Wat een verschrikkelijk nieuws, ik ben er erg van geschrokken.

Ik heb u leren kennen als mijn leraar Nederlands op Leeuwenborgh.
U was altijd vriendelijk en in voor grapjes. Maar als het genoeg was, dan was het ook genoeg.
Daardoor bleef Nederlands wel altijd een leuke les, we konden er lachen maar het was ook serieus.
U zult altijd in mijn herinneringen blijven als ik terug denk aan Leeuwenborgh.

Ik wens dan ook familie, vrienden en collega's heel veel sterkte met dit verlies.

Groeten Fiona

De heer Ten Brink, Jan,

Ik leerde u als eerste kennen als studente. Ik heb de opleiding Directiesecretaresse gevolgd en u was mijn leraar Nederlands. Daarnaast heeft u mij 2 mooie stageplekken bezorgd.

Toen ik afgestuddeerde en op zoek was naar een baan, kwam Leeuwenborgh weer op mijn pad. Ik weet dat Leo Kleijnen bij verschillende docenten van mij vragen gesteld heeft over wie ik was. Ik weet ook dat u erg positief over mij was. En zo kwam ik terecht als Afdelingssecretaresse van de Unit Economie. Ik leerde u van een andere kant kennen. U was altijd in voor een grapje en een babbeltje. Een leuke collega met een goed gevoel voor humor.

Na mijn afscheid bij Leeuwenborgh ben ik u nog vaak zo tegen gekomen. En altijd weer maakte we een babbeltje.

Jan, je was een leuke, en soms een strenge docent en een hele leuke collega. Een toffe peer! Jan, rust zacht.

Heel veel sterkte voor je dochters.

Jan

Nog niet zo lang collega's maar wij kenden elkaar vooral vanuit de straat. Altijd in voor een praatje en natuurlijk het jaarlijkse straatfeest was een van de hoogtepunten van het jaar.
Heel onwerkelijk dat je er niet meer bent.

Rust zacht Jan.

Je overburen (Lester, Ursula, Julie en Sara Wintjens)

Jan, je was voor mij niet alleen een fijne collega, maar ook een vriend.
We hebben veel lief en leed met elkaar gedeeld en zal je altijd blijven herinneren als een toffe peer.
Jan, rust nu maar uit, nu kan het.
Veel liefs,

Herman

na het horen van dit verschrikkelijke nieuws viel mijn gedachte helemaal stil,
ongeloof, verbijstering dat Meneer Ten Brink van ons is heen gegaan.
vrijdag stond hij nog voor de klas verhalen te vertellen en kennis op ons over te brengen.
onze leraar die altijd even vrolijk de klas binnen kwam zijn leuke verhalen, en gezellige lessen. dit zullen we nu ontzettend gaan missen. wij zullen helaas geen kennis meer van hem kunnen ontvangen maar in onze harten zal hij altijd in onze lessen aanwezig blijven. bedankt voor alles.

leerling Ryan
klas 1sm_241

Ik shrok ervan toen ik dit berichtje las vorig jaar heb ik secretarieel gedaan en kreeg les van Jan het was een goede leraar ik volgde graag zijn lessen we had ook de grootste lol altijd in de klas. Vind dich echt vresselijk kan dit me niet voorstellen.. Hierbij wil ik alle familie leden , vrienden en kennissen condoleren met dit verlies .

Sterkte.


Roxanne Crombach.

Wat een vreselijk nieuws om te lezen, Ik heb altijd met bewondering naar uw verhalen geluisterd en inderdaad, zoals al meerdere oud klasgenoten van mij schreven, we keken altijd uit naar uw les, want dan was er altijd tijd voor lol en plezier maar toch ook hard werken en dat maakte de lessen altijd zo leuk. U was een goede leraar, vol humor, altijd enthousiast en in voor wat lol. Die herinnering blijft me altijd bij.

Ik wens de familie en vrienden heel veel sterkte toe met dit verlies.

Pas terug van een korte vakantie wilde ik even mijn Leeuwenborghmail checken en zag ik plotseling Jan's foto. Overleden.........Ongeloof en daarna een gevoel van grote verslagenheid. Ook vragen. Hoe is hij overleden? Hoe oud was Jan? Ongeveer even oud als ik, ik lees 57, ik ben 55, ik ben kapot...
Ik heb Jan een aantal jaren geleden bij de opleiding secretarieel leren kennen vooral in zijn functie van mentor en BPV-coordinator en ik vond het een fijne, warme collega die het altijd voor de leerlingen opnam als ik soms wat teleurgesteld was in diezelfde leerlingen. Ook kon hij goed relativeren en iedere keer als je hem tegenkwam op school, zelfs nu ik al een tijdje niet meer bij secretarieel werkzaam was, groette hij me op die charmante, joviale manier die hem als persoon zo typeerde. En bovenal was er dat gevoel van respect, hij was nog een ouderwetse gentleman.

Jan, ik betuig je mijn respect en probeer als collega dat respect dat je vooral voor de leerlingen had verder uit te dragen op school.

Ik wens de nabestaanden en vele vrienden veel sterkte bij het verwerken van dit enorme verlies.

Je collega Duits van Toerisme en VAVO Hans

Op vakantie in Berlijn kreeg ik het bericht dat Jan overleden is. Moeilijk te vatten, zeker als je zo ver weg bent en in vakantiestemming. Straks terugkomen op school, betekent weer (helaas) een collega minder. Jan, ze zullen je erg gaan missen bij Economie/secretarieel. Toch blijf je één van ons.
Ik wens iedereen die hem lief heeft veel sterkte toe.

Geen woorden kunnen dit verlies beschrijven.. Daarom was ik ook echt in shock toen ik vanochtend dit trieste nieuws vernam van een mede oud leerling.

Meneer ten Brink oftewel Brinky is veruit de leukste docent Nederlands die ik ook gehad heb. Ook was hij onze mentor in ons afstudeerjaar 2007/2008. We hebben allemaal zo veel met hem gelachen en zijn verhalen over zijn studentijd waren voor iederen interessant. Ook herinner ik mij nog dat hij in dat jaar met 1 of allebei zijn dochters naar een concert is geweest van de Rolling Stones waar hij helemaal fan van was. Ondanks dat de regen met bakken uit de hemel viel maakte hem niks uit. Hij genoot alsnog met volle teugen. Net als op onze diploma uitreiking. Wij waren met onze groep (ondanks de meningsverschillen en discussie's die we weleens hadden) een hechte groep die mede door meneer ten Brink bij elkaar gehouden werd. Hij kon het met ons allemaal goed vinden. Daardoor was hij ook zo trots op ons bij de diploma uitreiking. De afscheids bbq die we erna nog hadden was erg gezellig! En als afscheidskado kregen we de koekjes; Brinky van hem. Dat zegt al genoeg over zijn humor! Idd was nog een reunie gepland die er nog niet van gekomen is.. Jammer dat hij er niet meer bij kan zijn..
Zelf een paar jaar geleden kwam ik hem nog tegen op het station in Maastricht en hij was zoals altijd; vriendelijk, aardig en altijd in om een praatje te maken. Een persoon die oprecht geinteresseerd was in de medemens en vooral hoe het zijn oud leerlingen ging.

Nogmaals zijn in geen woorden dit grote verlies te omschrijven!

Zoals met alles zal tijd de wonden het beste helen. Maar hij zal in onze herinneringen voortbestaan!

Daarom wil ik vooral de familie, vrienden en kennissen heel veel Sterkte toewensen met dit verlies!

Mariël Karel