English version for our International Friends follows below the Dutch
Goeie morgen, ik ben Kassen, en ik ben lid van een clubje dat "solder & Beer"
heet. Dat is exact wat je er van zou verwachten; we komen bij elkaar om te
solderen en drinken biertjes. Wij solderen vooral synthesizer modules. Die
modules zijn populair bij nerds met verzamelwoede, maar zeker ook bij mensen
die bijzondere eisen stellen aan hun muzikaal instrument, en dus hun geheel
eigen instrument willen samenstellen. Wij zitten in de laatste groep.
Dat levert natuurlijk een bont gezelschap op, van dames en heren van over de
hele wereld, uit bijna alle generaties, allemaal bijzondere mensen. Daar zat
op een gegeven moment Jessica; natuurlijk ook een bijzondere verschijning,
want wie draagt er in deze tijd nou een ooglapje, maar het ongebruikelijke was
bij ons toch al normaal. De simpelste oplossing nemen die werkt, ook als dat
een ongebruikelijke oplossing is, of wellicht juist dan, is iets dat je snel
leert waarderen als je instrumenten bouwt en repareert.
Jessica paste meteen in ons clubje, in onze samenkomst waar we van die
normaliter solitaire activiteit, van het solderen, iets sociaals maken. Haar
toegankelijkheid en openheid verreikte prompt onze bijeenkomsten.
Naarmate ik Jessica beter leerde kennen, bleek dat Jessica zelf ook lekker
veel tegenstellingen in zichzelf verenigde. Ze was een heel serieus mens, maar
juist ook enorm grappig. Nadrukkelijk cerebraal ingesteld, maar op een heel
aardse manier, geworteld in de fysieke realiteit.
Ze zijn zeldzaam, maar in mijn ervaring zijn dat de mensen waar je de beste
debatten mee kan hebben. Juist dat maakt onze waardering van een persoon los
van onze mening over een specifiek idee van die persoon. Ik geloof dat dat
gevoel wederzijds was. In een periode dat ik het af en toe online met Jessica
oneens was, bood zij wel als één van de eerste mij hulp aan, toen ik in de
penarie zat.
Hoewel het op het moment lastig is informele bijeenkomsten te houden, en er
dus al een tijd geen Solder & Beer is geweest, had ons laatste gesprek, bij
haar thuis, daar toch iets van. Ik was langs gegaan om Wilco te helpen haar
modulaire synth weer binnen haar bereik te plaatsen, en die gelegenheid grepen
we aan om één van de lastigste onderwerpen aan te snijden dat er is; de dood.
Dat gesprek gaf natuurlijk geen concrete antwoorden of conclusies, maar het
waren wel wederom de techniek en de muziek die verenigden en het gesprek
mogelijk maakten.
================================================================================
Good morning, I'm Kassen, en I'm a member of a club called "Solder & Beer".
That's exactly what it sounds like; we gather to solder and drink beer. We
primarily solder synthesizer modules. Those modules are popular amongst
hoarding nerds, but certainly also amongst people who have unusual demands for
their instruments and thus want to compose their own instrument. We're in the
last category.
This will draw a diverse membership; ladies and gentlemen from all corners of
the world, spanning almost all generations, universally extraordinary people.
There, at some point, was Jessica; obviously also an extraordinary appearance
(who, in this day and age, wears an eye-patch?) but the extraordinary was
already the norm for us. Taking the most simple solution that works, even when
it's an unusual solution (or perhaps especially then) is something you quickly
learn to appreciate when building and repairing your own instruments.
Jessica immediately fit into our club, where we turn this normally solitary
activity of soldering into a social one. Her accessibility and openness
promptly enriched our gatherings.
As I got to know her, it turned out that Jessica also encompassed a delightful
amount of opposites in herself. She was very serious, while being hilariously
funny. Overwhelmingly cerebral in a way grounded, and indeed rooted, in
physical reality.
They are rare, but I find those are the people you can have the best debates
with. Exactly those dichotomies separate our appreciation of a person from our
opinion on any specific idea they hold. I believe that feeling was mutual; in
a period where I had some differences of opinion with Jessica on social media,
she was one of the first to offer me aid when I was in trouble.
Informal gatherings are problematic these days, and there hasn't been a Solder
& Beer in a while. The last time we had a conversation had something of that
character, tough. I had made an appointment with Wilco to help move Jessica's
modular sytnh withing her reach. Then we talked about one of the hardest
subjects one can try to deal with; death. That conversation (of course) didn't
yield any concrete answers or conclusions, but it was -again- the technology
and the music who enabled the conversation.