Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Jenny Prijs-Mooiweer

23-08-195306-03-2018
      “Ik zal er zijn.”

      “Ik ben heengegaan naar het mooiste plekje, eens zien wij elkaar weer.”

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Wat een mooie afscheidsdienst hebben jullie Jenny gegeven.
        reactie 27   |   niet OK
        De wereld mag jouw nooit vergeten, al draait ze nog zo krachtig door.
        Jouw naam zal blijven klinken, daar zorgt mijn hart wel voor.
        Er is een schakel die de dood niet kan verbreken, liefde en herinneringen leven altijd voort.

        Wij wensen jullie veel sterkte toe in deze moeilijke tijd en in de periode die komen gaat.
        Lieve groet Ad en Corry van Pomeren





        Ad en Corry - Apeldoorn
        14 maart 2018

        Deel deze pagina:

      • Blief nog even bie mie
        reactie 26   |   niet OK

        Marjolein - apeldoorn
        14 maart 2018

        Deel deze pagina:

      • reactie 25
        tiny

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        tiny - helmond

        13 maart 2018

      • Herinnering aan Jenny
        reactie 24   |   niet OK

        Wat een verdrietig bericht. Wij denken terug aan de tijd toen Jenny toen op onze kinderen paste. Dat deed ze met veel liefde, toewijding en betrokkenheid. Ook daarna hielden we contact en hebben Paulien en Anouk wel eens bij jullie mogen logeren. Na onze verhuizing zijn we elkaar uit het oog verloren, maar we koesteren warme herinneringen aan haar oppastijd. Veel sterkte gewenst voor Fred, Petra, Esther en verdere familie.
        Lieve groet,
        Stefan en Ilona van der Meer


        Ilona - Markelo
        13 maart 2018

        Deel deze pagina:

      • De doordeweekse moeder
        reactie 23   |   niet OK
        Het is al weer jaren geleden dat ik met mijn ouders bij het Poortersveld binnen stapte. Geen idee wat me te wachten stond. Een goed uur later was me duidelijk dat jullie je huis en gezin open stelden met warmte, interesse en humor; een mooie plek om ook thuis te zijn. Ik stapte de deur uit met de belofte om een theedoek mee te nemen, tja, een hotel wilde je niet zijn!
        Wat hebben we een tijd gehad, onvergetelijk en ook met veranderingen voor jouw en Fred. En met wat een energie pakte je de dingen aan; als ik vroeg opstond bleek dat ik me langs de reeds opgehangen was moest wurmen. Beneden stond de trommel voor lunch dan al klaar, inclusief een gebakken ei of andere verwennerij: je kreeg het voor elkaar.
        Maar niet alleen doen, er moest ook wel gesproken worden. Aan vragen geen gebrek, wellicht was je een goede rechercheur geweest? Maar deze jonge knul moest ook wel wat worden bijgebracht, niet alleen maar kaarten of onzin gesprekken. Zo ging het bijvoorbeeld over hygiëne, hoe belangrijk het was om na het douchen de tegels af te nemen met een trekker, en natuurlijk: hoe om te gaan met meisjes.
        Naast de vrolijke lach en de serieuze kant was er soms ook de duidelijke leidinggevende: zorgen dat ieder zijn taken deed, en je wilde wel luisteren met die blik die aangaf dat je beter maar je mond kon houden en (snel) je ding doen.
        Jenny, nogmaals bedankt voor je zorg, betrokkenheid en alles wat je me meegegeven hebt.
        Fred, Esther en Petra, het moment van afscheid is toch snel gekomen. Herinneringen laat ze blijven komen, en daarbij zijn jullie allemaal een spiegeltje van haar.
        Knuffel van mij, Jan

        Jan - Gouda
        12 maart 2018

        Deel deze pagina:

      • " LIEF ZUSSIE"; herinneringen aan onze ruim 60-jarige vriendschap
        reactie 22   |   niet OK
        Lieve Jennie,
        Ja, we noemden elkaar altijd "ZUSSIE", omdat we elkaar al hebben leren kennen toen we samen in de box lagen aan de Reigersweg in Apeldoorn.
        Toen je verhuisde naar de Winkewijertlaan gingen we vaak bij elkaar logeren.
        Bij jullie thuis herinner ik mij o.a. het spelen in het schuurtje-bietjes eten- voorlezen uit de bijbel-gymnastieken op het bed en dan door het bed zakken!
        Verder nog liedjes zingen tijdens het afwassen- kriebelen aan je moeders been bij de kachel 's avonds en in de winter schaatsen op het seminarie.
        Ook mocht ik de ene zondag mee naar jullie kerk en jij dan de andere zondag naar onze kerk. We waren dus al heel jong oecumenisch bezig.
        Al met al een heerlijke kindertijd!

        Tijdens onze middelbare schooltijd was ons contact een tijdje minder intensief;
        verschillende scholen en interesses, maar contact bleven we altijd houden.
        B.v met dauwtrappen naar Harderwijk. Ook raakten we flink geïnteresseerd in
        jongens en wilden die ervaringen graag met elkaar delen natuurlijk.

        Na onze schooltijd volgen werk, verliefd, , verloofd en trouwen elkaar al vrij snel op.
        We trouwden allebei in 1973 en kregen ook gauw kinderen.
        Daardoor werd de vriendschap weer intenser, want over je kinderen raak je nooit
        uitgepraat!

        Door alles wat er zo in een mensenleven gebeurt aan vreugde en verdriet, was het altijd een voorrecht om dat met elkaar te kunnen delen.
        Nooit het gevoel te hoeven hebben, dat je op je woorden moest letten, elkaar begrijpen ( ook zonder woorden ) en elkaar altijd het beste gunnen.

        En hoe vaak ben je je me niet te hulp geschoten; na mijn scheiding, ziekte en verhuizingen. Altijd stond je weer voor me klaar! Als een echte beschermengel!
        Waar jij kon, lieve Jenny, hielp jij mensen in nood. Zelf een heel pleeggezin in Roemenië. Dat heb ik altijd heel erg in je bewonderd.

        Ook mochten we, tot onze grote vreugde allebei oma worden van een mooi aantal kleinkinderen. Wat konden we genieten als we samen foto's bekeken van al dat leuke spul. Héél erg dankbaar waren we voor onze kinderen en kleinkinderen.

        Voor ons 50-jarig vriendinnenjubileum zijn we samen gaan sparen, zodat we er iets speciaals voor konden doen. Dat werd de eerste keer lekker winkelen en gezellig uit eten. De jaren daarna zijn we gewoon door blijven sparen en zo konden onze mannen b.v. ook gezellig mee dineren met Kerst en zelfs een keer met z'n vieren een week naar Bionda en Alwin in Italië!

        Voor mijn 50e verjaardag schonk je mij een seizoenskaart van de Levenstuinen in Teuge. Daar gingen we dan sinds die tijd elk jaar heen om er te genieten van alles wet er groeide en bloeide. Een heel bijzondere plek, die zich ook prima leende om weer eens fijn bij te praten. Ook vorig jaar nog en zo verschrikkelijk gelachen toen we met de timer van de telefoon foto's van ons samen wilden maken; gegierd hebben we als 2 pubermeiden!

        Gelukkig wisten we toen nog niet, dat dit onze laatste keer zou zijn samen in de Levenstuinen.
        Wie kon nou vermoeden, lief zussie, dat je zo snel, zo ziek zou worden..........

        Grote bewondering heb ik voor de manier waarop je hiermee bent omgegaan.
        Tot het laatst toe heb je gestreden en nu ben je heengegaan naar jouw mooiste plekje, waar wij elkaar zeker weer zullen zien.

        Dankjewel, lief zussie, voor al die jaren onvoorwaardelijke vriendschap,

        Je zussie Sabine







        Sabine - Apeldoorn
        12 maart 2018

        Deel deze pagina:

      • reactie 21
        Egbert en Erica

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Egbert en Erica - Twello

        12 maart 2018

      • Wat een gemis ......
        reactie 20   |   niet OK
        Wij hebben Jenny vaak ontmoet op de verjaardag van Erik.
        Wij willen jullie condoleren met het overlijden van Jenny.
        Zo jong nog, wat een gemis!
        Wij wensen jullie veel sterkte dinsdag en de komende tijd hierna.
        Evert en Bea Eikema Beekbergen

        Bea - Beekbergen
        11 maart 2018

        Deel deze pagina:

      • Een hart van goud.
        reactie 19   |   niet OK

        Lieve Jenny,

        Woorden kunnen het gemis niet uitdrukken,
        Nu je niet meer in ons midden bent.

        Nu rest mij enkel nog de mooie herinneringen,
        Van wie je tijdens je leven was, En voor mij altijd zult zijn.

        Jenny stond altijd positief, vrolijk en opgewekt,
        In het leven.

        Jenny stond samen met Fred altijd klaar voor een ander.

        Jenny en Fred heel bescheiden.
        Met een hart van goud,
        En klaar stonden voor jong en oud.
        Jenny en Fred vonden het vanzelfsprekend wat zij,
        Voor anderen deden.

        De liefde en de warmte die ze samen deelde, Aan het gezin uit Roemenië.
        Elena, Liviu en Lucas werden met open armen ontvangen.
        Ook voor de andere mensen in Roemenië werd gezorgd,
        Dozen met kleding gingen die kant op.
        Gewoon uit liefde en met een hart van goud,
        Jenny en Fred verdienen een groot compliment.
        Ze zijn zo waardevol en vertrouwd!

        Jenny je was een liefdevolle Echtgenoot voor Fred.
        Een toegewijde en zorgzame Moeder voor je twee prachtige dochters,
        Esther en Petra.
        Een super Schoonmoeder voor Erik en Dolf.
        En een trotse Oma voor al je kleinkinderen.


        Jenny,

        Nu kan je rusten na het leven,
        Bij de bron vanwaar lang geleden,
        De weg ooit begon.

        Een liefdevol dank Jewel,
        Voor wie je geweest bent, En voor mij altijd zult zijn.
        Je blijft voor altijd in mijn hart.

        Liefs Joke Prijs.


        Joke - Apeldoorn
        10 maart 2018

        Deel deze pagina:

      • Holiday in Australia 2001
        reactie 18   |   niet OK

        I have a lot of lovely memories of Jenny. She was always smiling, laughing and could bake the best Boterkoek! Tot ziens Tante Jenny


        Heidi - Australia
        10 maart 2018

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.