Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Ik leerde jou kennen toen je bij ons in de straat kwam wonen. We gingen samen naar de basisschool De Meent en werden de beste vriendinnen. Samen buiten spelen, rolschaatsen, vier udensportief, naar de kermis, ( waar deze foto van ons gemaakt is) elke vrijdagavond rondjes lopen in het dorp met koopavond. En als we leuke kleren zagen kochten we allebei het zelfde.we zeiden tegen iedereen dat we tweeling waren. Maar dat geloofde niet iedereen.
Toen we 16 werden kregen we allebei een Puch rider matcho jij een witte ik een zwarte hier hebben we heel wat kilometers mee gereden.echt geweldig!
Toen besloot jij van de lhno naar de lts te gaan. En werd onze vriendschap ook minder we gingen allebei ons eigen weg.maar we verloren elkaar niet uit het oog. We zijn bij elkaar op de bruiloft geweest en hebben de geboorte van onze kinderen ook aan elkaar laten weten. We hebben daarna nog regelmatig om de paar maanden afgesproken om een bakkie bij elkaar te doen. Oude herinneringen ophalen zelfs nog met foto's al waren die er van onze pubertijd samen niet heel veel. Maar gelukkig wel de mooie herinneringen.
Dankjewel daarvoor lieverd....je gaat nu een reis maken die eigenlijk nog tig jaren moesten duren maar helaas was dat jou niet gegund. Maar waar je nu ook bent hoop dat je daar ook gezellig een wijntje met een heerlijk hapje kan pakken...
Dag lieve Jessica tot ziens❤️ dikke knuffel Sarina