorzien van slierten aangespoeld zeewier vermengd met schelpen en veren.
-Een pluk riet met geel/ groene toppen
-Een pier die met een krullende beweging voor me uit strekt richting Oosterend (geen basaltblokken)
-Aan weerszijden zeebdodem/waddengrond waar het water zijn sporen en kleine plasjes heeft achtergelaten.
-Blauwe schijnsel van een dun laagje water, opgelicht met de witte vogel-spikkels
-In mijn ooghoek links, heel ver weg, een rode boei
-Licht bruine zweem
-Segmenten vaag donker groen, vermoedelijk de hoog gelegen delen van Terschelling
-Bijna wit dat overgaat in bijna blauw
-Het blauw van de lucht met een iets paarsige zweem
-De grijs/witte wolken, vanuit het westen aangelicht

Lieve Joop,
Het was fantastisch om samen met jou het eiland af te speuren. Hotsend in de jeep, steeds weer verrast door een nieuw panorama. Ik zal er altijd met een grote glimlach aan terug denken. Dank je wel voor wat je mij, de bonte stoet makers en het landschap hebt getoond. We zullen je allen missen.

het is een bijzondere herinnering voor het eerst door jou op Terschelling te worden ontvangen. Er zijn door jou fantastische dingen gebeurt. Ik zal je enorm missen.