In de jaren 70, gingen we zondag’s na de kerk altijd bij Opa de Boer op bezoek, en vaak was de rest van de familie er ook. Rond de jaarwisseling waren wij jongens natuurlijk alleen maar geinteresseerd in het afsteken van vuurwerk, en dat kon je toen een week voor oudejaarsavond al kopen. Ik weet nog dat ik met mijn grote neef Erik op pad ging door Assendorp - de wijk die hij kende als zijn broekzak – omdat hij een leuke toepassing wist voor het knalvuurwerk. Erik zocht de allergrootste hondedrol op, die toen nog overal op de stoep lagen, duwde er een Astronaut in (zijn niet meer te koop omdat knalvuurwerk inmiddels verboden is) en stak de lont aan! De kunst was om zolang mogelijk naast die drol te blijven staan voordat je wegrende. Geweldig om te zien hoe vervolgens de poep metershoog tegen de gevels aan vloog, en hoe dichter bij de gevel, hoe beter het effect! Ik weet óók nog donders goed dat ik een keertje nét iets te lang bleef staan, en daar was mijn moeder niet zo blij mee! Wat een mooie herinnering aan een onbezorgde jeugd, een periode in je leven die veel te snel voorbij is gegaan. Vaarwel Erik.

Je neef René

Als instructeur LOTUS heb ik Erik Hoekman mogen opleiden tot LOTUSslachtoffer. Ik leerde hem kennen op 25 februari 2009. Toen starten we met de opleidingsgroep waar hij in zat. Op 23 januari 2010 heeft Erik zijn aantekening LOTUS behaald. Hij slaagde in de eerste keer.
Erik was een vrolijke noot die zich helemaal stortte in deze nieuwe hobby. Hij kon zich perfect inleven in de rol van een slachtoffer. Grimeren en acteren gingen hem goed af. Als kringlid van onze vereniging ontpopte hij zich als een “handige Harry” die nieuwe materialen hanteerde om letsels nog overtuigender te kunnen uitbeelden. Altijd was hij daarmee aan het experimenteren. Ook deelde hij zijn uitvindingen en toepassingen met medekringleden.
Tijdens de kringavonden was Erik één van de gangmakers die onder de les geintjes maakte waarbij hij steeds liet zien dat hij alle vaardigheden wel beheerste. Hij was iemand die vaak als eerste gereed was met een grimeeropdracht. Bij hem was het gauw EN goed!
Toen kwam daar het moment dat Erik aan het eind van een lesavond vroeg om een moment van aandacht. Hij vertelde aan ons hoe hij te maken had gekregen met die vreselijke ziekte. Desondanks bleef hij gewoon doorgaan zoals we hem altijd al kenden. Wie er niet van wist merkte er niets van. Via de WhatsApp hield hij ons op de hoogte. Hij deelde de UPS maar ook de downs. Heel kenmerkend zag hij altijd de lichtpunten. We gaan Erik heel erg missen bij de vereniging.

Erik Jansen
(Instructeur bij LOTUSkring De Blauwvinger)

We kwamen elkaar vroeger vaak tegen bij onze Opa de Boer. Ik vond dat gezellig omdat Erik een paar jaren ouder was en altijd wel iets bijzonders had. Je wordt ouder en zien elkaar alleen nog tijdens bijzondere gelegenheden. Toen ik een paar jaar geleden hoorde dat het niet zo goed ging met Erik heb ik hem gebeld of het gelegen kwam om even een bakkie te doen. Daar hoefde Erik geen moment over na te denken. Het was en warm welkom en we hebben toen en later nog een paar keer leuke herinneringen opgehaald. Tekenend was voor mij de nuchterheid hoe Erik in het leven stond. Erik hield van het leven en greep alles aan om het aardse nog even vast te houden. Wat mij raakte was het moment na het afscheid van onze oom Albert de Boer. We stonden buiten de kerk nog even na te praten. Erik vroeg hoe het met mij ging na een lastige periode en waar Erik van wist. Het gaat goed met mij, en Erik omarmde mij hartelijk. Dit gebaar deed mij heel veel.

Toen ik in oktober 2019 voor de eerste keer bij de lotuskring De Blauwvinger kwam was het alsof ik in een warm bad belandde en Erik zorgde daar mede voor. (en natuurlijk de rest van de fijne club).
Erik was voor mij een kundige LOTUS met een zeer goed gevoel voor humor. Ik heb veel geleerd van hem en ook om het zo leven zo positief mogelijk te zien en er alle uit te halen wat erin zit.
Het gedicht van Sanne verwoord voor mij precies wie Erik was, er altijd zijn voor anderen en alle kleine dingen bij elkaar maakt het leven mooi. Ik hoop dat ik (en wij als vereniging) dat ook hebben gedaan voor Erik en natuurlijk jullie zijn familie.
Als LOTUS slachtoffer gaan we nooit dood, in het echte leven wel.
Heel veel sterkte met het verlies van deze mooie man.