Lieve Fransje, lieve oma,
Allereerst gecondoleerd aan de hele familie, mijn gedachten gaan naar jullie uit. Het zal niet makkelijk zijn om dit grote verlies te moeten verwerken. Ik hoop dat jullie veel steun bij elkaar en je naasten vinden.

Ik ben heel dankbaar dat ik je 8 jaar van mijn leven heb mogen kennen. Ik denk met een glimlach terug aan je vriendelijkheid, je nuchtere en duidelijke kijk op het leven, je zorgzaamheid, je open en verwelkomende houding, maar vooral ook op je soms ondeugende grapjes en je legendarische facebook posts.

Ik steek een kaarsje voor je op en ik hoop dat je nu van je welverdiende rust geniet.

Liefs,
Laurijn

My mother in-law Fransje was a special soul and inspiration. A wife and mother of 6 , foster mom to many, “Oma” of 14, Nurse, Church Deacon and community volunteer. She was always there for children and Seniors —she never considered herself “old people” (with a hearty chuckle). Though we lived on separate continents, our Sunday weekly calls and letters/cards over the years fostered a loving relationship. When we did see each other, it was as if no time had passed. She had an infectious sometimes “booming” laugh and humor and a way that put you at ease or sometimes “not”—but followed with the knowing “love-tease” look. As a young nervous new mother, I was grateful for her encouraging supportive words. As a mother of temperamental teens, she shared antidotes that lightened my frustrated heart, memories that still make me chuckle inside and shake my head. Her favorite “It’s Coming…”—her way to say “This too shall pass…”. We shared recipes, books, sewing tips and traditions and she knew the depth of my love for her son. Fransje was a strong minded, thoughtful and caring woman I am blessed to have known. She will always have a special place in my heart and yes I will recall those certain looks as well with admiration. My most prominent memory are her big enfolding arms comforting many babies and beyond. In my heart always Mom—your daughter in-law, Sylvia

Mevrouw Claase, zo noemden we haar toen we 31 jaar geleden kwamen wonen op Roos en Beeklaan 32. Zij was voor mij de moeder van Marie Louise en Marie Jose, met wie ik op de Engelmundusschool heb gezeten. Maar in mei 1989 werden we haar overburen en wat hebben we een lol gehad ! Ze kwam ons namens de kerk een bloemetje brengen. Een warm welkom voor nieuwe parochianen. Onze Elles stond in de box en ze vertelde, dat zij enkele weken geleden voor het eerste oma was geworden. Ilse ! Nu alle beiden 32 jaar oud. Onze kinderen noemden haar 'touwtje', de buurvrouw die altijd de deur open had voor de kindjes uit de buurt. Trek maar aan het touwtje en je had op zijn minst een snoepje te pakken, nog los van haar Brabantse gezelligheid.
In de kerk kwamen we haar tegen als lectrice, of als verspreider van het het programma voor de viering. Haar lach kwam je bij de kerkdeur al tegemoet en ja......we hadden meteen zin in de mis. ( nou en daar is tegenwoordig veel meer inspiratie voor nodig) . Ook in het gemeentehuis kon je niet om Fransje heen, ze had je al snel in de gaten en maakte altijd een dolletje. Gastvrouw bij huwelijken was haar op het lijf geschreven! Maar dat niet alleen, s'middags ging ik met de kinderen naar de speeltuin en ook daar was mevrouw Claase gezellig aan de thee, onderwijl van alles aan het regelen met de andere vrijwilligers. Of ze probeerde je te strikken voor allerlei taken.
Fransje, voor de Roos en Beeklaan was je onze grote, lieve moeder, une grande Dame, die altijd betrokken was en even scherp. Tijdens onze straatfeesten mochten we allemaal bij haar thuis plassen en zette ze na afloop koffie voor de feestgangers . Zij was onze animator. Een vrouw met heel veel zelfspot en humor, maar ook met mooie verhalen van vroeger. Een vrouw naar wie we graag luisterden en een wijntje mee dronken. Van de winter nog gelachen in De luchte bij het afscheid van meneer Gleusteen. In de kamer, waarin meneer Gleusteen lag opgebaard,vatte ze samen met Harry het stoute plan op om op de valreep nog ff zijn volle fles jenever die in de kast stond, buit te maken. Ook andere zaken zoals klokken vonden ze de moeite waard om mee te nemen naar huis. Ze gierde het dan uit.
Lieve Ben, Roel, Jeroen, Monique, Marie Louise en Marie Jose, we willen jullie bedanken voor de liefdevolle zorg voor jullie moeder. Ze sprak heel vaak over jullie en de kleinkinderen en ze had jullie meer dan lief. Dankzij jullie zorg kon ze zoveel lachen, blijven genieten van alles wat in de Roos en Beeklaan gebeurde en uiteindelijk in haar eigen huis sterven. Zij heeft haar best gedaan, maar dat geldt ook voor jullie.
We wensen jullie zaterdag een gedenkwaardige dag en heel veel saamhorigheid, lol en liefde voor de toekomst.
Lieve groetjes Harry en Marjon Veenboer

lieve Fransje,

Moge jou vergezellen al het goede dat je gedaan hebt
Moge het met je meegaan in het onbekende
Naar de plek die ons is toegezegd.
Goede reis !
Dini en Adri

Gecondoleerd met het overlijden van Fransje.
Ik wil jullie veel sterkte wensen met dit verlies. Haar schoonvader zie ik nog altijd in herinnering als een fantastische pleegvader voor mij en de jaarwisselingen in Zandpoort bij de familie Claase blijven mij altijd bij, als een dierbare herinnering.