Als wij aan meneer Giesen denken, dan denken we aan een ongelooflijke doorzetter en een optimist. De manier waarop je met je ziekte om kan gaan heeft een grote indruk bij ons achtergelaten. Onvoorstelbaar dat u er niet meer bent.

Wij wensen zijn naaste familie,collega's & andere betrokkenen heel veel sterkte toe in deze moeilijke tijd.

Dag Han,

In 2001 zat ik in de benoemingscommissie voor een nieuwe locatiedirecteur. Ik zag je voor het eerst tijdens het sollicitatiegesprek en toen praatte je al over 'het saaie gebouw dat wel een likje verf kon gebruiken'. Eenmaal aangesteld als onze directeur was dat een van de eerste dingen die je realiseerde, een totale make-over van het interieur! In de jaren erna transformeerde je samen met ons het team en het onderwijs waarvoor we stonden, het totaalonderwijs. Je wist ons enorm te inspireren om het beste uit onszelf te halen. Halverwege en aan het eind van het jaar kregen collega's met bijzondere of gekke verdiensten een toespraakje en een cadeautje (altijd een nonsens-ding van de Action!) van je. Dat waren bijzondere en mooie momenten, je smeedde je team, je was een echt mensen-mens.
Het sociale en inspirerende heb je niet alleen naar ons team uitgestraald, ook onze leerlingen kregen je vertrouwen om een klus te klaren. Als zij bij je kwamen met een idee, faciliteerde je, brainstormde je met hen en liet alles aan hen over. Daar heb ik altijd bijzonder veel bewondering voor gehad.

Het nieuws dat je ziek was, kwam voor mij als een grote schok. Zo snel na onze collega Leon..., zo snel na de brand,... te snel na de opening van je nieuwe lila creatie aan de Paterijstraat,... verdriet en hoop op herstel streden om voorrang. Vandaag komt er helaas een einde aan 11 jaar samenwerking, zo ontzettend jammer.

Dag lieve Han, ik ben er heel trots op met je gewerkt te hebben.
Vanavond brand ik een kaarsje voor jou en je dierbaren,
Corien

Midden in 't leven
nog zoveel te geven
Idee en plannen te over
in één keer voorbij
Voor ons was je een kei
enig in je soort
We zetten ons leven
in jouw gedachten voort
Achter tranen van verdriet...
schuilt een glimlach van herinneringen...

Rust zacht kleine grote vriend

Han,

Wat een triestigheid na een gevecht dat niet te winnen viel, ondanks je moed en doorzettingsvermogen. Voortaan een lege plek, rechts naast me aan de directietafel. Geen prikkelende uitspraak, geen geintje, geen uitleg over mijn IPhone..., geen Han Giesen meer naast me.
Ik zal een kaarsje opsteken, voor een pracht mens.
Margot en kinderen, veel sterkte gewenst.

Rene Leber

Beste Han,

We hadden veel gemeenschappelijk.
Woorden schieten te kort.
Het onafwendbare is toch gekomen.
Rust in vrede.

gecondoleerd strekte voor de familie! hij was een goede directeur!

Lieve Han,

Ik heb heel wat keren bij je op kantoor gezeten, wat niet altijd om iets prettigs was.
We hadden een goed contact, de schok was dan ook groot toen we hoorden dat jij ongeneeslijk ziek was.
De kracht van deze school is de kleinschaligheid en het omkjken naar elkaar, dat waarderen wij echt enorm.
Kinderen zijn geen nummer, ze worden echt gezien!! Daaraan heb jij ook mede een grote bijdrage geleverd.
Tijdens je ziekte stuurden we af en toe een berichtje naar elkaar, Te jong moeten we afscheid van je nemen.
Wij wensen jouw vrouw en twee jongens alle sterkte toe en zullen je betrokkenheid niet snel vergeten,

De inleidende zin boven dit register is treffend.

Ik heb een aantal jaren met heel veel plezier op deze school gewerkt. Han stimuleerde en motiveerde iedereen om hem heen. Vooral na de brand heb ik zo'n bewondering gekregen voor zijn doorzettingsvermogen en positiviteit.
Nog steeds kijk ik met veel plezier en weemoed terug op deze jaren, mede dankzij Han.

Een betere directeur ben ik daarna nooit meer tegengekomen.

Toen ik het hoorde kon ik het bijna niet geloven, zo erg dat het is.
U was een heel leuk en aardig persoon.
Het was altijd leuk om bij uw presentaties licht of geluid te doen.

Iedereen veel sterkte.

Rust zacht daarboven..

Sprakeloos, ondoorgrondelijk, oneerlijk en onrechtvaardig....
Han je bent voor mij een held, je ongelijke gevecht, je onvoorwaardelijke liefde voor je gezin, je inspiratie, je passie en drive voor je school in Elburg.....
Jaren een geweldige collega,
Daarna een onderwijsmaatje op de Veluwe...
We hadden nog veel willen doen en regelen samen Han....
Het is ons niet gegeven,
Maar in jouw nagedachtenis ga ik door het onderwijs op de Veluwe een beetje mooier te maken...

Rust zacht...
Alle sterkte en kracht voor je vrouw en kinderen gewenst....