Tips over condoleren of herinneringen delen?
Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:
Astrid - Wormerveer
2 augustus 2020
Dank je voor de mooie herinneringen ,
je vriendschap,creativiteit , je lach
mooi mens
wat zal ik je missen
Rust zacht lieve Daan🙏♥️🙏
Lieve Daan,
Wij kenden elkaar al van de middelbare school. In 1991 kwam jij bij mij op de Rooseveltlaan 151 wonen. Beiden hadden we twee kamers en als ontmoetingspunt, in het midden, een hele gezellige keuken!
Wat was het gezellig met jou, wat hebben we gelachen en wat hebben we daar uren zitten praten. Jij kon zo goed luisteren. Het huis kreeg meteen een hele mooie restyling en make-over. In de keuken stond een ouderwetse ijzeren vuilnisbak en dat was altijd de zitplaats voor degene die niet aan het koken was. We hadden ook een box in de keuken gezet zodat we lekker muziek konden draaien en keihard konden meezingen. Guilty, Saturday Night Fever, Sister Sledge, Anita Baker, Gypsy Kings. Het was een gare zolder zonder douche en zonder verwarming. Jij huurde van mevrouw Lijnkamp en ik van Bonkie. Wat hebben we gelachen om hen en mijn god wat hebben we het daar soms koud gehad. Daar we geen douche hadden gebruikten we een grote teil waarin we dan gingen staan en ons met flessen met warm water douchten. Al snel hadden we ons ritme gevonden en aten we vaak om 8 uur ’s avonds samen bij Goede Tijden. Kaasfondue, mosselpannen, stamppotten stonden vaak op het menu. Na het eten gingen we soms weer even studeren en dan om 12 uur ’s nachts was het tijd voor As the World Turns. Ik ging daarna meestal naar bed en jij ging dan nog even door. De onderbuurman had wel eens genoemd dat er geregeld om 3 uur ’s nachts iemand aan het stofzuigen was. Chris en Lenka waren veelvuldige bezoekers van jou op de Roosevelt.
Waar mijn vorige huisgenootje een heel streng schoonmaakbeleid had opgesteld had ik al snel door dat jij daarin wat vrijer was. Soms kwam ik terug van een weekendje werken en dan stond werkelijk de hele keuken vol met stapels afwas. Mevrouw Lijnkamp kwam altijd stiekem bij ons gluren als we er niet waren en zo ook een keer de afwas gedaan. Toen ik een keer een paar weken in De Bilt was omdat ik veel moest werken, had je mij een kaartje gestuurd at je eenzaam was en dat de keuken er ook wel eens frisser uit had gezien. Ik moest toen zo lachen.
Mijn chocoladeletters hadden ook een enorme aantrekkingskracht op jou.
Toen ik je een keer ergens mee had geholpen had je mij het volgende kaartje geschreven:
Gericht aan:
Fiejoona
1e deur links
Mijn huis
Lieve Fiona,
Ik wil je heel erg bedanken voor ’t zware typewerk (en voor mij wegbrengen). Verder ben ik erg blij dat je mijn huisgenoot bent. Daniëlle.
Op een gegeven moment leerde ik Jochen kennen. Hij kwam toen bij ons thuis en het eerste wat hem opviel, in juni, was de kerstboom die wat bruin was geworden maar nog volledig opgetuigd in de kamer van jou stond. Hij vond dat zo grappig.
Aan het einde van onze samenwoonperiode ging het even wat minder goed met je en heb je een tijd in Houten gezeten. Ik vond het zo erg voor je dat je je niet lekker voelde en ik miste je enorm. Toen je weer wat vaker terugkwam ging ik met Jochen samenwonen.
Ik ga je enorm missen Daan.
Fiona
Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt
Plaats een reactieDe mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.
Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?
Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.
Zo worden meer mensen geïnformeerd en kunnen er tevens meer reacties en herinneringen worden verzameld.