Gertjan, je was voor ons een inspirerend persoon met veel ideeen waar wij veel van leerden over hoe hij School's cool opgezet heeft in zijn regio. Wat een verschrikkelijk nieuws heeft ons bereikt. Via onze werkzaamheden voor School's cool hebben wij Gertjan leren kennen als een inspirerende collega, netwerker en algeheel fijn mens die altijd wel mee wil denken. Hij stelde zijn tijd beschikbaar om met onze studenten te skypen over de fijne kneepjes van het netwerken en wilde ons altijd ondersteunen toen wij in Friesland met onze vestiging van School's cool starten. We gaan je missen.
Heel veel sterkte aan de familie, vrienden en andere naasten van Gertjan.
Gysbert en Guydolph, studenten en en het team van School's cool Friesland.

Man man wat een man
Als er iemand alles uit het leven haalde
Dan was het wel Gertjan
Een man die zo straalde
Dat je je afvraagt hoe dat kan
Zeven levens leefde hij
Allemaal tegelijk...en BAM!
Denk je dat hij ook niet baalde
Dat daar nu al een eind aan kwam?

José, Huub, Thijs, Ton, Helen, Bas, Daan, Sjoerd
Gecondoleerd en veel sterkte met het verlies van Gertjan

Lieve Familie,
Het overlijden van deze geweldige man heeft ons diep getroffen. Een sympatieke zeer sociale en begaafde alleskunner. Onze gedachten zijn bij u, en we wensen u veel levenskracht in dit verschrikkelijke verlies.
wim en mattie, driehuis nh.

Er is al veel gezegd en geschreven maar het is altijd te te weinig en te kort.
Wat hen ik jou leren kennen als een geweldige vent. Wat oneerlijk allemaal.
Wat zal ik je enorm gaan missen.
José, Thijs, Huub, moeder van Gertjan en alle andere familie, heel veel sterkte met dit enorme verlies.

Totaal ontsteld was en ben ik nog steeds . Ik ken Gertjan als een heel fijne collega aardrijkskunde, kundig, met belangstelling voor van alles en iedereen en veel humor.
Met veel plezier denk ik ook terug aan ons aardrijkskunde-veldwerk in Spaarndam. Met de grondboor en hoogtemetingen bekijken waar de strandwallen in het landschap zich bevonden en wat dat betekende voor het grondgebruik. En ik denk terug aan alle gezellige overleg- momenten.
Vreselijk dat ook hij geveld is en niet meer bij ons.
Familie en vrienden wens ik veel sterkte deze tijd en in de verre toekomst.
Lieve groet
Annemarij Bakker.

Lieve Gert-Jan en nabestaanden,
Toen ik werkte als startende docent op lyceum sancta Maria werd ik mentor van een 3 havo klas. Gert-Jan was mijn afdelingsleider. Hij heeft me toen geholpen bij het inrichten van het mentoraat: echt een vak apart. Hij was vriendelijk en warm, ook geestig. Hij hielp ook zaken te relativeren. Hij was ook altijd een bezige bij, met zijn notitieboek liep hij door de school. Hij zat haast nooit stil!
Dank voor je steun in die tijd Gert-Jan. Het is oneerlijk dat zo’n sociaal en waardevol mens zo vroeg moet overlijden.
Liefs, Babette Meijer, Amsterdam

50 jaar, of al langer?

Ik leerde Gertjan kennen op de lagere school, de Titus Brandsmaschool, toen nog een jongensschool en goed katholiek dus. We werden goede vrienden, speelden bij elkaar thuis, logeerden bij elkaar en zelfs onze ouders kwamen bij elkaar over de vloer. We gingen op voetbal, bij RKVV Velsen, ook katholiek dus. Na de lagere school gingen we naar het Ichtus College in Driehuis. De eerste 3 jaar deelden we hetzelfde schoolplein en klasgenoten. Daarna ging ik naar IJmuiden, deed de havo. Gertjan ging door in Driehuis en deed het vwo. We bleven samen dingen doen. We hadden schoven onze installaties bij elkaar en begonnen een discotheek. We draaiden op schoolfeestjes en ook daarbuiten. Op een avond draaiden we op een feest in Spaarndam waar we dronken werden van de berenburg. Voordat we op de feestlocatie aankwamen zaten we eerst verkeerd. We liepen binnen bij een feest voor doven in Haarlem Noord. Een volle ruimte met druk gebarende mensen en het was er stil. Een bijzondere gewaarwording. Maar niet de plek voor een discotheek, concludeerden we. We zaten fout.
Muziek was sowieso onze passie. Ik speelde trompet in verschillende bandjes. Gertjan speelde nog geen trombone maar volgde onze ontwikkelingen op de voet. Waarschijnlijk ook met iets van jaloezie.
Na de middelbare school verloren we elkaar uit het oog. Zoals dat gaat. Ieder gaat zijn weg, het leven begint. Werk, relaties, gezinnen, kinderen. Maar we wisten van elkaar wat we zo ongeveer aan het doen waren. Via via, stukjes in de krant, we waren allebei erg druk.
Tot zo’n 10 jaar geleden dat we elkaar weer ontmoeten. Ik denk dat het aan de bar van de Stadschouwburg in Haarlem was. Aan de praat en het was alsof er geen tijd tussen had gezeten. We (her)kenden elkaar, als gevolg van de basis die was gelegd toen we jong waren en zolang intensief met elkaar op hadden getrokken. Wat we niet wisten van elkaar dat vermoeden we wel. Zo gaat dat. Je kent elkaar.
De laatste jaren zagen we elkaar weer (on)regelmatig. Onze bezigheden en werk droegen daaraan bij. Hij kwam wel naar de Pletterij in Haarlem, waar ik de scepter zwaai. Op een gegeven moment vond er een serie debatten plaats over burgerinitiatieven. Gertjan had kort daarvoor een grote bijeenkomst in IJmuiden geluid over burgerinspraak door loting. Als spreker vertelde hij hierover in de Pletterij tijdens een Tegenlicht Meet Up op 21 februari 2017.
https://www.pletterij.nl/event/tegenlicht-meet-up-uitdagers-van-de-democratie/

En er zouden meer van dat soort momenten komen. Wisten we zeker….

Haarlem, 9 april 2020, AD.