Lieve Giel,
In 2011 leerde ik je kennen toen je een tijdje bij ons in huis kwam wonen. Je was een stille jongen dus veel heb ik niet met je gesproken maar je was een lieverd en ik ben je altijd dankbaar dat je zo vaak op onze Kids Joen en Lexy hebt gepast, bv toen we naar Lowlands waren en ik je vroeg hoe het ging, je vertelde dat je met ze naar de Kermis was...dat vond ik zo lief, dat je ook echt leuke dingen met ze ging doen!
Verder moest ik altijd om jouw droge opmerkingen lachen tijdens het spel "Keezen". Bij dat spel zal ik trouwens ook altijd aan jou denken aangezien iemand (Hjal?) heeft verzonnen ooit dat we ipv te passen (ik pas) het "gielen" (ik giel) gebruiken omdat jij dat vaak moest doen....
Nog een gebeurtenis waar we achteraf om kunnen lachen maar waar ik op het moment zelf best boos om was....
Je pastte op de Kids en er kwamen wat vrienden langs om te Keezen.
Toen we de volgende ochtend vroegen hoe het was geweest vertelde je dat jullie ook nog waren uit geweest....Ik keek Hjal verschrikt aan en hij zei "en de Kids dan???"....jij: "oeps"......
Ondanks die ene keer was je een superoppas!! Bedankt daarvoor.
Ik vind het heel verdrietig dat je je in dit leven niet thuis voelde, ik hoop dat je nu "thuis" bent en ben blij voor je dat je eindelijk vrij bent...
Rust zacht lieve Giel.
Liefs, Mariska, Peter, Joen en Lexy.

Heel veel woorden, teksten en foto's zijn er verschenen de afgelopen week, Giel.
Indrukwekkend allemaal.
Er is gerouwd maar ook gelachen.
Je stap, je daad, 23 jaar.
Iedere avond een kaarsje ....... om je te gedenken ....... (ook) in stilte.
Ed, Mo, Sabine (en Jeroen) en Lein ...... heel veel sterkte.
En Giel ..... geniet van je vrijheid.

Robin Raven
31 oktober om 15:05 ·
Je kon je plek niet vinden in deze wereld het leek net alsof je anders was dan iedereen.
Waarom hun wel en ik niet was waarschijnlijk de meest gevraagde vraag aan jezelf, ik kan het niet weten maar ik kan het wel proberen te begrijpen, dat is het enige wat ik voor je kan doen.
kon ik je maar vertellen dat je een goed persoon bent die in de verkeerde wereld geboren is.
als een jongen is het heel moeilijk om over je gevoelens te praten, je moet vaak eerst gaan huilen wil je serieus genomen worden.
je zij tegen je ouders en iedereen dat het goed ging met jou, want jij wist dat het hun gelukkig zou maken als zij dachten dat het goed met jou ging.
jij hebt mij bewezen hoeveel jij van hun houd, jij liet je laatste beetje licht zien in je donkerste tijden, om hun van hun zorgen over jou af te helpen.
de goede zullen altijd lijden onder de slechten en nooit andersom.
Ik hoop dat je de rust hebt gevonden waar je naar verlangde, de pijn zal wel onverdraagbaar geweest moeten zijn, anders nam je niet deze beslissing.
Rust zacht neef, ik zal je nooit vergeten.

Bedankt voor de zo dierbare brief, die ons alle zoveel steun geeft.
Ik vind het triest dat je het zo moeilijk hebt gehad in het leven, maar ook ben ik trots op de manier hoe je een ieder achter laat. Ik hoop dat je de rust nu hebt, die je graag wilde. RIP
Ik hou van je.
Liefs Evelyn ( je tante )

Wat uiteindelijk rust zal brengen is het aanvaarden van datgene wat niet uitgelegd kan worden. Heel veel kracht toegewenst om dit enorme verlies een plekje te gaan geven, koester vooral de mooie herinneringen! Lieve groet, Annette, Jos, Julia & Martijn

Heel veel sterkte de komende tijd. Giel heeft rust gevonden. Maar wat zullen jullie hem missen. We leven met jullie mee. Frank, Janny, Jorn.

Heel veel sterkte Monique, Ed, Sabine, Marjolein en oma en rest van de familie om dit verlies een plek te geven. Het zal niet meevallen.
Sjef Janny Jacco Rianne en Arlette