Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Jeroen van Merwijk

11-07-195503-03-2021
      Pas als het wachten is volbracht
      Kun je verdwijnen in de nacht
      Die als een oogopslag zo zacht
      Een eind maakt aan de zwaartekracht
      Dan is er iets dat naar je lacht
      En zegt: "Waar was je nou? Ik heb zo lang gewacht"
      Dan is je wachten pas voorbij
      Dan ben je vrij

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Onze woonkeuken
        reactie 350   |   niet OK

        Lieve Jeroen,

        Mijn hart huilde toen mijn lieve zus, jouw prachtige dappere vrouw, je uit het atelier rolde en we gezamelijk naar jullie mooie kerkje liepen om afscheid van je te nemen. Opeens was er een pijnlijke leegte in die fijne ruimte waar je zoveel was en waar je zoveel moois maakte. Maar Lizzy en ik zijn gezegend met alle kunst van jou in ons huis, zoals deze muurschilderingen in onze woonkeuken. Zo ben je er toch altijd een beetje bij en is de leegte wat minder leeg.

        Liefs Mir

        loading..
        <span>Onze woonkeuken</span>
        1
        Mirjam - Amsterdam
        16 maart 2021

        Deel deze pagina:

      • Heden in de krant
        reactie 349   |   niet OK

        Jeroen zou hieraan toevoegen: 'Pregnant betekent niet zwanger.'

        loading..
        <span>Heden in de krant</span>
        1
        Alexandra - Rijswijk
        16 maart 2021

        Deel deze pagina:

      • reactie 348
        Lloyd

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Lloyd - Leersum

        16 maart 2021

      • reactie 347
        Daan

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Daan - Zwijndrecht

        15 maart 2021

      • reactie 346
        Wim

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Wim - Yogyakarta - Indonesië

        15 maart 2021

      • Gedicht
        reactie 345   |   niet OK
        POST MORTEM
        (d.d. februari 2019)

        Jeroen van Merwijk zij gelauwerd en geprezen.
        Wat heeft hij ons geprikkeld en vermaakt.
        Wat hebben we veel heerlijks mogen lezen.
        Wat zonde nou dat hij die daggedichten staakt.

        Jeroen van Merwijk schreef als ware hij bezeten
        Wat moet hij onder druk hebben gestaan
        Wat heeft hij zich geweldig van zijn taak gekweten
        Wat excelleerde hij met kwinkslag en vermaan.

        Jeroen van Merwijk laat ons nu als wezen wachten
        Wat komt er na hem en vooral: van wie?
        Wat moet nu onze droeve pijn verzachten?
        Wat is nu voortaan Facebook zonder zijn esprit?

        Jeroen van Merwijk gaat zijn vleugels elders spreiden
        In boeken, prenten, liederen - als een nachtegaal zo vrij
        Hij heeft zichzelf verlost van het dagelijkse lijden.
        Dat snap ik wel. Maar vraag me af: hoe moet het nu met mij?
        Bovenstaand lofgedicht schreef ik ruim voor Jeroens overlijden, niet wetend dat de echte dood al op de loer lag. Ik heb Jeroen pas écht leren kennen via Facebook, tijdens het bijna complete jaar waarin hij élke dag een (meestal fantastisch, altijd bewonderenswaardig) gedicht schreef. Omdat ik al sinds 2003 in Indonesië woon, is nadere kennismaking onmogelijk gebleken.
        Ineens brak Jeroen de daggedichten af, met opmerkingen over werkdruk en het snakken naar meer vrijheid. Pas later werd duidelijk dat hij de jobstijding had gekregen...
        Geruime tijd later reageerde Jeroen zelve: GRANDIOOS! Waarom ga JIJ het niet doen?
        Ik heb hem naar waarheid bedankt en beleefd geweigerd. Ik zou het niet willen, maar vooral: niet kunnen. Af en toe een gelegenheidsgedicht dat lukt meestal nog wel. Maar daar blijft het bij.
        Via een vriend heb ik intussen met tranen in mijn ogen naar de gedownloade cd van Jeroens vrienden geluisterd.

        Wim - Yogyakarta - Indonesië
        15 maart 2021

        Deel deze pagina:

      • Jeroen vergeten? Nooit!
        reactie 344   |   niet OK
        loading..
        <span>Jeroen vergeten? Nooit!</span>
        1
        Alexandra - Rijswijk
        15 maart 2021

        Deel deze pagina:

      • vriend en collega voor altijd in mijn hart
        reactie 343   |   niet OK

        Liever zeg ik ik hou van hem dan ik hield van hem.
        In de tegenwoordige tijd mag de liefde blijven stromen.
        Ik hou van hem.
        Het is fijn te ervaren dat zovelen dat voelen.
        Wat een mooi persoon!
        Ik vond het goed toeven in zijn gezelschap want hij was werelds en geestig en warm, en daar genoot ik van.
        Op de een of andere manier was Jeroen op de Kleinkunstacademie belandt en zag daar mijn voorstelling: ‘Zeg maar Sneeuwwitje’
        Samen met Marc Stakenburg vroegen ze me of ik bij hen kwam werken om kleine actuele hoospelen te schrijven en uit te voeren voor de KRO .
        Faalangst hield me eerst tegen maar goddank haalde mijn broer me over.
        Toen was het leven louter toeval en rolde je in van alles en nog wat omdat je 23 was maar later zag ik in dat Jeroen en ik allebei half katholiek waren en uit een redelijk groot gezin kwamen en dus best wat overeenkosmten hadden.
        We hebben denk ik zo’n kleine twee jaar samengewerkt bij de KRO.
        Soms reden we in de auto naar huis en droeg Jeroen een nieuwe liedtekst voor en lagen Marc en ik in een deuk.
        Ook gingen we samen op een kleine theatertournee Hij met het programma : ‘Van troubadour tot ouwehoer’ en ik met Sneeuwwitje’ op een avond.
        Het mooiste wat me is bijgebleven is dat hij toen het even wat minder met me ging hij als een van de weingen helemaal naar Nijmegen afreisde om op bezoek te komen. En ruimte had om te luisteren naar wat ik anders nooit durfde te vertellen. Vanaf toen was hij helemaal een vriend, ook al zagen we elkaar niet vaak.
        Je talenten, je trouw, je compassie, en hoe je de dood zo dapper tegemoet trad. Daar ben ik allemaal zo dankbaar voor. En nu blijven wij met het gemis en met het goud van alles wat je achterliet. Bravo lieve Maestro.

        loading..
        <span>vriend en collega voor altijd in mijn hart</span>
        1
        Kiki - Amsterdam
        14 maart 2021

        Deel deze pagina:

      • reactie 342
        Monique

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Monique - Haaften

        14 maart 2021

      • Herinneringen aan Jeroen: wat wij gemeen hebben (2)
        reactie 341   |   niet OK
        Wat wij gemeen hebben (2)

        Jij vond jezelf de beste liedjesschrijver van Nederland.
        Ik vond dat ook.
        Alexandra - Rijswijk
        14 maart 2021

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.

      vorige
      volgende