Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Ina de Vries - Loman

19-03-194214-09-2015

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 20   |   niet OK
        Oh, beloved Oma Ina! I found out today about that you passed to Your angelic state now. Camilla and I will never forget the time we spent together With you, Your love, generosity, big heart, curiosity. Your atelier will always be in Our best memories, as the Winkeltje where there was always some good surprise for Camilla.
        Thank you, from the far North. Margherita and Camilla

        Margherita - Tromsø, Norway
        13 januari 2019

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 19   |   niet OK
        een bijzondere dag voor de familie, ik herinner ina als een bijzondere vrouw ,
        gerda breukelaar

        gerda - malden
        14 september 2016

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 18   |   niet OK
        Lieve familie Loman, Visscher en de Vries,

        Mijn eerste kennismaking met Ina was toen zij woonde in het hoekhuis inSalland, samen met Bert. Ik woonde in de Wouden en kwam vaak even voor een praatje.ik verwonderde mij over de stapels plakboeken die ze verzameld hadden.
        Mijn moeder was Tiny Moorlag uit Ter-Apel en een nicht van Teun Groenwold uit Brazilië.ik weet nog dat als Teun en Alie overkwamen uit Brazilië er dan vaak een reünie werd georganiseerd voor alle neven en nichten Moorlag.en dan kwamen er veel tevoorschijn. Er werd nog lang over gepraat.
        Engelina kwam naar Nederland . Ina zorgde als een moeder voor haar.
        Vaak bezochten ze mijn ouders in Gasselte. Engelina vond het altijd erg gezellig bij mijn moeder.
        Nadat Bert is overleden kwam Ina in contact met Jan en Aaltje de Vries. Beide vrouwen gingen, net als ik, naar de C.P.B., de plattelandsvrouwen. Een hele mooie tijd.
        Aaltje overleed( ik bracht haar op haar ziekbed elke week een plakboek met gedichten, knipsels en foto's) en Jan en Ina werden het samen eens.
        Tijdens de trouwdienst van Jan en Ina mocht ik de trouwbijbel aan hen overhandigenin de Jozefkerk. Ik vond het heel bijzonder om alsgereformeerde ouderling dat te mogen doen in een hervormde kerk! Nu ben ik net een week diaken in diezelfde Jozefkerk, hoe mooi kan het lopen! En dat Ina nu dezelfde kleren aanheeft als op haar trouwdag met Jan is echt heel speciaal.
        In Smilde heb ik ze vaak opgezocht in het huis aan de vaart. Altijd bloemen en altijd: fijn dat je er bent.
        De laatste jaren was het contact wat minder intensief. Ik heb Ina nog een keer opgezocht toen ze meeging met een Vaartweek naar het Roosevelthuis in Doorn. Ze had al veel hinder van Parkinson maar deed aan alles dapper mee.
        Vorig jaar begon ik met bridgen en ik hoorde dat Ina het ook deed.ze stimuleerde me altijd als ik haar tegenkwam. Doorzetten hoor! Zei ze dan.
        Ik heb een enorme bewondering voor Ina. Voor haar kracht, haar moed, haar ruimdenkendheid en doorzettingsvermogen.
        Wat is haar leven rijk geweest. En wat heeft ze aan veel mensen inspiratie gegeven. Hoe ze omkeek met respect en liefde naar Wietse en Ina en zovelen.
        Als een kloek temidden van haar kuikens. Ik ben heel blij en dankbaar dat ik haar heb leren kennen en dat ik nog steeds door word geïnspireerd door haar kracht.
        Ik hoop, dat de herinneringen kunnen helpen in het rouwproces.
        Het is belangrijk dat harnas blijvend wordt genoemd.
        Dan is ze nog onder ons.

        Hennie Kosse-Koops
        Eemland 15
        9405 KD Assen

        Hennie - Assen
        22 september 2015

        Deel deze pagina:

      • Lieve Ina
        reactie 17   |   niet OK
        Samen met jou dienst doen in het Open Huis, wat was je dapper,
        belangstellend, optimistisch, altijd maar doorgaan.
        We hebben in de rustige uurtjes spelletjes gespeeld, daar hield
        je zo van. Ik zal je missen . Kina

        Kina - Smilde
        21 september 2015

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 16   |   niet OK
        Heel mooi wat Tinke schreef,zo als ze schreef was het ook ,jullie waren wel haar kinderen en kleinkinderen . Als je Ina vroeg naar haar kinderen , dan vond ze dat altijd heel mooi en dan vertelde ze altijd wel iets over hen .
        Wij vonden het altijd mooi zoals jullie met elkaar omgingen. We zullen haar missen ,maar we weten dat ze nu bij de Heer is .
        Ina en Meindertwe willen jullie bedanken ,voor wat jullie altijd voor haar gedaan hebben , ook Tally en Annie , ze blijft in onze herrinering,
        Henny en Foppe.

        Foppe - Carambei
        20 september 2015

        Deel deze pagina:

      • Ina, goede reis.
        reactie 15   |   niet OK

        In Februari 1967 verlieten we de kolonie Castrolanda en reisden we samen op de vrachtboot van Brazilië naar Nederland. Daarna organiseerden we reünies voor de "Brazilianen" in Hoogeveen. Het contact bleef. Dank je wel voor je trouw, je enthousiasme, je gezelligheid en al je kaarten. Het was veel meer waard dan het boeketje heidebloempjes op de foto.
        Vaarwel.
        Kees Corstiaensen


        Kees - Lunteren
        20 september 2015

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 14   |   niet OK
        Laatste contact met Ina, 9 september jl was ik jarig, wie belde er, Ina, wel met een gebroken stem, maar toch! en zo zijn er zoveel dingen waar een ander niet aan denkt, maar Ina was er, GEWELDIG ! zo een mens vergeet je niet! Zal je missen! Coby

        coby - smilde
        20 september 2015

        Deel deze pagina:

      • Ina de Vries
        reactie 13   |   niet OK
        Ik heb vele keren samen met Ina ons gastheer- / gastvrouwschap vervuld in het Open Huis van de Kerken in Assen. Ina had een prachtige, dappere persoonlijkheid en was ondanks haar parkinsonprobleem steeds in de weer om het onze gasten naar de zin te maken. Ik denk met weemoed terug aan haar plezierige aanwezigheid in het Open Huis. Een voorbeeldig mens.
        Kees Anema, Assen

        C. (Kees) - Assen
        19 september 2015

        Deel deze pagina:

      • Ina (zus, schoonzus, tante, oma, omi)
        reactie 12   |   niet OK

        Meindert - Assen
        19 september 2015

        Deel deze pagina:

      • 2015
        woorden over Oma, van de kleinkinderen tijdens dankdienst
        reactie 11   |   niet OK
        Lieve Oma,
        Wat zijn wij ontzettend blij dat jij onze oma was! En de overgroot oma van Ivo en Jolien! Het is zo onwerkelijk dat jij er nu niet meer bent. Maar oma, je was echt een lieve oma en wat hebben wij het leuk en gezellig gehad met jou!
        Jullie huis aan de kanaalweg, daar hebben wij vaak mogen logeren. De vele rondjes die we om het huis hebben mogen rennen. De schapen en kippen die we konden voeren. Of opa helpen met bieten trekken, terwijl jij in de keuken wat lekkers voor ons aan het maken was. Er was altijd wat te doen en we hoefden ons nooit te vervelen.
        Ook hebben wij heel wat jaren samen met jou meegedaan met de Drentse rijwielvierdaagse! Het rondje om de kerk dat je ons liet rennen. Als we een rondje om de kerk gingen rennen hadden we geen hemd meer aan zei je.. Nou daar gingen we en een lol dat jij had omdat wij er niks van begrepen en maar bleven rennen. En inderdaad we hadden geen hemd meer aan, maar ook niet minder. En laatst vertelde jij nog met tranen in je ogen die keer dat we de rijwielvierdaagse fietste op Tineke haar verjaardag, Hugo en ik hadden haar fiets versierd waar Tineke helemaal niet blij mee was en kwaad weg fietste terwijl iedereen haar vrolijk feliciteerde. Ik zie je het nog met een brede grijns vertellen.
        Op verjaardagen bakten wij altijd samen taarten. We gingen dan gezellig bij jou aan de slag met de taarten. Ook al kwam je net terug van een verre reis die je maakte, of moest jij 's nachts nog de laatste hand leggen aan de taarten. Jij zorgde ervoor dat er altijd een taart van oma stond op onze verjaardag. Iedereen was dol op jouw taarten en als we dan op de verjaardag vroegen of er iemand taart wilde, dan was het vaak van, als oma ze gebakken heeft dan willen wij zeker wel een stukje.
        En oma, wat hebben wij een spelletjes samen gespeeld. Kaarten kaarten en nog eens kaarten. Vooral jokeren was ons favoriet. Het potje was nauwelijks afgelopen, of de kaarten werden al geschut voor een tweede potje. Voor kaarten konden wij jou altijd wakker maken! Als we bij jou waren moest er eigenlijk altijd even een spelletjes gespeeld worden, want anders konden wij niet weg. Jokeren, Bridge of wat voor kaartspel dan ook, jij kende het wel. En ik denk dat de meesten van hier wel een keer een potje met jou hebben gekaart!
        Dan hebben we nog de verre reizen die jij hebt gemaakt, eerst met opa en later alleen of met vrienden of familie. Voor weken ging jij als het mogelijk was naar Brazilië naar je familie. De brieven die we je toen schreven. Ik hield jouw via een brief op hoogte wat er met goede tijden slechte tijden gebeurde, want tja dat moest je al die weken missen dat kon natuurlijk niet? Later werden de brieven vervangen door e-mails. En daarna zelfs skype, en wat lijkt Brazilië dan dichtbij! Door de vele verhalen en mooie foto’s was en ben ik nog steeds nieuwsgierig naar Brazilië.. En ik had altijd gehoopt daar een keer met jou heen te kunnen! Helaas is dat niet meer mogelijk, Maar mocht het ons ooit een keer lukken om naar Brazilië te gaan, dan gaan wij zeker naar de vele mooie plekken waarover jij ons hebt verteld!!
        Oma jij kende vele mensen. En iedereen die bij jou mocht blijven eten moest zijn of haar naam op een tafelkleed schrijven, welke jij dan later ging borduren. Het was dan ook altijd leuk om te kijken welke namen er op stonden en waar onze namen stonden.
        Oma, jij genoot enorm als wij bij jou waren, dan maakte je alle tijd voor ons. Het liefst had je ons dan voor de rest van de dag om je heen. Hoelang we ook bij je waren, het was nooit lang genoeg en dat liet je ons dan ook altijd weten. Volgende keer blijf je toch wel langer, zei je dan.
        Ook als Ivo langs kwam leefde je helemaal op. Je had speciaal voor hem een bak met speelgoed klaar liggen. Speelgoed waar wij vroeger ook mee gespeeld hadden. Terwijl Ivo lekker aan het spelen was, haalden wij herinneringen op van toen wij er mee speelden. Toen Jolien geboren werd lag jij net in Anholt, dus eerst moest jij het doen met de foto’s van Jolien. Maar wat glunderde jij toen Ewoud en ik samen met Ivo en Jolien onverwachts langs kwamen in Anholt en we elkaar tegen kwamen bij de liften. Je wist niet hoe snel je naar je kamer moest gaan om haar op de arm te krijgen. Ik ben blij dat jij hen hebt leren kennen. En wat is het fijn dat je Ivo en Jolien op het laatst nog vol trots in je armen hebt kunnen hebben!
        Oma, jij was trots op ons! Maar wij ook op jou! Want ondanks je lichamelijke klachten ondernam jij nog van alles!! Jij zorgde wel dat je voor elkaar kreeg wat je wou!
        Tijdens je laatste dagen vertelde je nog aan Tineke hoe blij je was dat jij onze oma mocht zijn. Nou oma, wij zijn ook ontzettend blij dat wij jou als oma mochten hebben!!
        Lieve oma, we gaan jou missen!!

        Irene, Tineke en Hugo - Assen
        19 september 2015

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.