Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Afra Theresia Afira Hof

01-05-199113-07-2008
      Een dronken 20-jarige automobilist, die zijn verantwoordelijkheden niet nam, heeft Afira op de Krimweg op Texel aangereden op het fietspad, gelanceerd en 30 meter verder in het weiland is onze Afira overleden aan haar ernstige verwondingen. De automobilist uit Duitsland reed daarna gewoon door. Is later nog een keer langs komen rijden omdat hij op een doodlopende weg naar het strand reed, is ingereden op mensen die hem wilden laten stoppen en is toen met grote snelheid weggereden. Gelukkig heeft de politie hem naderhand opgepakt. Hij had 6x de toegestane hoeveelheid alcohol in zijn bloed. Hij vond zelf dat hij nog redelijk in staat was om te rijden. Hoever reikt je verstand??????????

      Overige informatie
      Jouw 17 mooie jaren waren véél te kort.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 906   |   niet OK
        Heej lieverd,

        Kerst 2011. Meisje wat missen we jou. Jou lichtje dat zo plotsseling is uitgegaan door toedoen van een ander, missen we zo erg. Voor ons is er geen echte Kerst omdat we incompleet zijn. Nooit meer zal het als vroeger zijn. Kerst zonder jou en beppe is voor ons een geheel andere Kerst. Daarom vandaag extra knuffels, kussen en smakkerds voor jullie.

        Doeg lieverd, doeg lieve schat, laat jou ster maar stralen in deze donkere dagen. LOVE YOU.

        Mama -
        25 december 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 905   |   niet OK
        Lieve Afira,
        Dit worden de derde keer dat jij en Suus niet bij ons zijn tijdens de (feestdagen)
        Het gemis wordt nog steeds niet minder, integendeel.
        Toch wens ik jouw familie fijne feestdagen zover dat kan, en weet dat ik aan jullie zal denken.
        Lieve groet,
        Oma van Suus

        B. - Arnhem
        22 december 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 904   |   niet OK
        Haay lieveling

        Dit berichtje via mijn mobile om je te laten weten dat ik je niet vergeet hoor. We komen elke dag bij je, weschrijven je naam in de sneeuw. Overal en altijd ben je bij ons. Hoe het ons vergaat typ ik liever op de grote computer, dat gaat sneller. Dat doe ik in de klas. Knuffels, kussen en lekkere smakkerds. Voor jouB beppe en oma.

        doeg lieverd, doeg meisje, we houden van je. doei, doei. Tot ooit als het onze tijd is.

        Mama -
        22 december 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 903   |   niet OK
        Heej lieve schat,

        Nu het verhaal van zaterdag. Toen zijn A en ik naar Schiphol geweest omdat Ariëlle daar een concert moest geven op Schiphol Plaza, dit doen ze elk jaar zo tegen de Kerst. Eerst hadden we gebeld of het wel door ging omdat het Openbaar vervoer maar mondjes maat reed en ze ons hadden gezegd om niet met de auto naar Schiphol te komen. We zijn dus in de auto naar Sloterdijk gereden. De weg werd daar als maar slechter. Er lag op het parkeer terrein erg veel sneeuw, veel meer dan bij ons. A stapte uit de auto met haar hakschoentjes en stond metéén tot de enkels in de sneeuw en koud dat het was. A had haar uniform al aan omdat er op Schiphol geen plaats was om je te verkleden. Toen maar wachten of er een trein kwam. Er werd omgeroepen dat we gratis koffie konden halen, maar we waren allebei eigenlijk te bang dat dan net de trein zou komen, dus geen koffie. Koud dat het was daar op het perron. Steenkoude voeten kregen we maar na ongeveer 20 minuten wachten kwam er dan toch een trein. Op naar Schiphol. We waren er wel te vroeg maar we kwamen de tijd wel door hoor. Er was zoveel te zien. En natuurlijk even koffie gedronken. Er waren de dag er voor veel reizigers gestrand door het slechte weer, dus was het extra druk. Het concert was echt de moeite waard en vele mensen kwamen kijken. Ze hadden toch niets te doen, want veel vliegtuigen gingen niet of kwamen veel later aan dan gepland. Zo hadden ze mooi wat afleiding. Om half vijf waren ze klaar en zijn A en ik naar de trein gelopen, maar hopen dat er eentje kwam. Om vijf uur kwam er eentje en we die ging naar het centraal. We dachten dat ie wel op Sloterdijk zou stoppen maar nee hoor hij kachelde het station gewoon voorbij op weg naar Centraal. Staan wij daar op het Centraal, gauw zoeken waar een trein was die wel op Sloterdijk zou gaan stoppen, nou die hadden we gauw gevonden. De stoptrein naar Enkhuizen. Die stond al klaar dus konden we metéén instappen. Wij zijn ook van die treinreizigers. Gelukkig stopte deze wel op het station Sloterdijk. Voor weinig geld kun je daar parkeren en krijg je ook nog kaartjes voor de trein. Toen in de auto op weg naar Alkmaar waar 's avonds het Kerstconcert van het NHJFO zou plaatsvinden. Papa belde steeds waar we waren. Wat een reis er naar toe. De wegen waren aardig te rijden, maar toen we in de buurt van Uitgeest kwamen werd het almaar beroerder. Het was glad en je kon niet sneller dan 40 km per uur en toch ging onze auto nog glijden. Doodeng maar ik kon hem gelukkig houden. Jij zat toch op mijn schouder als beschermengeltje????? We zijn heel huids in Alkmaar aangekomen. Het was nog wel een puzzel om in de parkeergarage De Karperton te komen maar ook dat is ons gelukt. Toen nog de weg zien te vinden naar de goede kerk. We hadden al gehoord dat er diverse mensen bij de verkeerde kerk hadden gestaan. We moesten door een straatje lopen, je gelooft je oren niet, daar stonden allemaal vrouwen achter de ramen met rode lichtjes. Was niet leuk om daar te lopen maar we moesten wel. A en ik glibberden over straat. Gelukkig kwamen we een paar bekenden tegen van het orkest en met hen zijn we meegelopen. We waren eigenlijk vlakbij. A meende voor de kerk nog even te moeten knielen, want ze gleed uit en viel op knieën. Gelukkig kon Thomas haar nog voor erger behoeden. We waren net op tijd want de dames stonden zich om te kleden. Het was een mooi concert, maar ik mis met deze concerten jou zo erg. Heb kaarsjes aangestoken want het was een Katholieke kerk. Een hele tijd heb ik de camera gericht gehad op het kaarsje wat voor jou aangestoken was, terwijl de muziek op de achtergrond klinkt. Heb toen heel wat tranen gehuild. Niemand die het zag want het was achter in de kerk. O wat er dan allemaal door me heen gaat. Dit jaar was er een zangeres bij het concert, het klonk allemaal mooi, maar ik was er echt niet bij. Dit was alweer het derde kerstconcert dat jij er niet bij was, vreselijk. Na het concert zijn we naar Twisk gereden en hebben daar nog gezellig gezeten bij Miranda haar ouders. Ook Rene en Theunis waren meegegaan en hebben daar nog een paar leuke uurtjes gehad. Je snapt nu waarom we zaterdagavond zo laat waren. Gelukkig is het Kerstconcert weer geweest, ben zo blij dat ik nog steeds een bandje heb met jouw solo tijdens het Kerstconcert in Winkel van 2007. Kan er nu naar kijken maar met pijn in mijn hart, want wat speel je daar mooi. Jij een trompet solo en A een hoornsolo. Wat was ik trots en dat ben ik nog. Meisje wat mis ik je, kan er soms wel gek van worden. Atijd en overal ben je bij me, begrijp me niet verkeerd want ik vind het heerlijk als je er bent. Aan Kerst doen we niet meer zoveel, een kerstboom staat niet in huis. A en J vinden het prima zo, ze begrijpen het heel goed en ook zij hebben het er moeilijk mee. Het liefste ging in nu maar in winterslaap en dan mogen ze me 2 januari weer wakker maken want 3 januari moeten we allemaal weer aan de bak. Werken en naar school gaan. Gisteren praatte ik met iemand die een zoon op de hogere hotelschool heeft in Leeuwarden. Die zit nu in het derde jaar. Hetzelfde jaar als jij. Hij komt uit Den Helder en je zou hem misschien nog moeten kennen. Hij was ook altijd bij het schoonspringen en is net zo oud als jij. Typisch hè. Nou meisje ik ga foto 's nemen van het hart van Joran en ik hoop dat ik deze week jou nog een berichtje kan sturen. En natuurlijk de kaarsjes branden. Bij jou staan ze te branden hoor. We vergeten je never nooit niet. Kussen, warme knuffels en smakkerds van ons, die achtergebleven zijn.

        Doeg lieverd, doeg schat, doe jij je ster maar stralen, kijk er altijd naar.

        Mama -
        20 december 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 902   |   niet OK
        Heej lieverd,

        Ben even in de klas om te computeren. Dus dat betekent dat ik ook kaarsjes bij jou aansteek. Ben net met Joran bij je geweest. We hebben een nieuwe lantaarn op je graf geplaatst. Een slag kleiner omdat ik andere te groot vond voor op je steen. Joran heeft je naam in de ongerepte sneeuw geschreven en er een hart omheen getekend. Ga er zo nog een foto van nemen nu de zon nog schijnt. Ik heb je naam ook geschreven in de sneeuw. Maar Joran was fantasierijker. Joran is hier in Opperdoes aan het schaatsen en ik haal hem straks weer op. Kan ik mooi even computeren want heb nog veel te vertellen. Van zaterdag doe ik wel in een ander berichtje anders wordt dit zo lang. Gisteren hebben we eigenlijk niet zoveel gedaan. Eerst lekker uitgeslapen want het was zaterdagnacht toch wel erg laat geworden. We lagen tegen 3.00 uur pas in bed. Gistermiddag naar tuincentrum Den Hollander geweest. Daar gaan we ook elk jaar even heen om de Kerstshow te bekijken. Daar vonden we de nieuwe lantaarn. 's Avonds niets gedaan. Lekker om 22.00 uur naar bed want Ariëlle moest vandaag werken en papa heeft de ochtend dienst. Vanavond als het weer het toelaat naar KNA in Purmerend, tja de repetities gaan gewoon door. Vrijdagavond werd het Kerstconcert in de ronde kerk, je weet wel, afgelast vanwege het slechte weer. Vond het prima want er stonden vanaf Hoorn naar Zaandam aan allebei de kanten meer dan 25 km file. Dit alleen vanwege de sneeuw die er viel. Bij ons ligt wel wat, alles is wel bedekt met een laagje sneeuw. Het geeft weer een heel ander beeld van de wereld. Maar we hebben de sneeuw wel van jouw graf afgeveegd, we vinden het zo mooier. Het kerststuk ligt er zo prachtig bij alleen de besjes zijn door de vogels opgegeten en geef ze eens ongelijk. Ga zometéén nog even langs om een foto te maken van Joran zijn hart. Je ziet dus dat hij ook nog steeds bezig is met het verwerken van het zo plotselinge verlies van zijn grotere zus. Hij mist je zo erg, alleen laat hij het niet altijd blijken. Maar zijn hart huilt, dat weet ik zeker. Ik ga zo de sneeuw maar weer eens in maar eerst krijg je vele kussen, knuffels en smakkerds. Pas je ook een beetje op oma en beppe???????? Geeft ze een dikke knuffel en een lekkere smakkerd van ons.

        Doeg lieve meid, doeg lieverd, we missen je en houden van je. Doeg doeg doeg

        Mama -
        20 december 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 901   |   niet OK
        Lieve Afira,

        Daar ben ik weer. Kaarsjes aansteken voor jou. Volgende week is het Kerstmis en wat zal jij dan gemist worden door iederéén. Anders natuurlijk ook maar met zulke dagen meer. Er ligt sneeuw en dat geeft wel weer iets moois aan de dagen, maar als ik dan aan jou denk komt er weer een donkere wolk voorbij. Ik weet dat je zoveel van de sneeuw hield. Je had altijd pret voor twee. Je kon je zo heerlijk uitleven in dat witte spul. Helaas is deze tijd voorbij en kunnen we alleen nog maar leven met jouw herinneringen. Lieve meid ik denk aan je en je gaat overal met mij naar toe, want je bent altijd in mijn gedachten. I LOVE YOU.

        Rust zacht lieve Afira

        jeweetwelwie -
        20 december 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 900   |   niet OK
        Lieve schat,

        Het is alweer vrijdag. We hebben vanmorgen Kerstontbijt gehad op schoo. Hoefde eigenlijk niet te werken maar vond het wel leuk om er bij te zijn. De musical van woensdagavond is super gegaan, we hebben hem drie keer gespeeld en de kinderen en de ouders vonden hem prachtig. Waren wel lekker op tijd thuis. Gisteren zijn A en ik de hele dag op sjouw geweest. Eerst de kerststukken voor jou en pake en beppe gehaald. Die van jou hebben we niet bij je gebracht omdat het zo regende. We zijn doorgereden naar Koudum en hebben daar een stuk op het graf van pake en beppe gelegd. Ook hebben we drie kaarsen in de lamp aangestoken. Toen in Workum nog even koffie gedronken en weer naar huis omdat A om half 7 herauten moest op kasteel Radbout. Het was koud daar te staan en soms regende het maar ze hebben het toch maar weer geflikt. Volgende week woensdag moeten ze weer. Jij weet wat het is om in de kou te spelen. Het is nu weer allemaal sneeuw, sneeuw en nog eens sneeuw. Ga zo met één jouw stuk op het graf leggen en dan ga ik naar Hoorn om de kleren te halen voor het Gala Kerstconcert voor A en J. Jammer dat er besloten is dat de heren van het orkest geen strik of das om hoeven te hebben. Mijn idee is, het is een gala concert. De meiden hebben allemaal een gala jurk aan en lopen er top bij, dan moeten ook de heren er top bij lopen en niet met gapende open boorden, Dat hoort niet bij een smoking. Ze worden wel verplicht om in het zwart-wit te komen, dan kunnen ze toch ook een strik of das om? Sommige vinden van wel en sommige vinden van niet. Die hebben dan weinig verstand van GALA. En dan moeten ze ook niet meer op posters zetten Het NHJFO geeft een bijzonder GALA concert of is het bijzonder dat de heren zonder stropdas of vlinderstrik spelen???? Maar eerst vanavond een kerst inloopconcert in de kerk van Purmerend. Jij hebt hier ook al eens gespeeld met kerst. Komen niet veel mensen op af. Tenminste verwachten we niet. Dit is een concert met KNA. Zet in de kerk wel weer een kaarsje aan voor jou en beppe en oma. Dan zijn jullie er in ieder geval ook een beetje bij. Morgen ga ik met A naar Schiphol. Het KLM orkest geeft een Kerstconcert op Schiphol Plaza. We gaan met de auto naar Sloterdijk en dan met de trein naar Schiphol, dat is ons tenminste aangeraden. Dan na het concert vliegensvlug naar Alkmaar voor het NHJFO Gala Kerstconcert. Dat begint dan om 20.00 uur, maar dat redden we wel. A kan hooguit niet meedoen aan de repetitie, maar dat geeft niet want ze kent haar stukken wel. Tja en wat we dan verder gaan doen met de vakantie en de Kerstdagen dat zien we wel. Voor ons is het mooie er wel af. We hebben samen thuis besloten dat we dit jaar ook geen Kerstboom hoeven. A en J hebben er ook nog geen behoefte aan. Zij missen jou ook zo erg, vooral in deze tijd. Heb geen idee hoe het zal gaan, maar één ding weten we wel, de tijd gaat gewoon door en voordat je het weet is de Kerst alweer voorbij. En dan gaan we op naar Oud en Nieuw. Weer zo'n overgang waarbij we het weer extra moeilijk hebben. Het wordt dan 2011 en dan is het in juli 3 jaar geleden dat jij bij ons bent weggehaald door toedoen van die malloot die teveel gedronken had. Ik kan er nog steeds zo boos om worden en dat zal ik blijven ook. Hoe en wanneer ik je weer kan schrijven in de Kerstvakantie weet ik niet. We gaan de laptops en com wel laten repareren. Wie de kaarsjes aansteekt weet ik ook niet maar ik zal dagelijks proberen deze via mijn mobiel aan te steken. Het schrijven via de mobiel lukt nog niet zo, het wil wel maar het gaat zo langzaam. Misschien is dit wel het laatste berichtje van 2010. Maar dan beloof ik je dat ik er in 2011 weer voor je ben, maar dat ben ik ook als dit niet het laatste berichtje is. In ieder geval steken we wel de kaarsjes aan op je graf. Zo metéén drie kaarsen in de lamp. Lieverd we vergeten je niet, never nooit niet. Hier komen de vele kussen, knuffels en smakkerds voor jou, oma en beppe. Ik hoop dat je de komende feestdagen bij ons bent, in onze harten en gedachten ben je in ieder geval.

        Doeg grote lieverd, doeg lieve schat, voor altijd in ons hart en gedachten.

        Mama -
        17 december 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 899   |   niet OK
        Lieve Afira,

        Had gewoon de behoefte vandaag wat extra kaarsje bij je aan te zetten. Je bent geen moment uit mijn gedachten. Soms, als ik druk bezig ben, ben je even op de achtergrond, maar als ik dan even niets te doen heb kom jij met al je energie mijn gedachten weer binnenstormen. Kan dan helemaal wegmijmeren in mijn gedachten met jou. Ook komen dan flarden van het ongeluk en de begrafenis er doorheen vliegen. Leuk is dit niet, maar ze horen erbij. Terugdenkend aan jouw begrafenis, dan komt het kippevel. Wat was het een schitterende dienst, een dienst zoals het hoort te zijn. Jij stond in het middelpunt, letterlijk en figuurlijk. Het orkest om je heen en dan al die mensen, die voor jou waren gekomen om afscheid van je te nemen. Al die bloemen, dat wil toch zeggen dat je een geliefd persoontje was. En dan die muziek van de diverse fanfares. Zo mooi, zo vol van emotie. De jeugd van het NHJFO, wat hebben ze hun best gedaan voor jou afscheidsconcert. Spelen tussen de tranen door. Spelen voor hun maatje die ze kwijt zijn geraakt door zo'n onverantwoordelijke etter. Al die rozen die men mee had genomen als afscheid, wat lagen er veel. Een zee van bloemen noemen ze dat. Jammer dat jij er niets van meegekregen hebt. Of toch ??? Kwam je niet om het hoekje kijken toen de zon eventjes doorbrak en zijn warme stralen liet gaan over de mensen menigte ? Ik had het gevoel dat jij het was die even liet weten dat je in de Hemel was. Lieve Afira, ik blijf niet ophouden om van jou te houden, wat er ook gebeurt. Ik ga door met mijn leven, maar daar is een plekje ingeruimd voor jou. Knoop dat maar goed in je oren.

        Dag lieve Afira. Rust Zacht.

        jeweetwelwie -
        15 december 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 898   |   niet OK
        Lieve Fietepiet,

        Dit gedicht las ik vanmorgen voor aan de kinderen, het is aangepast met jou naam. Maar ik vond het zo mooi en moest steeds aan jou denken toen ik het voorlas. Elke avond kijk ik naar de sterren en denk dan waar jij zal zijn. Er is altijd één prachtige stralende ster, zou het zo zijn??????????????\

        Afira,
        doe ons een ster zien staan,
        zoals de wijzen uit het Oosten.
        Opdat we weten
        waar we jou moeten zoeken
        in de wereld van vandaag.

        Doe ons een ster zien staan
        die verder reikt
        dan de Kerstdagen.
        Geef ons licht,
        opdat we kunnen zien
        of we op de goede weg zijn.

        Lieverd we missen je. Laat je licht maar stralen en laat je trompetgeschal maar horen.

        Mama -
        15 december 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 897   |   niet OK
        Heej lieverd,

        Eindelijk daar ben ik weer. Met grote tegenzin merk ik dat het mij niet lukt om je elke dag te schrijven. Elke keer komt er iets tussen. Nu heb ik vrij omdat het woensdag middag is. Ik blijf op school omdat we om 17.00 uur het Kerstfeest vieren met een musical, opgevoerd door het personeel. A en J staan voor die tijd met kinderen van mijn groep op het plein te spelen. Het klink heel goed. Je weet zelf hoe het klinkt in het donker. Ik denk zelf dat het geluid zo ver draagt dat je het op de begraafplaats kan horen. Ja ik wilde dat je het kon horen maar nog meer ik wilde zo graag dat je daar mee stond te spelen. Want dat betekent dat je hier bent bij ons. Maar jij speelt nu bij de hemelse fanfare. Doe je best maar meisje en laat ze daar maar genieten van je trompetspel. J zit hier in de klas zijn lessen door te spelen en het klinkt goed, ben eigenlijk verbaasd dat hij het er zo goed van afbrengt. Hij heeft dus toch dat talent wat jullie ook hebben meegekregen. Alleen kwam het er bij hem niet uit. Nu heeft hij zijn instrument gevonden en gaat het goed. Wat zouden jullie een mooi trio zijn geweest. Ik had het zo graag willen horen. Heb het deze week druk gehad met school. Was er 's morgens om 7.15 uur al en ging 's avonds weg om 22.00 uur. Slapen deed ik alleen nog thuis. Dit kwam omdat we de VO gesprekken hadden met de ouders. Dit nam 2 avonden in beslag. Dus bleef ik na schooltijd hier. Zelfs een bezoekje aan jou zat er niet in, maar dat komt omdat het zo vroeg donker is. Maar straks gaan we wel even bij je kijken. Morgen brengen A en ik een prachtig kerststuk op je graf. Dit wordt special voor jou gemaakt. Ook laten we er eentje voor pake en beppe maken. Verder gebeurt er weinig schokkends, het is het normale leventje waarin we jou zo erg missen. Straks zal het wel weer moeilijk worden als ik A en J op het plein zie toeteren. Jij hebt dit zo vaak gedaan. Dan doet het weer dubbel zo zeer. En dan zaterdag, het kerstconcert van het NHJFO. Dan zie ik jou daar niet meer tussen de trompetten met je mooie jurk en je haar opgestoken. Wat is dat toch altijd moeilijk. Dit went denk ik nooit. Dan stromen de stille tranen weer over mijn gezicht. Stilletjes huilen, want stel je voor dat ze het zien. Maar niet aan denken. Denk veel liever aan jou. Denken aan al die mooie herinneringen die ik aan je heb. Meisje hier zijn mijn knuffels, kussen en smakkerds weer. Voor oma en beppe ook. Blijf met z'n drieën maar goed op ons passen.

        Doeg lieve meid, doeg lieverd, we missen je zo ontzettend, doei doei doei

        Mama -
        15 december 2010

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.