Lieve Jessica,
We hebben niet echt de tijd gehad om samen herinneringen te maken, Jessica. We hadden elkaar nog maar net ontdekt en toen werd je ziek en nu ben je er al niet meer...
Ook al kende ik je nog niet zo lang, je was al wel vertrouwd en 'eigen'. En dat ik je nooit in levende lijve heb leren kennen maakt me verdrietig. Maar ergens zullen we elkaar tegenkomen, ooit.
Want niet voor niets kwamen we in elkaars leven. Jij reageerde net als ik op een post op Facebook over oud-Winterswijk en we raakten aan de praat omdat jouw voorouders mijn achternaam droegen. In Messenger praatten we verder en jij toverde een stamboom tevoorschijn. Zie daar: in de ene tak van de boom stond jij en in de andere tak van de boom stond mijn oma. En zo werd je mijn nieuw ontdekte 'nicht van verre'.
We bleken meer gemeenschappelijk te hebben, want ook ik spin en ben een wolfanaat.

En toen kwam daar jouw bericht dat je niet meer beter zou gaan worden; ik had je zo graag nog in het echt willen ontmoeten schreef ik en jij schreef dat je zo graag naar Duitsland had willen komen. En we hoopten dat jij met Wilco en met Lucie en Maja nog bij ons konden komen in het vakantiehuis. Heluska en ik verheugden ons hier op en jij ook.
Oh Jessica, wat hadden wij je meer tijd gegund. Dat die tijd beperkt was was al bekend, maar dat er zo'n abrupte wending en daardoor een eind aan je leven kwam blijft bizar en niet te bevatten.

Lieve Wilco, Lucie en Maja, ook jullie voelen voor Heluska en mij dichtbij. We denken veel aan jullie, wensen jullie alle liefde en kracht toe die jullie nodig hebben nu Jessica niet meer fysiek bij jullie is. Weet dat de deur altijd open staat voor jullie.

Een hele lieve groet van
Brigitte en Heluska

'Wie in je hart zit is nooit ver weg'

Liefs,
Thorwald en Pieter

Jouw leven was inspirerend. Als moeder, vrouw, spinnewiel-expert, musicus en vriendin. Ik ben je dankbaar voor jouw steun aan Wilco en mijn duo. JIJ hebt de naam verzonnen Electric Storks. Jij hebt ons ook advies gegeven en je hebt tijd genomen om ons te komen horen. Ik ben je altijd dankbaar dat ik jou heb gekend. Veel liefs, Gene

Ik leerde jessica kennen op fok toen ik in de weer ging met het dragen van mijn oudste. als ik een vraag had, gaf ze antwoord. ik heb mijn kinderen jarenlang gedragen. na fok zagen we elkaar op facebook. onze kinderen werden groter en groter, we belanden bij de pubertijd. ik vond het fijn om te lezen hoe het haar verging en soms praatten we zo eens wat. een internetvriendschp. ik zal haar missen.

Lieve Wilco,
Het was in het voorjaar van 2005. Wij reden samen naar het Theo’s theremin festival in Tilburg. Volgens mij kenden jij en Jessica elkaar nog maar net. Ik was de driver en op de terugweg had ik twee vers verliefde tortelduifjes op de achterbank. Het concert dat achter ons lag kwam nog maar nauwelijks ter sprake. Volgens mij was dit zo’ n beetje het begin van jullie liefde. Dit is mij altijd een dierbare herinnering geweest vanaf het moment dat ik hoorde dat Jessica zo ziek was.
Hopelijk heb je ooit weer ruimte voor dit soort fijne herinneringen, Wilco.
Veel liefs, Bernd

Namens iedereen bij Fairy TAIl en Spinnen voor Beginners: gecondoleerd.
Ik ben Jessica dankbaar voor alles wat ze heeft betekend voor het spinnen, voor de beginners en voor de wolwereld.
Ik ben dankbaar dat ik haar heb leren kennen als mede hb er, en dat ze er altijd voor de groep en voor mij was.
Ze had een gouden hart. En een heel goed stel hersens. Ik hield van haar duidelijke taal, oeverloze geduld en ongelooflijk fijne uitstraling.
In de groep heb ik al meer dan 100 reacties gehad op het nieuws.
Jessica laat een enorme leegte achter. We missen haar.

Ik schreef een in memoriam op de site van het Boeddhistisch Dagblad, waaraan ze een grote bijdrage heeft geleverd. Zie:
https://boeddhistischdagblad.nl/nieuws/172951-in-memoriam-jessica-hummel/

Jessica was leuk, lief, woest intelligent en grappig. Ze had een encyclopedische algemene ontwikkeling. Ze hield van haar meneer, dochters, “strips, muziek, boeken, sommige mensen, drop en single malt whiskey”. Ze hield niet niet van: “pretentieuze mensen, reclame tussen films, keurslijven en modegrillen”.

In 1998 heb ik haar ontmoet. Ze was toen een van de eersten die al een heel internetleven had. Ze was lid van de nieuwsgroep nl.eeuwig.september en ze had haar eigen website. Ze was daarin een voorbeeld voor me.

Ik heb haar gevraagd hoe ze omging met de klap. Ze schreef:

“Het helpt dat ik al langer met boeddhisme bezig ben, mijn wilskracht helpt, huilen helpt, mijn karakter om niet in de slachtofferrol te duiken helpt. De liefde die op me afkomt helpt. Ik kan veel mensen inschakelen voor hulp. En dat helpt allemaal. Ik kan terugkijken zonder enige wrok. Dat helpt ook.

Je leeft in je bewustzijn, en als je dood bent dan ga je uit dat bewustzijn. Dus ik blijf bewust, verdeel mijn energie, blijf communiceren en liefhebben.

Het was een goed leven, en dat verdient een goed sterven. Een mooie boeddhistische quote van Hui Neng: ‘als je doodgaat voor je doodgaat, ga je niet dood als je doodgaat.'”

Joop Hoek en ik wensen alle nabestaanden de kracht en de zachtheid om dit verlies te verwerken. We denken hierbij vooral aan haar dochters en echtgenoot Wilco.
Jessica heeft de wereld leuker gemaakt. Dank je wel, Jessica.