Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve Petra en kinderen,

Lang hebben we uitgezien naar het moment dat onze dochter Julia les zou krijgen van Ben. Het was nodig, de creatieve wervelende geest van Ben kreeg onze dochter in beweging om eens buiten de lijntjes te kleuren. De beperkende visies verdwenen naar de achtergrond en zo kwam er een kind thuis die zich niet alleen bezig had gehouden met rekenen en taal, maar een meisje dat voor het eerst kennismaakte met Ben-Hur, met een oorlogsmuseum in de klas met The Sound of Music musical en nog zoveel meer. Juul maakte ook kennis met de wereld van kunst, schilderen, tekenen en zij volgde met veel plezier de tekenles van Ben.

In de loop van het jaar kwam Ben zijn ziekte naar voren en moest hij tot ons grote verdriet een stap terug doen. Maar hoe bijzonder is het te noemen dat zelfs in de stappen terug, Ben altijd betrokken bleef, vrolijk, goedlachs, optimistisch, stralend, waarbij ook zijn zorgen over de toekomst ter sprake kwam, om daarna het gesprek vrolijk en positief te eindigen. Hoe bestond het dat deze stralende man vol levenslust zo ziek bleek te zijn, dat zullen vele mensen zich afgevraagd hebben.

Wij als buitenstaanders kunnen niet de impact overzien wat het doormaken van de ziekte van Ben voor jullie als gezin betekend heeft. Wij kunnen alleen maar respect hebben voor hoe jullie als hecht gezin dit met elkaar gedragen hebben.

Wij hopen dat jullie alle steun, kracht en liefde vinden om het verlies van Ben te dragen, waarbij de mooie herinneringen jullie zeker zullen ondersteunen.

Margot, Julia & Max
Volmar & Jip

Ben wat heb ik van je genoten als mens en film liefhebber. Op onze movie avonden was jij degene die met de titels aankwam. Ook kon je genieten van lekker eten. Surinaams of BBQ ging altijd schoon op. Ik kan je eigenijk maar in 1 zin samenvatten. Je hebt meer gegeven dan genomen. Daar kan je heel trots op zijn. Rust zacht lieve Ben