Wat kwam dit bericht als een shock binnen... Meer dan 30 jaar samengewerkt en dan zo'n abrupt einde zonder afscheid te hebben kunnen nemen...
Hans en ik daagden elkaar graag uit in de kennis van topografie. Stond er ergens een kaart op een plot of op een beeldscherm (zonder namen van steden en straten natuurlijk), dan wilden we altijd als eerste raden welke stad het was. Hans was altijd competitief, uitdagend, en had graag gelijk (en dat had hij ook vaak).
We deelden geruime tijd een kamer in Veldhoven, en heb je zo veel beter leren kennen.
Ik weet dat er wederzijds respect en vertrouwen was, en ook begrepen we elkaars humor erg goed.
Je vertelde graag over het bouwen van jullie nieuwe huis: welke tegels, welk sanitair en welke deurknoppen er gingen komen - dat werd allemaal in zeer veel detail uit de doeken gedaan. Gelukkig accepteerde je kon ik af en toe zeggen dat ik niet alle details hoefde te weten :).
Op bedrijfsfeestjes zochten we elkaar altijd wel op; we konden over veel dingen kletsen onder het genot van een biertje. En jij wilde het absoluut altijd wel een keer over het werk hebben, want dat je gepassioneerd en betrokken was, dat weet echt iedereen.
Sabel-san (een naam die je hebt overgehouden aan je interactie met Japanse collega's en zoals ik jou sindsdien ook altijd noemde), we gaan je enorm missen! Je kunt trots zijn op wie je was en op alles wat je betekend hebt...
Marja en kinderen: heel erg veel sterkte met dit enorme verlies.
Sjon