Heel veel sterkte Peet en Irene en natuurlijk Patrick, maar ik denk ook aan de rest van de familie.
Wout en Leonne Joram en fam. de twee andere jongens, wim, jan cees, cindy en peggy ineke met kinderen en nog andere familie leden.
Mijn diepste deelneming en alle sterkte toegewenst

jullie ex schoonzus marion

heb je nooit persoonlijk gekend maar kende je moeder toen ze zwanger van je was, stilletjes heb ik jullie op hyves gevolgd omdat ik ooit eens een deel van jullie familie was
rust zacht davinia
heel veel sterkte peter en irene

Jeetje, wat schrok ik toen ik hoorde dat het een tijdje geleden zo slecht ging met Davinia.Ik ken haar nog van vroeger,ze is het nichtje van een van mijn beste vriendinnen,die ook in gemeente Crooswijk zat.Ik kon ook bijna niet geloven dat ze er niet meer was.Het is zo oneerlijk hoe het leven gaat,dat het voor veel mensen zo zwaar moet zijn.Ik wil iedereen hiermee heel erg veel sterkte wensen.Ik weet dat Jehovah jullie zal helpen om deze periode door te komen.Hou moed allemaal,en denk aan het paradijs dat op jullie wacht.Heel veel sterkte

Kim

"Want in Uw oog zijn duizend jaren, Heer',
Een enkle dag, een nachtwaak, en niets meer." Psalm 90,2

Hoi liefste, de dagen gaan hard, heel hard. Maar ze kunnen mij niet hard genoeg gaan, dat begrijp je denk ik wel. Van een vriendin heb ik de volgende slogan gekregen: Iedere dag is weer een dag dichterbij de terugkomst van mijn schatje. Die hou ik erin. Wat dat betreft zijn we dus al weer 25 dagen dichterbij de dag dat ik je weer terug ga zien en dat ik je weer in mijn armen kan houden. Ik tel de dagen................

Wat er ook gebeurd schat, weet dat ik alles, maar dan ook alles in het werk zal stellen om ervoor te zorgen dat ik je straks op sta te wachten. Dat ben ik je verplicht, want jij hebt voor mij gevochten en geknokt met je allerlaatste restjes levenskracht om zo lang mogelijk bij mij te blijven. Dat zal ik ook doen, maar dan voor jou. Tuurlijk is het allemaal niet makkelijk, maar het leven (en zeker zonder jou) is nou eenmaal ook niet makkelijk. Het is hard, keihard.

Het zou het gemakkelijkst zijn om nu bij de pakken neer te gaan zitten. Om verbitterd te raken. Maar waarom zou ik dat doen, als zelfs jij dat niet deed? Als zelfs jij (het lijdend voorwerp) niet verbitterd was terwijl je zoveel leed? Jij koos niet voor de gemakkelijke weg. Je was hard voor jezelf en daardoor was het een genot om ondanks je ziekte met je samen te leven. Dat vond ik de eerste keer dat we elkaar ontmoetten ook zo bijzonder aan je. Dat je nooit zeurde en dat je nooit de aandacht op jezelf en je ellendige ziekte vestigde. Terwijl je daar alle reden toe had. Er zijn helaas zoveel mensen die onterecht zeuren (en daar hoorde ik ook bij, maar goed ik ben dan ook een man en die staan daar bekend om), terwijl ze eigenlijk niets mankeren in vergelijking met jou.

Je hebt me laten zien dat een sterk geloof de enige manier is om alles te overwinnen. Dus daar ga ik ook aan werken. En ik weet dat ik niet enige ben die door jouw voorbeeld is aangemoedigd om zijn geloof te versterken. Van diverse kanten hoor ik dat mensen zo verschrikkelijk zijn aangemoedigd door jou, zelfs kinderen van broeders en zusters.

Liefje, ik blijf de dagen tellen in het vertrouwen dat Jehovah me zal helpen om door te gaan.

Ik hou voor voor altijd van jou. Dikke SSSSSMMMACCCKKKKK

Hoi Peter en Irene

Gecondoleerd met het overlijden van Davinia.
Ik vind het heel erg dat zo een jonge vrowu is overleden is op zo een jonge leeftijd. Het was een mooie meid en altijd heel vrolijk en gezellig. Hoop dat jullie veel steun krijgen van familie en vrienden met het verwerken van dit verlies en hoop gauw dat jullie snel bij elkaar zijn.

Heel veel sterkte en hou je taai.

Groetjes Petra (Crooswijk)

Een mooie vlinder is gevlogen........zo kwetsbaar, maar O zo sterk in haar geest.............

ik mis je davinia :(

We zullen je nooit vergeten, lieve, lieve meid!!!!

Voor de meeste gaat het gewone leven weer door, niet voor mij. Het wil er niet in dst ik niet meer met je kan praten, lachen en kibbelen iets wst ik zo enorm mis.
Ik ben alleen met mijn verdriet en gemis. Ik heb goed over dingen na kunnen denken na het laatste afscheid.
Ik zal je waarschijnlijk nooit meer terug zien, maar weet dat jij dat gemis of het verdriet niet zal smaken en dat is maar goed ook.
Mijn ziel is te bitter na alles wat er gebeurd is en zal ook nooit meer herstellen. Het enigste waar ik blij om ben is dat jij geen lijden meer kent en straks samen met je broer Rubs en Patje weer bij elkaar zullen zijn.
Wees gelukkig lieve schat je hebt het verdiend, vergeet niet dat ik altijd van jullie hebt gehouden, gezorgd en alles hebt gegeven wat ik kon.
Voor mij is het over, maar ik heb er vrede mee.
Ik hou van je mijn schattebout......kusjes mama