Jij de rustige, ik de drukke. We komen uit een nest van 6 jij was de 5e. Dat wij een fijne onbezonnen jeugd hadden in de Mauritsstraat in Utrecht. En we de luxe hadden van alle vakanties en vrije dagen te kunnen genieten op Loosdrecht. Een grote stacaravan met zeilboot, motorboot, roeiboot en kano. Alles waar we geweldig van genoten hebben. We altijd in of op het water te vinden waren. Waterratten werden we ook genoemd. Wat we ook nog laatst uitgesproken hebben dat waren onze mooiste herinneringen als gezin.
We opgroeiden en allemaal best jong het huis uit gingen, onze eigen weg.
Op eigen benen staan, ieder van ons een partner vond en zo ook een gezin gesticht hebben.
Verjaardagen en feestdagen we altijd elkaar nog opzochten.
Als we met zijn allen waren, was het gezellig druk, er werd uitgesproken: een kakelend kippenhok.
Ik heb hier veel mooie lieve verhalen mogen lezen over jou. Het klopt, zo was jij. Je hebt voor velen mooie herinneringen achtergelaten.
Het leven is net een schilderij, soms is het mooi, soms is het lelijk. Wat ik je laatst nog schreef op een kaart, “blijf nog even”. Maar we weten: toch werd het even. Je was dapper en je hebt gestreden om nog wat langer bij Corine, Louis en Guus te blijven. Jullie hebben ons nog zo veel mooie momenten laten meemaken om echt goed afscheid te kunnen nemen. Daar ben ik zo dankbaar voor. En dankbaar dat je mijn broertje mocht zijn. Je had een mooie oude opa moeten worden. Ik hoop dat Eric, onze broer je zal begeleiden naar een andere mooie plek, mocht dat bestaan. Nu zijn we nog met zijn vieren.
We gaan je missen jochie.
Lieve Corine, Louis en Guus jullie zullen met ons vast weer een mooi laatste afscheid geven 8 augustus.
Brigitte