Familie van Cees Kelderman
p/a Werve 68
3155 GM MAASLAND

Maassluis, 7 april 2016

Geachte familie van Cees Kelderman,

Met schrik vernamen wij het toch nog plotselinge overlijden van jullie man en maatje, vader en opa.
Hoewel wij weten dat dit leven eindig is, kwam zijn heengaan onverwacht en veel te vroeg.

Nog maar kort geleden hoorden wij dat er mogelijk kanker geconstateerd was bij Cees en dat hij geopereerd zou worden.

Naast alle goede eigenschappen zullen wij Cees blijven herinneren - onder andere zoals hier in 2014 - tijdens de 400-minuten orgel estafette in de Immanuëlkerk.

Hoewel het een cliché is en woorden van troost eigenlijk niet te vinden zijn, willen wij jullie toch laten weten dat binnen de Orgel Commissie Immanuëlkerk met jullie meegeleefd wordt.

Wij wensen jullie veel sterkte toe, en vooral kracht naar kruis.

Met gepaste groet,
Jacob Teertstra,
Secretaris OCI

Met Cees zette ik mijn eerste stappen in de muzikale wereld van Midden-Delfland. Een bijzondere bijeenkomst ter voorbereiding op de opera Turandot, het moet begin 2005 geweest zijn. Ik mocht het nummer Nessun Dorma spelen, met vakkundige en rustgevende hulp bij de registratie door Cees. Zo fijn. Later samen hebben we de muziek verzorgd voor het Sinthuis in Maasland. Zoveel kinderen hebben ook van jouw muziek genoten, die uren, die dagen. We genoten er samen van. Klaar staan voor onze inwoners, dat siert Cees. Ook bedachten we spontaan een concert met orgel en synthesizers. Echt een dol experiment. Oefenen tot laat in de avond. Mooie nummers van Vangelis en anderen. De old songs herleefden op een nieuw manier. Het smaakte naar meer en de nieuwe playlist lag al klaar, met registraties en geluidseffecten.... op naar de repetities......maar allebei weinig tijd...... Helaas, ons nieuwe concert gaat er niet meer komen. Cees, bij een volgende keer op "jouw klavieren" in de Oude Kerk zal ik aan jou denken en nog een beetje extra mijn best doen. Voor jou. Rust zacht.

Herinnering aan Cees;
Op 11 februari van dit jaar was jij op donderdagavond onze gast dirigent .In de 15 jaar dat ik nu lid ben van het Rozenburgs Mannenkoor was dit de derde keer dat ik je ontmoette.
Meteen was het er weer de spirit om er iets van te maken en het enthousiasmeren van alle koorleden en ook deze keer lukte het fenomenaal.. Om van zo,n koor in anderhalf uur tijd een eenheid te krijgen helemaal onder vreemde leiding is slechts weinigen gegeven.
Zorgvuldig namen we ieder stuk door en we zagen aan je gezicht dat je er echt van stond te genieten.
Totdat het Isje Cheruvimi aan de beurt was,we zongen dit stuk op door jouw geïnspireerde wijze en toen het klaar was bleef het stil,de handen voor de buik gevouwen zei je:” Dit is zo mooi, zo gevoelig, zo prachtig,ik had dit voor geen goud willen missen”.
Een aardige aimabele man, maar bovenal muziekliefhebber is niet meer.
Namens het voltallig Rozenburgs Mannenkoor’
Henk Davids
Bestuurslid

Mijn gedachte aan Cees
Een kleine 27 jaar geleden hebben we elkaar voor het eerst ontmoet. Ik leerde Tineke kennen en ze wilde mij kort daarna graag als eerste aan jullie voorstellen. Het was een fijne avond aan de Koolmeesstraat.
We hebben elkaar vanaf dat moment regelmatig gezien en (kort of lang) met elkaar gesproken over van alles en nog wat. Of het nu ging over het werk, het gezinsleven de familie het sporten of de vakantie je had er altijd een goede mening over, waar ik met plezier op terug kijk.
In die tijd liep jij hard en ik wel een klein beetje maar jij hebt me aangesport, ik had er het figuur voor vertelde je. Dus moest het gaan doen. Zelf zo dat ik in 2008 de hele marathon gelopen heb en jij liep nog met mij mee van de 30 naar de 40 km. Verzorgend met sponsen en drinken, voor mij.

Ook hebben we met elkaar de ten miles gedaan in Tilburg. 16,1 km.

Op sportief gebeid hebben we dan ook veel plezier gehad met elkaar. Daarnaast heb ik ook mooie herinneringen aan de vakanties die we met elkaar (en onze kinderen) hebben beleeft. We gingen naar Italië, het levico meer. Natuurlijk de fietsen mee. Ook de wintersport waar we regelmatig in Lermoos / Ehrwald waren. We begonnen ooit in Werfenweng. Ik als beginneling maakte er helemaal niets van. Maar jij als mijn meester nam met al je geduld mij mee de berg af en vertelde wanneer bochtjes te draaien. Hangen op dat been, riep je dan. En als het lukte gaf ik aan blij te zijn en jou reactiewas dan “dat is praat”

Ook de zondag ochtenden bij Moe Kel / en Pa Mos waren gezellig. Iedereen nam wat mee, van Rosé worst kaas ed. Jij kwam dan vanuit JOU kerk met JOU orgel. Die nu nooit meer het mooie geluid zal geven met jou achter de toetsen en pendalen. Gelukkig hebben we de foto’s, diverse persoonlijke opnames en de uitgebrachte DVD’s.

Ook de reisjes en de familie bijeenkomsten op de Boot van Eelco en Jaline waren erg gezellig. Je had altijd wel een boek bij je om te lezen. Of lekker zonnen op het dek. Een wijntje / een ijsje in diverse Duitse plaatsjes. Kortom gezelligheid. Maar dat gaan we allemaal missen Cees. Zonder jou zal alles anders worden.

Nog geen half jaar geleden stonden we ook in de mooie kerk van Maasland voor de uitvaart van Oma Kelderman, onze Moe Kel. Cees had daar het woord gedaan en nu staan we daar voor jou Cees wie had dat kunnen bedenken. For always in my heart

Cees heeft mij diverse keren geraakt door zijn orgelspel. De eerste keer was tijdens onze kerkdienst toen Janny en ik trouwde. Hij speelde toen The 5th van Ekseption dat hij kort daarvoor al voor Klaas en Gerda gedaan. Tijdens de rouwdienst van Janny heeft hij ook gespeeld en toen dat zelfde jaar voor mijn moeder heeft hij op mijn verzoek tears in heaven van Eric Clapton ingestudeerd en prachtig gespeeld. Dit heeft mij toen zeer geraakt en ik krijg nu weer een brok in mijn keel als ik er aan denk. Wat zullen we zijn orgelspel missen. Familie en vrienden heel veel sterkte om dit verlies te dragen.
Nic Poot

Acht jaar is Cees onze buurman geweest.
Hij heeft Wes aangezet tot hardlopen, fantastisch.
We hebben altijd genoten van zijn orgelspel.
Heel veel sterkte
Wes en Gerda Moraal