Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Een heel verhaal geschreven maar is op de een of andere manieer misgegaan. Ik zal morgen proberen het verhaal nog een keer te plaatsen. Maar ik wil je laten weten dat we je niet vergeten, ook niet in het jaar 2024. Ik zal je weer geregeld schrijven.
Lieve Afira wat werd jij dit jaar gemist!!
Wij houden zoveel van jou!! Groetjes en heel veel liefs!

De hele week spook je me door het hoofd. Ik weet wel hoe dat komt. Ik heb voor de zoveelste keer mijn teneñ gestoten aan de poten van de bank, en ja het bloedde weer hoor. Mijn kleine teen moest het deze keer ontgelden, een scheur boven op. Metéén kwam me weer te binnen hoe jij je voet had gestoten tegen ............ ja dat weet ik niet precies meer. Wel dat jij een hele blauwe teen had en bijna niet kon lopen. Op jTexel, tijdens je werk had je er ook last van. Achteraf denk ik dat hij gebroken was. Maar naar dokter gaan, nee ho maar. Ik voel me nog wel schuldig daaraan. Daarom stuur ik een lading hartjes naar je toe, want vergeten zullen wij jou nooit.
💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕
Doeg doeg lieverd, kusjes!!!

Heej lieverd!
Meestal gaan we naar Bolsward om om 19.00 uur dit te vieren in de Broerekerk, maar vandaag niet. Ik heb mijn tenen gisteravond zo hard gestoten dat ik er nu veel last van heb. Het het afgelopen nacht ook gebloed. Gisteravond heeft Ariëlle het verbonden. Zij waren hier, ook Joran, om het sinterklaas feest hier te vieren. Wat zou jij genoten hebben van de 2ling. Zo vreselijk leuk maar wel druk.
Nu hebben thuis jou lichtje aangestoken en denken we vooral aan jou maar ook aan andere kinderen die overleden zijn. Over de hele wereld worden kaarsjes om 19.00 uur aangestoken zodat er een lint van licht over de wereld gaat. Kijk jij van boven maar samen naar de lichtjes want dat vond je altijd zo gezellig.
Heel veel kusjes van ons.
Doeg doeg lieverd! We houden van je, dat zal never nooit niet ophouden. 😘😘😘😘😘😘😘😘

Lieverd, dit zegt alles over hoeveel ik jou mis. Zaterdagavond vieren we Sinterklaas met ons hele gezin, nee natuurlijk niet met het hele gezin, JIJ benr er niet meer bij en dat zal nooit wennen. Ik moet dan ook steeds denken aan de Sinterklaas avonden bij opa en oma. Vooral die keer dat je dat tasje kreeg en gilde: Annie hou jij mijn tassie even vast. Oma zat je aan te kijken die snapte er helemaal niks van. Ariëlle en ik hebben het er regelmatig over. Haha. Een prachtige herinnering aan jou. Gelukkig hebben we er nog veel. Het is 2.00 uur dat ik dit typ. Zoals bijna alle nachten ben ik er weer uit, kan dan niet meer slapen en dan steek ik kaarsjes aan, elke nacht 5. Van papa, mama, h en a, en j en n en 1 van de tweeling. Die donders goed weten wie jij bent. Je leeft ook in hun hartjes. Zo lief. En ik mis je zo erg. Geef iederéén die ik lief had een kus van mij dan krijg jij mijn kusjes. Doeg, doeg lieverd.