Andreas,

Een fijne vriend en collega van papa, wonden er allebei geen doekjes om...
Eerlijk en duidelijk, no nonsense.
Ook begripvol , lief en geduldig... wat heeft hij mijn (schoon) familie goed begeleid en geholpen, voor altijd in onze harten.
Voor altijd dankbaar.....
We gaan een lieve, mooie, trotse en kundige man missen.....
Een groot verlies, koester allemaal de mooie herinneringen .

Daar ging hij weer : over de dijk langs ons huis, soms kwam eerst Ayla , soms eerst Andreas met zijn stok en stralende ogen. Veelal liep het al tegen de schemer, als het rustig was op de dijk. Die man, die stok, die hond...
Ons eerste gezamenlijke etentje was bij de Italiaan in Beesd: zo gelachen hebben we. En zo lekker limoncello gedronken. Lon, daar waren we al bekend mee, Andreas was 'nieuw'.
En dan zag je hem op het station met een oude barrel van een fiets. Uit zijn studententijd!, verklaarde hij vol trots. Dat hij het nog deed uberhaupt, die fiets!
Ach, die man, met die stok en die hond: we gaan hem ook missen......

Ludo en Marianne

beste Lonneke,
een verdrietige tijd voor je en ik wens je heel veel sterkte met het verlies
Stella