In deze tijd hoor je mensen praten over de donkere dagen voor....ach je weet wel.
Ik maar ook de andere (met name jouw Patje) leven al in die donkere dagen sinds je bent gaan slapen. De pijn, het verdriet, het gemis het is te groot gewoonweg ondragelijk.
Uitdrukkingen als tijd heelt alle wonden, wat een nonsens.
De pijn is hier in mijn hart en ziel, telkens als ik langs je foto loop, je erop ziet lachen in je mooie trouwjurk zo stralend, zo gelukkig met je ventje.
Of als ik kijk naar je broer Rupsie zijn wijze lachende gezicht dan loopt ik huilend weg, want jullie zijn er niet meer.
De leegte die jullie achter hebben gelaten is zo groot het is met geen pen of worden te beschrijven. Dat blijkt ook wel hier, jij hebt zoveel harten geraakt met je prachtige karakter, mensen die veel van je hielden. en je ook nooit zullen vergeten. Je hebt een onuitwisbare indruk op hen achtergelaten.
Ik mis je iedere minuut van de dag mijn lieve schat, er gaat geen dag voorbij dat ik niet huil.
Zoals Patje schreef in zijn gedicht voor jouw is wat allen voelen.
Eenzaamheid, ontroostbaarheid, onwezelijkheid en heel veel pijn en verdriet.
Slaap zacht mijn schattebout
mama
Irene - Rotterdam
3 december 2009
condoleance 406 |
al die tijd hebben wij gebeden
zolang heb jij gestreden.
niet om te ontkomen
maar de tijd willen verslomen
om het samen zijn te verlengen
om plezier weer op te brengen
om beginnende vriendschap tijd te geven
om naar eeuwigheid te kunnen streven
maar het onvermijdelijke is gekomen
gevolgd door tranen die blijven stromen
dit gedicht schreef ik op 3 juli.
ondanks dat ik davinia niet zo lang heb mogen kennen, is ze nog steeds een voorbeeld voor mij en ik denk voor iedereen, dat we onsdanks alle tegenslagen toch vrolijk kunnen blijven en op jehovah kunnen vertrouwen.
patrick, jehovah weet wat je voelt en hij zal je de kracht geven die je nodig hebt!
rom 8:26
Patricia - Venlo
23 november 2009
condoleance 405 |
Lieverd, ik mis je nog steeds verschrikkelijk en de pijn lijkt alleen maar erger te worden. Ik hou van jou. Gisteravond heb ik het volgende voor je geschreven.
\"Weer een dag voorbij......\"
Weer een dag voorbij, zonder jou aan mijn zij,
waarop je niets tegen me zei.
Weer een dag voorbij, waarop je stem niet werd gehoord,
waarop ik hunkerde naar je lieve woord.
Weer een dag voorbij, zonder een blik op je mooie gezicht,
waarop mijn hart wreed is ontwricht.
Weer een dag voorbij, dat ik snakte naar jouw tedere zoen,
waarop ik bleef denken aan dagen van toen.
Weer een dag voorbij, dat je niet naar me lachte,
waarop ik constant bij jou was, in mijn gedachten.
Weer een dag voorbij, dat we niet konden praten,
waarop ik wenste dat we fijn samen zaten.
Weer een dag voorbij, zonder jouw stralende lach,
waarop ik uitkeek naar Jehovah?s grote dag.
Weer een dag voorbij, zonder je lichaam te hebben gevoeld,
waarop ik graag met je had gekroeld.
Weer een dag voorbij, zonder jouw altijd zo vrolijke noot,
waarop mijn verdriet bleef, ongelofelijk groot.
Weer een dag voorbij, waarop jij altijd in mijn hart bent, bij mij.
Ik hou van je en hoop je snel weer te zien.
X
Patrick - Capelle aan den IJssel
11 november 2009
condoleance 404 |
Samen wilde we jullie , Patrick en haar ouders laten weten , dat we iedere dag aan jullie denken omdat we weten dat met het verstrijken van de tijd het verdriet dieper gaat worden . Patrick je kent ons niet ,ik heb jou een keer op een congres gezien , samen met Davinia. Davinia kennen we van toen ze klein was en ook haar broertje en haar ouders . We volgde elkaar een beetje omdat ook onze dochter c.f haden ook hieraan is overleden. De intressen naar hoe het met de kinderen ging was logisch maar ook het feit dat we geloofsgenoten waren is niet zo verwonderlijk . De inzet voor van beide ouders was groot en we zagen toen twee schatten van kinderen waarvan we wisten uit ondervinding hoe groot het gevecht was tegen deze afschuwlijke ziekte Het overlijden van Ruben was een schok vor ons . Later zagen we Davinia als jonge vrouw en gehuwd . Ik vond het prachtig om te zien . Patrick wat ik vernomen heb van jou en van de berichtjes, laten zien dat je haar alles gegeven hebt wat in je vermogen ligt en we hebben daar diep respect voor . onvoorwaardelijke liefde van een partner is waar ouders met een ziek kind van dromen . Maar het is ook niet moeilijk om van deze mensen te houden want de manier waarop ze hun ziekte dragen dwingt enorm respect af Lieve ouders ook jullie heel veel sterkte, jullie hebben twee prachtige kinderen gehad . Jullie hebben het niet gemakkelijk gehad ,om dit iedere dag te moeten dragen iedere minuut van de dag is alleen te begrijpen als je dit doorleefd hebt heel veel liefs voor jullie allen en die van Davinia gehouden hebben Jan en Corrie Daemen
Jan - Rijsbergen
27 oktober 2009
condoleance 403 |
Iedere avond als ik ga slapen,
hoor ik je naam in mijn gebedje terug,
Dan vragen papa en mama aan Jehovah,
of het Paradijs snel mag komen,
zodat we jou weer terug kunnen zien.....
en het liefst heel vlug.
We missen ons lieve nichtje.
Isabeau - Rotterdam
20 oktober 2009
condoleance 402 |
leef erg met jullie en jou patrick mee, heb via via een kaart gekregen, jij kent me niet maar je vader en zijn familie wel, dus vandaar. hou vol jongen
nel - budel schoot
16 oktober 2009
condoleance 401 |
Alweer drie maanden geleden,dat ik afscheid heb genomen van iemand waar ik geen afscheid van kan nemen.Er zijn nog zoveel momenten dat mijn geest overheerst wordt door verdriet .Wat mis ik mijn lieve nicht.Tot het moment dat ze weer stralend samen met haar lieve broer naar ons toe komt lopen moeten ik en al de anderen die van haar houden volhouden.Maar dat is zeker voor PATRICK op dit moment heel moeilijk.Blijf alsjeblieft aan JEHOVAHS beloften denken en vergeet nooit dat wij er voor je zijn. Wout en Leonne.
wout - roterdam
14 oktober 2009
condoleance 300 |
Mijn lieve moppie
Dagelijks zie ik je foto\\\\\\\'s , zo mooi, zo lief, zo krachtig het is zo moeilijk. Het gemis van jouw stem, je humor alles. Ik weet me soms gewoon niet door de dag te slepen.
De leegte in mijn ziel is zo onbeschrijvelijk groot het neemt al de vreugde weg die ik ooit had. De reden om te leven heb je met je meegenomen, ik ben stuurloos, alleen en er is niemand die mij kan troosten.
Alles is weg waar ik ooit van gehouden heb het leven is doelloos. De waarheid geeft geen vreugde meer niets kan het rechtzetten.
ik mis jou en rubs zo erg
mamma
Irene - Rotterdam
5 oktober 2009
condoleance 299 |
lieve meid
irene - rotterdam
30 september 2009
condoleance 298 |
Jak.5:16 Lieve broeder heel veel sterkte en ik zal voor je bidden dat je het grote gemis van Davina kan dragen!
gr. je zus Yvonne
Yvonne - Den-Bosch (gemeente \"de vliert\")
30 augustus 2009
condoleance 297 |
Geef de nabestaanden uw steun en laat hier uw condoleance achter.