Lieve Giel,
Er is nog geen dag voorbij gegaan dat ik niet aan je denk. Zeker twee, maar meestal drie keer per week kwamen we elkaar 's morgens tegen in het stadspark. Jij en ik allebei op weg naar school. Jij altijd zonder jas, zelfs met de ergste kou liep je met een vest en al rokend, kwam je mij een beetje breed lopend, tegemoet. We keken elkaar dan aan en met een glimlach om de lippen zeiden we elkaar gedag. Precies zo'n glimlach als op je foto. We gingen duidelijk allebei dezelfde tijd weg want we troffen elkaar altijd op hetzelfde punt.
Nu is het stil op de route. Ik mis je lach, je goedemorgen en denk telkens weer aan je ouders, familie en de mensen die je missen. Als ik al je lach in de ochtend mis, wat zal het dan stil voor hun zijn. ..
Ik hoop dat je vond wat je dacht te vinden lieve Giel want een ding is zeker, je wordt door velen gemist.
Liefs Marlies

Ik heb het nodige al over jou geschreven. Op mijn eigen FB.
Wat er door me heen ging deze maandag, elke maandag, trof mijn eigen hart, hoe moet je dit verwerken als moeder, als vader. Rillend als een rietje, de hele dag, in beleving met jouw ouders. Maar Giel, dan , hoe heb jij je gevoeld in jouw leven, je was er maar ook weer niet. Mijn laatste momenten met jou waren op de kermis afgelopen augustus dit jaar. Ik zei nog "man! ben je gegroeid nog ff snel? Wat zie je er goed uit!....Wat kijk je je me mooi recht aan!" Niet te weten dat dit mijn laatste woorden waren aan jou voelt nog altijd zo dubbel. Wat had ik je graag beter gekend hebben zeker na al die mooie foto's naast en met je vrienden , dat zag er zo heerlijk uit.
Lieve Giel, we weten van het mooie hiernamaals, daar waar het licht altijd schijnt. Daar ben jij Giel nu. maar ook weer fijn dat jij geen ziekte proces hebt mee hoeven maken of dat je door een auto ongeluk om het leven bent gekomen, ontnomen.
Jij Giel hebt je eigen beslissing gemaakt en ook daar is kracht voor nodig voor nodig, veel kracht. ik hoop op een seintje van jou als ik het weer eens niet goed doe.....
Geef jouw opa, onze papa een enorme knuffel van mij en als je ze tegenkomt...ook aan Thorwald, Jeep en mn kanjer Wales.......Ik weet niet hoe het voelt aan die ander kant en dat wil ik nog even zo laten maar we gaan elkaar weer tegen komen!
Geniet van het licht Giel, RIP

Ik heb Giel voor het eerst gezien als kleine baby. Hij was met zijn moeder bij mij op kraambezoek. Vol overgave en vertrouwen lag hij tegen zijn moeder aan. Die versmelting van moeder en kind vond ik toen prachtig.

Giel,

Heel lang geleden kwam je weleens met je moeder en je zussen bij ons thuis. Wat ik mij herinner is dat je moeder vertelde dat Merijn, mijn dochter, een beetje de reden is van jouw bestaan. De laatste keer dat ik je gezien heb was je een jaar of 6-7. Een stil blond jongetje met pretogen.

Ik heb je niet zien op groeien maar begrijp uit alle reacties dat het leven voor jou niet makkelijk was.

We zijn allemaal geschokt en wensen je familie heel veel sterkte toe met jouw verlies.

Evelyne Beijer

Lieve familie,
Zo geschrokken, zo verdrietig, zo geen woorden kunnen vinden.... Het kaarsje brandt.
Zal ik appen ........... Het was niet nodig, mijn app was boven aangekomen en ik kon jullie vast houden. Hoe mooi was dat!
Lieve Monique, Lein, Evelyn, Saskia en familie, ik wens jullie heel veel sterkte de komende tijd en denk aan jullie.
liefs van "zus" Lenny

Ik had nooit (zoals vele onder ons) veel contact met jou.
Maar de afgelopen maanden heb ik een andere Giel leren kennen.
Je was zo open, spontaan en gezellig!
De afgelopen kermis in Blaricum heb je alle avonden met ons mee gefeest.
Ik heb denk ik wel 100 x tegen je gezegd: Man wat zie je er goed uit! Wat leuk dat je er bent!
Je genoot ervan, om ons plezier te zien hebben met elkaar, en ik genoot ervan om jou met je zussen en moeder mee te zien dansen en zingen!
Je moeder was zo trots om jou zo samen met Bien en Lein te zien!
En ik weet zeker dat jij trots was op je moeder,en Bien en Lein!
Ook met Lein haar feest in Amsterdam was je mee.
Jij was onze Bob, je vond dat geen probleem.
Ik drink al vaak genoeg, een keer niet is voor mij geen probleem.
Je deed het graag!
Giel ik wil je bedanken voor deze mooie momenten!
Want zo wil ik je, me blijven herinneren!!

Liefs Saskia (je tante)

Ik wens de gehele familie veel sterkte. Ik ken jullie uit mijn pubertijd toen ik Tornado reed, als een hechte familie. Dat zal jullie de komende tijd helpen, om uiteindelijk de mooie herinneringen te koesteren.

Giel, in de laatste jaren hebben we elkaar weinig gesproken. Vaak zag ik je in de kroeg of met kerst. Maar dat betekent niet dat we geen herinneringen uit het verleden hebben. Dus hier een aantal:

Ik herinner me een keer dat je bleef slapen toen ik nog bij oma woonde. En oma je naar huis moest brengen om 10 uur savonds omdat je heimwee had. Heimwee.. terwijl je letterlijk aan de overkant woonde..

Ik herinner me een keer dat we samen oorlogje of soldaatje speelden ofzo boven. Dat we er echt een bende van hadden gemaakt en je vader zo boos werd op ons. Maarja opruimen ho maar.

Ik herinner me een keer dat ik bleef slapen op een verjaardag bij jou thuis geloof ik. En dat we moesten slapen maar nee geen slaap voor ons. Toen hoorde we trap treden.. wij onder de dekens doen alsof we sliepen. Toen ging de deur open en hoorde we een hele jonge Sabien zeggen: jongens ik ben het en gooide een zak chips naar ons toe en kwam erbij zitten.

Ik kan zo een avond doorgaan. Maar als ik dat doe, doe ik het in de pub met iedereen erbij. Omdat ik je daar de laatste keren vaak heb gezien.

Rust zacht neefje. Je hebt het verdient

Als het leven pijn doet is vrij zijn het grootste goed.

Rust zacht, Giel...

Snits