Kende je al vanaf de middelbare school en daarna kwam ik je hier en daar nog tegen, d'Arc, 185 rood en later met de massel etentjes.
Je was nooit een heel erg aanwezig persoon, een klein lachje een scherpe opmerking.
Was zelf in de eindexamenklas vreselijk verliefd op je en daar is de latere jaren nog veel over gegrapt en om gelachen.
Jij en Maaike waren maar een gek stel, vond ik, maar daar ben ik later zeker op terug gekomen! Het klopte. Nu niet meer...
Je laat een flinke leegte achter.
De leegte zullen we zo veel mogelijk op proberen te vullen, maar vergeten gaan we je nooit, rust zacht lieve Frank.
Heel veel sterkte voor jou lieve Maaike, en familie en vrienden.

Suus (David, Sem en Evie)

Wat is dit nou voor slechte grap kerel, wat moeten we hier nou mee... Veel te vroeg, veel te abrupt, veel te veel achterlatend. Het is allemaal nog niet helemaal geland, zo onwerkelijk, zo bizar. Zal nog wel even duren voordat ik het kan accepteren.

Al zagen we elkaar niet heel vaak, toch was er een goede band. Ik zag je als een vriendelijke jongen die zich niet anders voordeed dan hoe hij was. Voelde me op mn gemak bij je en was maar wat blij als je er ook was wanneer er aanwezigheid vereist was bij een kippenbijeenkomst. Of wanneer ik bij bart zn winkel op woensdag binnenliep, jij daar in het achterkamertje in de stoel zat. Altijd in voor een praatje of advies. Ben toen stiekempjes mn bezoekjes zoveel mogelijk op woensdag gaan doen.
En natuurlijk nog het onvergetelijke Boom, begreep dat jij daarmee op de proppen kwam. Wel een beetje druk en heet he?! ;) Desalniettemin was het top.

Ik ga je missen kerel en zal je niet snel vergeten.

Heel veel sterkte voor Maaike en de familie.

'Dat kan niet', dat was het eerste wat ik dacht toen ik hoorde dat je er niet meer was. Ik moet bekennen dat ook nu nog niet is doorgedrongen dat je er niet meer bent. Het lijkt wel alsof de afgelopen week zich clichématig heeft afgespeeld als een film; het raakt me niet. Ik vraag me af hoe dat kan.
Het aantal jaren dat we elkaar kennen is niet meer op twee handen te tellen, maar ik was niet je beste vriendin en jij was niet mijn beste vriend. Toch voelde ik mij altijd verbonden met jou. Misschien wel omdat we een goed aantal denkbeelden deelden. Of omdat een zekere mate van introversie ook mij niet vreemd is. Zwaaien naar elkaar vanaf je eigen eilandje. Ik zag je wel hoor, dus je oogopslag, puurheid, intense zachtheid en een goeie dosis humor, is mij niet ontgaan. En via Maaike hoorde ik je.
In de afgelopen week heb ik van dichtbij mogen zien hoe intens je bent beleefd, hoeveel mooie vriendschappen je had en hoe je bent verweven in het leven van Maaike. Dit heeft zo ontzettend veel indruk op mij gemaakt. Dat zie ik al in de film. Ik kan er alleen nog niet bij.

Maaike zei het een paar dagen geleden, dat dit de afspraak niet was, dat jullie samen oud zouden worden. Maar zij zal nu zonder jou verder moeten. Net als je familie en lieve vrienden. Ik zal doen wat ik kan, om er voor haar te zijn, Frank. Maar vergeet niet, jij gaat nooit verloren. Dat zegt de wet van behoud van energie.

Onze nicht heeft in Frank, de liefde van haar leven verloren, schokkend en zo plotseling. Hopelijk zullen de mooie momenten samen, haar kracht geven om na deze droevige gebeurtenis, het leven weer op te pakken, zoals Frank zeker gewild zou hebben.
Marjolein en Wim.

Godverdomme man, wat heb je ons laten schrikken. Ik hoor je de hele week nog steeds in mijn hoofd, als een wat zwartgallige voice-over bij alle bizarre dingen die zich deze week ineens afspelen. Soms moet ik er om grinniken, dan weer huilen. Het helpt me toch een heel klein beetje, dat je op die manier nog zo aanwezig bent.

Ik ga je grappen, je cynisme (of, ‘gezond realisme’) en je vriendelijkheid ontzettend missen. Je was altijd zo fijn helemaal jezelf, en zo bereid mee te denken als ik weer één of andere vraag had. Ik ben ook zo blij dat je pas nog mee kwam kijken naar Viggo toen hij net geboren was. Tussen alle meiden, die je stiekem ook best gezellig vond.

Gelukkig hebben jij en Maaike elkaar gevonden, daar ooit in de keuken van 185rood. Wat waren jullie dol op, en zorgzaam naar elkaar.

Wij nemen dat stokje nu dan maar deels van je over Frank, en zullen zo goed als we met zijn allen maar kunnen op haar letten en voor haar zorgen.

Veel liefs,
Laura

Ik ben opgegroeid als enig kind en dat is soms eenzaam,
Daarom heb ik ooit een broer gekozen en dat was jij..

Alle sterkte aan een ieder die je lief heeft.
Veel te vroeg, rust zacht neefje.
Jefte en Danielle en onze zoon Daniel Silver Baart

Ik hoop te weten waar je bent en je daar ooit in de armen te sluiten. Nu doe ik dat door aan je te denken en schreeuw ;"hey Frank ik heb je lief godverdomme!!!"
Rust zacht en lach ons uit van een afstand.
Dag lieve neef!