Carlo paste in zijn jonge jaren met enige regelmaat op zijn kleinere nichtjes. Ik zette dan voor zijn vermaak de ZX-Spectrum spelcomputer voor hem klaar met het spelletje Packman. Onze dochters waren erg gesteld op hun grote neef.

Carlo als peuter bij opa en oma te logeren of te gast. Als ik (ome Pé) dan onder de middag thuis kwam van mijn werk, Dan kwam ik, de neus ophalend binnen "Ik ruik hier Carlo-vlees, EN IK HEB HONGER". Gierend van het lachen schoot het jochie dan snel onder de tafel. Een mooie herinnering!

Nog veel te jong! Mijn mooiste herinnering aan jou is dat jij je ontpopte als “Bertus de Stier” als ik kwam logeren. Ik vond het prachtig op de rug van mijn grote neef.
Dag lieve Neef!

Geen woorden..
Ik heb geen woorden voor dit enorme verlies.
Zo ver weg en toch zo dichtbij. Al de herinneringen die weer boven komen. En alleen maar mooie herinneringen. Taekwondo, Motorweekendjes bij mij in Duitsland, de kampvuurtjes, grappen maken, heerlijk zitten, diepgaande gesprekken.. zo blijf je in mijn gedachten.
Ook ik ga jou missen, je was een super lieve vriend en een super vader.
Onze herinneringen laten jou er altijd bij zijn, waar we ook zijn!
Liefs Marina