Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve Chess,

Het is moeilijk te geloven dat je er niet meer bent.
Dat er geen nieuwe spelletjesavonden, kampeerweekenden en (verjaardags)feestjes meer zullen zijn met jou.
De allereerste keer dat ik je ontmoette was op het lacrosseveld tijdens een open introductietraining van de Amsterdam Lions in 2015. In een duo met jou gooide ik wat onwennig mijn eerste balletjes. Ik weet nog hoe vrolijk je zei hoe goed ik het deed voor een eerste keer en gaf me tips, tegelijkertijd kletsend met Babeth.
Lacrosse speelt nu al vijf jaar lang een belangrijke rol in mijn leven. Uiteindelijk heb ik nooit bij je in het team gezeten, maar hebben we wel samen gespeeld en zijn we buiten het veld vriendinnen geworden.
Ik moet denken aan je 25ste verjaardag bij je ouders thuis, de eerste barbecue van het seizoen. Jij in een zomers jurkje, de 30 seconds challenge, de bananen op de schommelende barbecue en het heerlijke homemade ijs.
Deze zomer 2020 hadden we gedeelde scriptie stress. "Even doorbikkelen en we zitten met een lekker wijntje in de campingstoel," sprak je me bemoedigend toe. Nu ik hoor en lees van anderen welke weg je hebt afgelegd tot jouw eindpresentatie heb ik alleen maar meer bewondering voor je. You did it, dokter Chess!

De eerste foto is van het Lions gala in het clubhuis in februari 2018. Eerst spelletjes bij jou thuis en daarna in dunne panty's de kou trotsrend op de fiets naar de club. Mooie avond was dat. Later dat jaar werd spelletjesavond met Babeth en Jorieke een terugkerende activiteit. Ook werden daar plannen gesmeed om met een oud-Lions team mee te doen aan de Bekercompetitie.
De tweede foto is tijdens het kampeerweekend in Brabant op 19 juli 2020. Het kampeer weekend waarvoor jij alle benodigdheden geregeld had was super geslaagd. De start van een nieuwe traditie. Daar waren we het met z'n vieren over eens.

Lieve Chess, de leuke momenten die ik met je beleefd heb zal ik altijd blijven koesteren.
Familie en vrienden wens ik veel liefde en kracht toe om het gemis te verwerken.

Liefs,
Melissa

Lieve Chess,

Ik kan het nog steeds niet bevatten, het voelt zo oneerlijk. Jij bent zo uniek: jouw grappen, jouw lach, jouw doorzettingsvermogen, jouw levenslust en vooral jij als lieve vriendin. Zes jaar geleden heb ik je leren kennen bij de studie Geneeskunde en al snel waren wij met z’n zessen een vriendengroep die meteen in het eerste jaar al samen op wintersport gingen. Ik denk dat we dat aan jou te danken hadden, want voor we het wisten had jij het al geboekt en zei je jullie hoeven alleen nog maar even het geld naar mij over te maken. Wat was jij een levensgenieter en wat ben ik blij dat ik deze afgelopen jaren met jou van het leven heb mee mogen genieten. Je was altijd de mama van onze vriendengroep en we hebben zo veel mooie dingen samen beleefd. Je was zo avontuurlijk en liep voor mijn gevoel altijd net wat voor of was gewoon net wat stoerder en ik wilde niets liever dan jou verhalen horen. Zo stoer, avontuurlijk maar ook zo zorgzaam en lief. Ik ben zo dankbaar voor al deze mooie momenten samen en ik heb veel van je geleerd. Allereerst hoe wij samen alle tentamens leerden, jij leerde mij dat ik een mega map moest kopen en 4 kleuren pennen, A3 formaat papier op moest hangen om alles uit te tekenen en volgens mij heb jij zelfs een keer je aantekeningen in de douche opgeschreven. Ik kon zo veel lachen om en met jou. Een verjaardag zou je nooit overslaan, zelfs niet toen je helemaal bij mij in Schagerbrug kwam en de volgende ochtend heel vroeg moest lacrossen. Je deed je lacrosse pak gewoon ‘s nachts al aan zodat je ‘s ochtends minuten over zou houden. Een paar weken geleden hebben wij nog een mooi fietsweekend gehad met z’n vieren. Wij alle drie zeiden bij de laatste 30 km dat we nog even geen biertje gingen bestellen, maar nee jij onze levensgenieter zat daar met 0,5L witbier want ja die laatste 30 km’s gingen echt wel goed komen. Herinneringen samen zijn er zoveel, maar deze hieronder laten mij de laatste paar dagen gewoon niet los.

Nooit meer samen:
- op wintersport in retro ski pakken
- met de trappertjes op tour
- grote dalmuti of andere zelfgemaakte spellen van jou spelen
- (te veel) duvel of la chouffe drinken
- jouw gekke dansjes aanschouwen
- tot 2330 samen op een afgelegen tafeltje in het AMC tentamens leren
- jouw gekke gedownloade kinderfilms kijken
- onze al maanden uitgestelde fotocursus samen doen
- maar vooral al jouw creatieve, spontane, veel te leuke ideeën die niemand zo kan verzinnen als jij

Lieve Chess, ik vind het zo erg voor je dat je zo hard bent gevallen en dat je uit je leven gerukt bent. Ik had je nog zo mooi leven gegund! We weten allemaal dat er een einde aan het leven is maar voor jou was dit echt veel te vroeg. Ik ga je heel erg missen! En ik hoop heel erg dat je ergens op een of ander manier meeleest en ziet dat ik je wil bedanken voor onze mooie vriendschap, het lachen en de steun die jij mij altijd gaf! Maar ook dat je kan lezen hoeveel mensen onder de indruk van je zijn. Lieve Chess, rust zacht en ik zal je nooit vergeten!

Heel veel sterkte en kracht toegewenst Ted & Jennie, Marchessa & Stefan en Justin en de rest van de familie en vrienden van Chess.

Liefs,
Marit

Geen woorden voor, dit onbeschrijfelijke verlies. Zulke mooie herinneringen aan lieve Chessety! Niet te bevatten dat je nu niet meer bij ons bent! Zo'n mooi mens