Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve Jennie,

Typeringen die er de afgelopen dagen vielen waren woorden als 'uniek', 'karakteristiek', 'uitgesproken', 'scherpzinnig' maar ook humor en een altijd aanwezige ( ietwat minzame?) vriendelijke glimlach. Bij studenten stond hij bekend als zeer streng maar ook rechtvaardig. Hij dwong respect af. Ik keek wel tegen hem op maar mocht hem heel erg graag. Voor mij, als er later bijgekomen, behoorde hij tot de giganten van de school. Ik zat graag bij hem in de buurt bij de koffie. Misschien ben ik daarom ook wel zo geschokt door zijn dood... Bertus? Dat kon toch niet... In het jaar dat ik langdurig ziek was heeft hij mij meerdere keren thuis bezocht. Gesprekken met hem gingen altijd ergens over ( ja; ook over zijn (on-)geloof wat in zijn jeugd zo bruut verkracht was).

Ja ik was en ben zeer op hem gesteld en denk dat hij een gapend gat achterlaat.

(Ik ben vanaf 1980 tot zijn pensioen collega van hem geweest).

Ik heb heel erg met je te doen Jennie...
Sterkte!

In de zomer van 2016, toen Jenny en Bertus op vakantie waren in de provincie Groningen, zijn ze bij mij op bezoek geweest.
Wat was dat fijn. Voelde me direct helemaal op mijn gemak . Wat was er een goede klik. Een geweldig mooie herinnering.
Je niet anders voordoen dan je bent. Prachtig!!!!
Zo zal ik mij jou altijd blijven herinneren Bertus.
Lieve Jenny Kinderen en Kleinkinderen,
Wens jullie heel veel sterkte met dit grote gemis.
Liefs Roelie

Herr ,dir in die Hände sei Anfang und Ende, sei alles gelegt.
Eduard Mörike.

In 1977 kwamen we met vele andere collega's aan de CAH.
Er kwam een vierde jaar.
Bertus scheikunde , ik Duits en sociale vakken.
Onze kamers lagen boven elkaar.
Zo ontstond er meer contact. We aten regelmatig samen: Riet Heijne, Henk Eysinga,
Jan van Herne ,Bertus en ik.
We hadden heel wat gesprekstof.
Über Gott und die Welt.
Bertus was en bleef een zoeker.
Ook na het pensioen kwamen we regelmatig bij elkaar.,dan bij Jacob,dan bij Wim,dan bij Henk dan bij Bertus en Jennie, dan bij ons. Zo waren we ook vaak samen in Duitsland, met name in het Sauerland of in de Grafschaft Bentheim.
We denken er met veel plezier aan terug,
We wensen Jennie en de (klein)kinderen heel veel sterkte toe in de komende tijd.
Sterkte van mensen is maar zo betrekkelijk, moge ook de liefde van God de VADER jullie troost en kracht geven!

Greet en Piet Wiekeraad

Een kaarsje branden voor Bertus
S, Avonds wordt er een kaarsje gebrand naast de kaart. De gelukkige familie op de voorkant kijkt ons blij lachend aan. Toen nog wel. Maar ook heel mooi om op terug te kijken.
Bertus was op zijn eigen wijze een bijzondere man. Zijn ogen straalden dat ook uit.
Altijd als hij langs ons huis fietste, zwaaide hij, heel attent.
Jennie, Evelien, Alissa en de kleinkinderen wat zullen jullie hem missen.

Dona nobis pacem Laurens en Betty Schouwenaar

Als geboren en getogen Oldebroeker, kende ik de familie van de Beek.
Zij woonden aan de Mheneweg, naast mijn vriendinnetje Annie van 't Hof.
Dat we echt met elkaar kennis gemaakt hebben was in 1985, toen onze oudste zoon op de HAS kwam, waar Bertus leraar was, en Jennie in de mediatheek werkte!
Zo kwam ik ook weer met Jennie in kontakt, als oud klasgenoot, en vriendinnetje van de lagere school!
Die vriendschap is niet meer weggaan, en ik hoop , Jennie, dat het nog lang zo blijft.!
Als ik in Dronten kwam, omdat we weer eens bij moesten praten, was Bertus er ook, maar dan ging hij meestal naar de grote hobby van hem.....zijn paard!
Lieve familie, wat zal Bertus gemist worden, maar de mooie herinneringen blijven!
Liefs, Jantje, en Berend

We Have a lot of good memories of this gentleman. He enjoyed life to the fullest, and traveling around the world. He was a fun and loving person. There is never a dull moment when you are around Bertus.
He was the first brother to visit our family in New Zealand. Which was a very memorable time when he brought Ma and Pa with him.
He was also the first brother to bring his family, Jenny, Evelina, and Alissa to America to visit ourfamily there. He really loved his family. My children knew this uncle from Holland the most. They loved him and he had a good sense of humor.
May you rest in love and peace. And I know for sure we will meet again.