Niet te bevatten, Gertjan is er niet meer.
Ik ken Gertjan vanaf begin jaren tachtig, toen we met de Ton vd Wiel band op het grote Soli feest hadden gespeeld.
Deze foto is uit begin jaren negentig, Gert Jan met Knagrokka op de Santpoortse feestweek.
Dat jaar maakte Gertjan live reportages vanaf de feestweek voor de lokale radio en ik stond achter de bar van mijn vader bij Savoy en trad de laatste zaterdag ook nog op met mijn toenmalige bandje. Op een gegeven moment kreeg ik de microfoon van Gertjan onder mijn neus met de vraag “wat doe je liever, hier achter de bar of straks daar op het podium?” Ik zei dat hij beter die blonde vrouw op de andere hoek van de bar kon interviewen. “Hoezo?, wie is dat dan?” Helen Sheperd, zei ik. Vol enthousiasme stapte Gertjan op haar af, Helen het trotse gevoel gevend dat hij haar in de drukke menigte had herkend….
3 weken gelden goetten we elkaar nog bij de supermarkt, voor het laatst blijkt nu.
Lieve Jose en kinderen, veel sterkte de komende tijd met het verwerken van dit grote verlies.

Greet&Dennis

Wat een dreun, ik sprak je laatst nog even snel bij de Deka, zo onwerkelijk. Zo nu en dan kruiste onze paden elkaar. Het begon in 1967 samen spelen bij tante Agaath,. Als we elkaar tegen kwamen moest ik vaak aan de foto denken die toen genomen was waar ik je voorduwde op een campingtafeltje. Later zagen we elkaar wekelijks toen we een aantal jaren samen voetbalde in het zelfde elftal bij Velsen en toen ik stopte met voetballen zagen we elkaar zo nu en dan op de feestweek, interviewde je mij als voorzitter van de IJRB voor Seaport TV en natuurlijk deelde we onze passie voor Telstar. Altijd belangstellend en hartelijk ik zal dat missen. Familie gecondoleerd en heel veel kracht bij het verwerken van dit hele grote verlies.
Hans Rozemeijer - Driehuis