Ik heb altijd veel ontzag gehad voor de manier waarop jij menselijkheid en humor kon combineren met wetenschap en ambitie om een groot lab te draaien en te laten groeien. We hebben flink gelachen op congressen, maar je was ook een uitstekende hulplijn via de mail wanneer het ging om labaangelegenheden.
Hoe je Farmalab (samen met anderen uiteraard) tot een belangrijke nationale speler hebt gemaakt vind ik echt bewonderenswaardig.
Helaas is het er nooit van gekomen om eens een kijkje te nemen in Amerongen waarover je zo aan het opscheppen was.
Je was een grote kerel, we gaan je enorm missen!

Tjerk Koekkoek, ook namens het Klinisch Farmaceutisch Laboratorium, Ziekenhuis Rivierenland Tiel (het ziekenhuis waar je geboren bent)

Wij hebben Erik het laatste halfjaar pas beter leren kennen omdat onze beiden jongste kinderen de grootste vrienden zijn en vaak met elkaar spelen.
Pas in de laatste maanden vernamen wij van Marieke dat het niet zo goed met Erik ging. Ondanks deze kennis merkten wij daar niet veel van, Erik was ook hier erg geliefd en altijd constant dezelfde persoon, een liefdevol, rustig en geïnteresseerd mens met het hart duidelijk op de juiste plaats.
Wel besloten wij de band qua ouders te versterken en we bespraken met Erik dat het ons leuk leek om met hem en Marieke op een vrijdag of zaterdag gezellig een borrel te drinken om elkaar beter te leren kennen, deze datum was snel geprikt, we lagen elkaar allemaal wel!
Corona gooide roet in het eten en de afspraak moest worden verzet. Het mocht helaas niet zo zijn.
Het is verschrikkelijk verdrietig dat Erik geen andere weg meer zag, in het bijzonder voor Marieke en de kinderen.
Voor ons sluit het boek hier niet, de jongens zijn en blijven de beste vrienden en daarnaast proberen wij ons steentje bij te dragen bij hetgeen waar Marieke nu voor staat samen met het gezin, dat doen wij met onze herinneringen aan Erik in het achterhoofd.
Kirsten, Bernhard, Julius, Floris, Lucius en Olivier.