Lieve Jan,
Wat verdrietig dat je er nu niet meer bent! ik kan het nog niet bevatten, we zijn pas nog met z’n vieren naar het AVL geweest, helaas waren jouw uitslagen niet goed…..
Beter kan ik mij de keren herinneren dat we op vakantie naar Zwitserland gingen. De gezamenlijke interesse van jou en Leo zorgden voor heel veel foto’s van allerlei treinen. En dan letten we vooral op het ‘ mooie’ licht. Jij maakte de foto’s vaak nog mooier! Ik zie nog je glimlach voor mij als we het over Filisur hadden.
Lieve Helga, Inger, André, Niels, Nina, Lasse, Rikke en Anne-Sophie heel veel sterkte met het verlies van Jan.

Leo en Astrid

Familie Harteman , wij condoleren jullie met het overlijden van Jan
Wij hebben Jan gekend als leerkracht aan de Jan Harmenshof.
Samen met Jan heb ik(jelle) een dia-film gemaakt, die later verdwenen is.
Ook heb ik samen met hem de openhaard gerestaureerd en die heeft hij later nooit meer gestookt.
Wij hebben allebei respect voor het feit dat hij ondanks zij beperking zo lang door gewerkt heeft.
De laatste jaren waren we alleen nieuwjaarswens-kennissen.
Rina van Staalen en Jelle Beenen

Lieve trouwe Jan ,
Dat je er nu niet meer bent, onvoorstelbaar. Zo verdrietig .
Jan, jij bent voor mij iedere keer weer , een schakel naar Emile . En dat zal je altijd blijven .Jullie hadden ,zoals je zelf zei bij de crematie van Emile ,een onvoorwaardelijke vriendschap van 40 jaar ! En daar mocht ik van meegenieten .Altijd weer leuk als je bij ons kwam.
Onvoorstelbaar zo veel jullie van elkaar weghadden : in gedachten ,in humor ,in de vele hobby's .
Jan je bent een deel van Emile 's en daardoor ook van mijn leven geweest : een vreugdevol deel !
En daar dank ik je voor !
Rust zacht lieve Jan .

Gecondoleerd met het overlijden van Jan. Hij is
altijd een trouw lid van onze kring geweest.
Het bestuur van de historische kring west betuwe

Lieve Helga, Inger, André, Anne-Sophie, Niels, Nina, Lasse en Rikke,
Gecondoleerd met dit grote verlies. Heel veel sterkte en kracht toegewenst.

lieve groet,
Ton, Evelyn & Merijn

Ik kende Jan pas sinds de laatste jaren, toen hij lid werd van een studiekring en een natuurkring. Een ontzettend aardige man bleek hij te zijn, we hadden hem graag langer bij onze clubjes gezien. Hij droeg het hart niet op de tong; nu zie ik, enkele reacties lezend, wat voor hobby's hij nog had waar ik niks van wist, en wat hij in zijn leven zoal verder gedaan heeft. Mooi en leuk om te zien. Een levenseinde is een tamelijk technische zaak geworden, moeilijk om aan te zien, niet gemakkelijk om te beleven.
Het vervolg van het leven zonder Jan zal voor zijn geliefden niet makkelijk zijn; men wordt steeds besprongen door herinneringen. Gelukkig heelt de tijd de wonden, en blijven goed en mooie herinneringen en een gevoel van dankbaarheid over. Zover is het nog lang niet, maar het komt.
Sterkte gewenst voor zijn vrouw, zijn kinderen en partners, zijn kleinkinderen. Adieu Jan.

Familie Harteman
Gecondoleerd met dit enorme verlies.
Jan kwam met de trein naar de bibliotheek in Tiel om deel te nemen aan onze studiekring. En vaak was hij verhinderd. Pas in een van de laatste bijeenkomsten, voor de lockdown, hoorden wij dat hij met ernstige gezondheidsproblemen te maken had. Hij was niet de enige en daarom kon en wilde hij er toch iets over vertellen.
De studiekring is in de loop der jaren een soort vriendenkring geworden die lief en leed met elkaar deelt. Wij hadden niet verwacht dat we Jan maar zo kort zouden kennen.
Een man met een symphatieke uitstraling, brede belangstelling en luisterend oor.
Een studiekringlid
Myrna Vallen
Ochten

We herinneren ons Jan als een bezige bij met gouden handjes. Altijd in de weer om klusjes in Niels en Nina's huis op te knappen. Als globetrotter met vele verhalen over talrijke landen. En, als een leuke opa die de verjaardagen van Lasse en Rikke met interessante verhalen op vrolijkten. Jos en Margriet.