26 juni 2022, 23:00 uur. De telefoon gaat. Jaco. ‘Hey maat, ik heb storing op de Brink. Ik heb te veel pijn aan mijn lijf, wil jij mee gaan naar de Brink om te kijken of we er wat aan kunnen doen?’
Natuurlijk maat, ik stap gelijk de auto in en kom eraan.

Jaco zou precies het zelfde voor mij gedaan hebben. Als ik hem belde en ik had zijn hulp nodig dan was hij er voor mij. En ik voor hem want ik had het vak van hem geleerd en de mannen van zijn stempel stonden voor elkaar klaar. Dag en nacht.

Die avond hebben we de flat weer van warm water kunnen voorzien en kon iedereen weer lekker warm douchen. Niet wetende dat deze avond ook gelijk de laatste klus voor Jaco was. Hierna had hij te veel pijn en heeft hij niet meer gewerkt.

Hey maat, bedankt voor de gezelligheid de afgelopen jaren. Ik zal je in levende lijven moeten missen, maar in gedachten ren je zo nu en dan vast nog wel eens door mijn hoofd en dan zitten mijn mondhoeken een stukje hoger.

Tot ooit grote vriend.

Remy

In 2019 kwamen wij naast jullie wonen. Waar wij allemaal hard om moesten lachen, was onze achternaam. We dachten dat wordt een makkie voor de postbezorgers. Het schepte ook gelijk een band met elkaar. Bart en jij praatte altijd over de techniek en wat er nog geklust moest worden. We maakte ook altijd een praatje over de schutting, want deze is lekker laag. We hadden ook bedacht om er een statafel van te maken met een drankje en een bbq erbij. Samen de schoorstenen vegen kan helaas niet meer. Wij zijn dankbaar dat we jouw als buurman hebben gehad en dat zal altijd zo blijven. Lieve Jaco we gaan je heel erg missen en zullen je nooit vergeten.

Liefs de buurtjes

Jaco stond altijd klaar om te helpen. Was altijd belangstellend en je kon ook altijd met hem lachen.

...and your happiness every time you came to Italy to see your dear sister again

Silvia