Heej lieve schat,
Nu het verhaal van zaterdag. Toen zijn A en ik naar Schiphol geweest omdat Ariëlle daar een concert moest geven op Schiphol Plaza, dit doen ze elk jaar zo tegen de Kerst. Eerst hadden we gebeld of het wel door ging omdat het Openbaar vervoer maar mondjes maat reed en ze ons hadden gezegd om niet met de auto naar Schiphol te komen. We zijn dus in de auto naar Sloterdijk gereden. De weg werd daar als maar slechter. Er lag op het parkeer terrein erg veel sneeuw, veel meer dan bij ons. A stapte uit de auto met haar hakschoentjes en stond metéén tot de enkels in de sneeuw en koud dat het was. A had haar uniform al aan omdat er op Schiphol geen plaats was om je te verkleden. Toen maar wachten of er een trein kwam. Er werd omgeroepen dat we gratis koffie konden halen, maar we waren allebei eigenlijk te bang dat dan net de trein zou komen, dus geen koffie. Koud dat het was daar op het perron. Steenkoude voeten kregen we maar na ongeveer 20 minuten wachten kwam er dan toch een trein. Op naar Schiphol. We waren er wel te vroeg maar we kwamen de tijd wel door hoor. Er was zoveel te zien. En natuurlijk even koffie gedronken. Er waren de dag er voor veel reizigers gestrand door het slechte weer, dus was het extra druk. Het concert was echt de moeite waard en vele mensen kwamen kijken. Ze hadden toch niets te doen, want veel vliegtuigen gingen niet of kwamen veel later aan dan gepland. Zo hadden ze mooi wat afleiding. Om half vijf waren ze klaar en zijn A en ik naar de trein gelopen, maar hopen dat er eentje kwam. Om vijf uur kwam er eentje en we die ging naar het centraal. We dachten dat ie wel op Sloterdijk zou stoppen maar nee hoor hij kachelde het station gewoon voorbij op weg naar Centraal. Staan wij daar op het Centraal, gauw zoeken waar een trein was die wel op Sloterdijk zou gaan stoppen, nou die hadden we gauw gevonden. De stoptrein naar Enkhuizen. Die stond al klaar dus konden we metéén instappen. Wij zijn ook van die treinreizigers. Gelukkig stopte deze wel op het station Sloterdijk. Voor weinig geld kun je daar parkeren en krijg je ook nog kaartjes voor de trein. Toen in de auto op weg naar Alkmaar waar 's avonds het Kerstconcert van het NHJFO zou plaatsvinden. Papa belde steeds waar we waren. Wat een reis er naar toe. De wegen waren aardig te rijden, maar toen we in de buurt van Uitgeest kwamen werd het almaar beroerder. Het was glad en je kon niet sneller dan 40 km per uur en toch ging onze auto nog glijden. Doodeng maar ik kon hem gelukkig houden. Jij zat toch op mijn schouder als beschermengeltje????? We zijn heel huids in Alkmaar aangekomen. Het was nog wel een puzzel om in de parkeergarage De Karperton te komen maar ook dat is ons gelukt. Toen nog de weg zien te vinden naar de goede kerk. We hadden al gehoord dat er diverse mensen bij de verkeerde kerk hadden gestaan. We moesten door een straatje lopen, je gelooft je oren niet, daar stonden allemaal vrouwen achter de ramen met rode lichtjes. Was niet leuk om daar te lopen maar we moesten wel. A en ik glibberden over straat. Gelukkig kwamen we een paar bekenden tegen van het orkest en met hen zijn we meegelopen. We waren eigenlijk vlakbij. A meende voor de kerk nog even te moeten knielen, want ze gleed uit en viel op knieën. Gelukkig kon Thomas haar nog voor erger behoeden. We waren net op tijd want de dames stonden zich om te kleden. Het was een mooi concert, maar ik mis met deze concerten jou zo erg. Heb kaarsjes aangestoken want het was een Katholieke kerk. Een hele tijd heb ik de camera gericht gehad op het kaarsje wat voor jou aangestoken was, terwijl de muziek op de achtergrond klinkt. Heb toen heel wat tranen gehuild. Niemand die het zag want het was achter in de kerk. O wat er dan allemaal door me heen gaat. Dit jaar was er een zangeres bij het concert, het klonk allemaal mooi, maar ik was er echt niet bij. Dit was alweer het derde kerstconcert dat jij er niet bij was, vreselijk. Na het concert zijn we naar Twisk gereden en hebben daar nog gezellig gezeten bij Miranda haar ouders. Ook Rene en Theunis waren meegegaan en hebben daar nog een paar leuke uurtjes gehad. Je snapt nu waarom we zaterdagavond zo laat waren. Gelukkig is het Kerstconcert weer geweest, ben zo blij dat ik nog steeds een bandje heb met jouw solo tijdens het Kerstconcert in Winkel van 2007. Kan er nu naar kijken maar met pijn in mijn hart, want wat speel je daar mooi. Jij een trompet solo en A een hoornsolo. Wat was ik trots en dat ben ik nog. Meisje wat mis ik je, kan er soms wel gek van worden. Atijd en overal ben je bij me, begrijp me niet verkeerd want ik vind het heerlijk als je er bent. Aan Kerst doen we niet meer zoveel, een kerstboom staat niet in huis. A en J vinden het prima zo, ze begrijpen het heel goed en ook zij hebben het er moeilijk mee. Het liefste ging in nu maar in winterslaap en dan mogen ze me 2 januari weer wakker maken want 3 januari moeten we allemaal weer aan de bak. Werken en naar school gaan. Gisteren praatte ik met iemand die een zoon op de hogere hotelschool heeft in Leeuwarden. Die zit nu in het derde jaar. Hetzelfde jaar als jij. Hij komt uit Den Helder en je zou hem misschien nog moeten kennen. Hij was ook altijd bij het schoonspringen en is net zo oud als jij. Typisch hè. Nou meisje ik ga foto 's nemen van het hart van Joran en ik hoop dat ik deze week jou nog een berichtje kan sturen. En natuurlijk de kaarsjes branden. Bij jou staan ze te branden hoor. We vergeten je never nooit niet. Kussen, warme knuffels en smakkerds van ons, die achtergebleven zijn.
Doeg lieverd, doeg schat, doe jij je ster maar stralen, kijk er altijd naar.