Tips over condoleren of herinneringen delen?
Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:
Anouk - Amsterdam
18 maart 2017
Lieve Danny,
Ik weet het nog als de dag van gisteren… Ruim drie jaar geleden stond ik aan jouw bureau en vroeg of je mee ging lunchen. Je zei dat je je niet zo lekker voelde. Je had al een tijdje weinig eetlust en zou een afspraak met de dokter maken. Kort daarna kwam het vreselijke nieuws, je had kanker! Terwijl je allerlei onderzoeken onderging nam je gelijk het heft in eigen hand. Je ging op zoek naar mogelijkheden om te blijven leven! En dat heb je tot het allerlaatste moment nog gedaan.
Toen we hoorden dat er een behandeling mogelijk was in New York maar dat die veel geld zou kosten zei ik dat ik je zou helpen dat geld bij elkaar te krijgen. Vanaf dat moment ging alles in een stroomversnelling. Dat moest ook, er was geen tijd te verliezen. We richtten de Stichting op en vroegen hulp bij collega’s en via ons netwerk. Al snel was ook de media op de hoogte en kwam je in de uitzending van Hart van Nederland. De telefoon stond roodgloeiend tot laat in de avond. Mensen die met jullie meeleefden en mensen die acties op wilden starten zodat je de benodigde drie ton binnen zou halen. Het was bijzonder te zien dat je zoveel mensen had geraakt met je verhaal.
De donaties stroomden binnen, veel donaties. Eén reactie raakte me in het bijzonder; een wildvreemde man stuurde mij gewoon via de post een envelop met daarin 100 euro in aluminiumfolie gewikkeld met een persoonlijk briefje erbij. Het briefje heb ik nog. Wat had je bij iedereen losgemaakt! Binnen no-time was er genoeg geld binnen zodat je naar New York kon. Met een paar collega’s zijn we je als verrassing gaan uitzwaaien op Schiphol. Je was hoopvol, strijdbaar, de operatie moest gewoon lukken. De nacht van de operatie kon ik niet slapen. Ik wachtte op bericht. Midden in de nacht stuurde Charlotte me een appje dat de operatie was geslaagd. Wat waren we blij!
Je ging echt genieten van elke dag en ‘spaarde geluksmomentjes’. Intussen benaderden mensen ons die in vergelijkbare situaties zaten; ze wilden hun verhaal kwijt, of hadden vragen aan je. Het deed me beseffen dat je een inspiratiebron voor ze aan het worden was. Ondanks dat je het zelf heel zwaar had probeerde je ze te helpen en deelde jouw ervaringen met hen. Hier moesten we iets mee doen. We verzamelden alle informatie en ontwikkelden het platform Hope4Life. Tijdens de uitzending van Pauw lanceerde je het platform zodat alle kennis die je had opgedaan gedeeld kon worden met mensen die het nodig hadden. De redactie had een taxi geregeld en jij, Charlotte, Mathieu, Edo-Jan en ik gingen naar de Westergasfabriek. Je was zenuwachtig, had je wel het goede overhemd aan? Hoe zou het gaan? Na een make-upje en een kennismaking met de overige tafelgasten startte de uitzending. Wat waren wij trots op jou! Wat deed je het goed! Je zenuwen leken verdwenen, je sprak gemakkelijk en overtuigend. Charlotte zat naast me te stralen en werd in het zonnetje gezet als jouw steun en toeverlaat. En terecht! Zonder haar was dit niet gelukt. Na de uitzending waren we opgelucht, zaten we vol adrenaline en waren we apetrots. De foto die toen is gemaakt koester ik voorgoed.
Jouw 34e verjaardag hebben we met jouw vriendengroep gevierd. Jullie hadden er een thema-avond van gemaakt, compleet met een Big Apple-taart en het lied New York op de achtergrond terwijl we een fles champagne open trokken en de kinderen vuurwerk afstaken. Je had voor iedereen een kadootje gekocht met een persoonlijke boodschap. Je gaf mij diezelfde foto van de uitzending, de achterkant volgeschreven met jouw lieve woorden. Hij staat ingelijst op mijn kast.
Het ging op en af met je, tot je begin januari hoorde dat je lever zich aan het begeven was en er geen behandeling meer mogelijk was. Met de weinige energie die je had nam je afscheid van iedereen. Vrijdag 3 maart kreeg ik een appje. Of 17.00 uur schikte. Anders kon het ook de week erna, dat was geen probleem zei je. Natuurlijk ging ik gelijk naar je toe. Het was zo fijn je te zien, maar ook moeilijk te zien hoeveel pijn je had. Je vroeg steeds hoe het met mij ging en had ondanks de pijn nog steeds een glimlach op je gezicht. Ik heb nog een kruik en drinken voor je gemaakt, de gordijnen dichtgedaan en de lichtjes aan. Het was fijn nog een moment echt samen te hebben. Tot het moment kwam dat we afscheid moesten nemen. Hoewel ik beter wist zei ik nog ‘tot een volgende keer Dan!’. Woensdagochtend belde Mathieu me met het verdrietige nieuws dat je was overleden.
Lieve Dan, door jouw optimisme, vechtlust, doorzettingsvermogen en liefde voor Charlotte, Floris en Isabelle ben je een inspiratie geworden voor velen. Je leeft in veel mensen voort, ook in mij.
Je hebt mijn leven in elk geval echt rijker gemaakt. Bedankt voor alles Danny, ik zal je nooit vergeten!
Liefs en dikke knuffel,
Mylène
Lieve Danny en Charlotte,
'T blijft zo onwerkelijk dat we geen nieuwe herinneringen meer met Danny mogen maken...
Van de zomer nog genoten van een heerlijke vakantiedag aan de kust. Wat een waardevolle momenten zijn dit geweest. De liefde spatte er zoals altijd vanaf. De kinderen kregen alle aandacht van hun liefdevolle papa. Even leken we allemaal te vergeten dat je ziek was.
Het is heel erg bijzonder geweest dat we jullie de afgelopen jaren als gezin hebben kunnen ondersteunen wanneer dit nodig was. En dat zullen we blijven doen! Lieve Charlotte, Floris en Isabelle, jullie kunnen op onze steun rekenen. Een belletje of appje en binnen 15 minuten staan we op de stoep.
Een dikke knuffel, Sander, Thea, Eline en Niek
Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt
Plaats een reactieDe mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.
Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?
Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.
Zo worden meer mensen geïnformeerd en kunnen er tevens meer reacties en herinneringen worden verzameld.