Wij kenden elkaar al zo,n 10 jaar van de wedstrijden met zwartkruit schieten,in Zuid Holland,af e toe spraken we elkaar en één keer ben ik met hans en hans naar de munitiebeurs meegeweest.Dat vond ik prachtig en we hebben er leuke dingen gekocht.
Zaterdagmiddag spraken we elkaar nog even,helaas ben je er niet meer.K Ben net als jij een fervent motorrijder. We zullen je gaat missen Hans.
Ik wens jouw familie en vrienden veel sterkte toe met dit verlies.

Hier zijn weinig woorden voor. Heel veel sterkte voor de komende tijd. Ria van Haaften.

Twee keer was ik erbij in Spanje. Weekje motorrijden. We ontmoeten elkaar de eerste keer op Schiphol. Man wat had je er zin in! En iedereen die ook zin had was gelijk je vriend. Wat heb ik genoten van je verhalen en je kameraadschap. Wat hebben we het koud gehad! Wat hebben we lekker gegeten en gedronken en vooral motor gereden. En wat genoot je daar van. Je had al van zoveel dingen genoten in je leven. Maar motorrijden was niet van voorbijgaande aard. Dat zat in je bloed. Bij ons allemaal. Daarom klikte het ook zo goed. Ik ga je missen man. Rust zacht.

Beste Hans.
Ik heb een aantal weken geleden nog met je gesproken.
Het was een prettig en amicaal gesprek over vroeger.
Niet kunnen vermoeden dat dat ons laatste gesprek zou worden.
Ik ben totaal verbijsterd.
Ik heb je goed leren kennen in de tijd dat ik bij jullie kwam schilderen.
Het was een gezellige tijd.
Helaas is hier te vroeg een einde aangekomen.
Ik wens de nabestaanden heel veel sterkte met dit grote verlies.
Denny en Lieda Bambacht.
Haaften.

Hans, ik ken jou vooral als de man van Eline. De vrolijke man, die me lachend verzekerde dat onze overleggen een stuk leuker werden met een taartje erbij. De trotse man die, verscholen achter de fotocamera, de dag uitgebreid vastlegde toen na al die overleggen het Waalveer eindelijk voer.

Ik ken jou als de vader van Claudia en Mark. Bram vond jou zó’n coole vader met die geweldige Ferrari in de garage.

Wat moet je een ontzettend gemis voor hen zijn.
Lieve Eline, Claudia en Mark, heel erg veel sterkte.

Wat zijn we geschrokken met dit onwerkelijk bericht.
hebben helaas de laatste jaren niet veel meer contact gehad maar als we elkaar zagen was dit altijd fijn en hartelijk.
hebben in de begin jaren van jou schiet carrière veel gelachen en plezier gehad en waren met andere vrienden het "tupperware"team.
vergeten zullen we je niet en altijd een plaatsje in ons hart.
we wensen de familie heel veel sterkte toe bij het verwerken van dit intens verdriet.
John en Annelies Speetjens

Beste Hans,
Wat lees ik nu onverwacht bericht? Nou moet ik ook zeggen dat we niet echt contact meer hadden maar toen ik las dat je het aardse verlaten had voor een nieuwe ontdekkingstocht, moest ik toch even terugdenken aan een aantal mooie herinneringen vanuit ons gezamelijke parachutespringverleden. Ik denk dat het 1993 was dat wij samen in team Perfourmance zaten: mijn eerste team als onervaren broekie en dan samen mogen springen met een ervaren bikkel als jij! Aantal slechte springen uit Skyvan gemaakt, maar wat hadden we een lol! Hans, hoop dat je mooi uitzicht hebt daar en weet dat er veel mensen mooie herinneringen ophalen op dit moment.

Ook wij wonen in "onze" gemoedelijke straat.
Hand omhoog met een zwaai
Als je komt of als je gaat.
Een praatje op zijn tijd.. gewoon gezelligheid..
En nu...
Ongeloof.. Verslagenheid..
Hans
Nooit meer die race in de tuin als je het gras maait..
Nooit meer die hand die naar je zwaait..
Buurman t ga je goed

Rien & Jolanda