Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Heej pukkie puk van me,

Vandaag alles opgeruimd van de musical, we waren er gauw doorheen. Kwamen nog leuke reacties op. Vanmiddag met Lonneke gezocht naar een leuk personeelsuitje maar dat is toch nog wel moeilijk hoor. We gaan nu thuis zoeken of we iets leuks kunnen vinden. Tante Trees belde vanavond ook nog. Ze gaan morgen naar Duitsland op vakantie. Ze gaan er heen te fietsen. Ze heeft een foto van jou in de fietstas en in haar portemonnee heeft ze ook altijd een foto van jou. Met jou verjaardagsdag zijn ze ook nog op vakantie, op die dag gaan ze sterretjes voor je afsteken ter herinnering aan jou. Ook zij vergeten jou niet lieverd. En zo zijn er gelukkig nog veel meer. Wat ik zo moeilijk vind te weten dat jij nooit ouder zal worden. Nooit zullen wij weten hoe jij er nu uit had gezien, altijd zul jij 17 jaar blijven en dat is zo moeilijk om te beseffen. Joran en ik zijn nog bij je geweest, Joran ging er maar bij liggen in de zon. Na ons is Robert ook nog langs geweest en nieuwe tulpen bij je neer gezet. Dat kreeg ik net door van hem. Wel erg lief van hem. Morgen maar kijken hoe hij ze in de vazen heeft gedaan. Hij komt trouw bij je. Heeft het er nog steeds erg moeilijk mee. Afgelopen maandag heeft hij hier nog in de tuin gewerkt en heb ik nog even met hem gesproken over het weekend in Duitsland. Hij vond het ook erg geslaagd. Ik ga nu stoppen want dan kan dit bericht nog net op zaterdag staan.

Doeg schat, kusjes, smakkerds, groetjes, knuffels. Doei doei.

Haay lieverd van me,

Nog even op de valreep. Ben net thuis, ben de hele dag op school geweest. Je weet het wel 2x de musical opvoeren. 's Morgens voor de kinderen en 's avonds voor de ouders. Het was weer een groot succes. Het ging goed net zoals de vorige keren. Eigenlijk moet ik hier ook niet zo bang voor zijn want elk jaar gaat het goed. Het is net of iederéén beseft dat ze op zulke avonden moeten pieken. Veel complimentjes gehad. Moest natuurlijk weer als laatste en als enigste het podium opkomen om bedankt te worden. En ik heb daar zo'n hekel aan. En ze bleven maar klappen, vreselijk. Daarvoor stond ik bij het eindlied al met tranen in mijn ogen. Ik moest weer aan jou denken en dat je verleden jaar nog op je trompet stond te spelen. Maarten moest jou naspelen. Daar moest ik even aan denken. Heb een prachtige bos bloemen gekregen en die zet ik bij je foto neer.
Meisje ik houd van je en begin je steeds meer te missen vooral op zulke avonden. Hier komen de kussen, smakkerds, groetjes en knuffels weer aan.
Ik zou alles wel willen geven als ik jou er maar mee terug zou krijgen.

Doeg lieve schat, ik houd van je mijn heel mijn hart. Je zult altijd bij me zijn, diep in mijn hart waar je veilig bent.

Lieve Afira en familie,
Twee kaarsjes voor Afira, Bedankt voor jullie medeleven met de geboortedag van Suus. Nooit verwacht dat het zo zwaar zou zijn. Het gemis was erger dan anders. Liefs,
Oma Suus

Haay lieve meid van me,

Eigenlijk heb ik vandaag niet zoveel te melden. Joran heeft gisteravond gewonnen met 8-1. Was op een gegeven moment niets meer aan. Ze waren eigenlijk een maatje te klein voor de jongens. Verder ging de generale van de musical vanmorgen niet zo bijster goed. Het is net alsof ze niet beseffen dat het morgen al zo ver is. We krijgen ze niet aan het toneelspelen. De meesten staan stijf op het podium en rammelen de tekst op. Nou ja we zien het morgen wel. Wens me maar sterkte want dat zal ik wel nodig hebben. Krijg net een krabbel van Boudien dat ze vrijdag naar Amsterdam gaat om een interview te houden voor de Fancy, je weet wel dat meidenblad. Ze had dat blad aangeschreven om over haar relatie te praten, in een item over hoe haar relatie tot stand was gekomen. Het zure is dat dat door jou is gekomen. De redactie vond jou verhaal ook erg welkom en hebben gevraagd aan Boudien of ze over jou en het ongeluk wilde praten. En dat wilde ze wel. Dus komt er nu ook een artikel in de Fancy van jou met foto's erbij. Later mag Boudien nog een keer met Julian erin. Je ziet dus je wordt echt niet vergeten. Laat een ieder maar weten op wat voor oneerlijke manier jij van ons afgenomen bent. Kan elke keer wel schrijven hoeveel ik je mis maar dat wordt ook erg ééntonig, je weet dat natuurlijk ook wel. Maar toch schrijf ik het steeds weer. Meisje ik hou zoveel van jou het doet gewoon zeer. Ook van Ariëlle en Joran houd ik ontzettend veel maar dat voelt nu anders. Jou kan ik niet meer vast houden, knuffelen, zoenen, maar ook niet meer eventjes pesten en flauw doen. Niets kan ik meer met jou doen en dat is zo frustrerend. Ja wat ik wel kan dat is bij jou komen en tegen je praten en bloemen zetten, maar dat wil ik helemaal niet IK WIL JOU. Terwijl ik weet dat dat nooit meer kan. Kan alleen nog naar je foto kijken en herinneringen ophalen en dan kan ik me nog steeds niet voorstellen dat je er niet meer bent. Maar het feit dat je nooit meer thuiskomt, je bed onbeslapen blijft, geen moedertje meer enz enz geeft het besef dat het werkelijkheid is.
Daarom meisje geeft ik je mijn liefde via deze site en op je graf in de vorm van bloemen. Dat is het enigste wat nog kan.
Hier komen ze weer, de smakkerds, de kussen, de knuffels, de groetjes. Pas je goed op jezelf en op oma??? Later zien we elkaar weer, oké. Soms verlang ik daar wel naar maar ik kan Ariëlle en Joran en papa toch niet in de steek laten. Ik weet dat jij dat nooit zou willen, alleen als de tijd er is.

doeg meisje, doeg skeet, doeg puk, ik houd van je. Zal je nooit vergeten.

Als ik zo alles even rustig aan het lezen ben Afira dan besef ik pas hoe geliefd je was, en dat je ontzettend gemist wordt....ook al ken ik je niet, sinds kort wél veel met je moeder contact en ze is dapper,,,schrijft elke dag hier wat voor je en dat is zo bewonderingswaardig te noemen want elke ouder vergeet zijn eigen kind nooit.
Ik lees de woorden van je moeder hier, waarom moest die eikel precies op dat moment waar jij zo heerlijk fietste met je vriendin en nooit zou beseffen dat dit je laatste fietstochtje zou worden, zovéél plannen de bodem in geslagen door een dronken automobilist.....ze kunnen hem wat mij betreft nooit genoeg straffen meis...
Het enige verdriet zit nu bij je ouders, zus, broer en familie die verder moeten zonder jou.....en altijd met dit grote gemis verder doormoeten.
Ik steek hierbij een kaarsje voor je aan en ga zo weer even de sterrenhemel bekijken waarin ik al talloze keren het gevoel kreeg dat jij degene bent die het meest fonkelt...hoop zo dat jij dat bent....
Zo stralend kan er maar één zijn volgens mij en sinds ik van je gehoord heb ben ik ervan overtuigd dat je het inderdaad bent.
Ik zal even naar je opkijken ...
Froukje

Hay lieve puk van me,

Zit in de aanbouw achter de com. Op het plekje waar jij ook vaak zat om op mij te wachten. Zat je ook lekker achter de com, sommige dingen van jou staan nog op mijn account. We hebben BHV, maar het werd me even teveel. Twee van die vrouwen hielden eerst een praatje over de reanimatie. Die twee stomme poppen lagen al klaar. Steeds zag ik jou daar liggen en moest steeds maar denken hoe ze jou gereanimeerd hebben, maar dat mocht niet baten. Jouw lichaam was te zwaar gewond.
Eén van de vrouwen ging voordoen hoe zij ging reanimeren, net of ik niet weet hoe dat moet na al die cursussen. Ze deed het zo ruig. Ze trok de rits van dat trainingspak open en ging rossen op de borst. 30 keer, een andere vrouw moest bellen en ze maakten er een heel toneelstuk van. Toen gingen ze beademen en deden een kapje op de mond van de pop. Heb er nooit bij stilgestaan dat ze dit misschien ook bij jou gedaan hebben. Die ene vrouw slingerde het hoofd van die pop naar achteren en ging beademen. Toen werd het me allemaal teveel en ben huilend weggelopen. Ik dacht nog lekker als je een schedelbasisfractuur en waarschijnlijk een gebroken nek hebt om dan bij het reanimeren zo die nek en het hoofd naar achteren te trekken. Lieverd ik vond het zo erg, zag jou helemaal onder het bloed liggen terwijl ze aan het reanimeren waren. Kan er wel gek van worden. Gelukkig was Lianne er en die heeft mij opgevangen. Toen kwam die cursusleidster en die was erg geschrokken. Ze zei dat ik helemaal niet mee had mogen doen. Vandaar dat ik nu op de com zit. Je ziet dat het allemaal nog erg hoog zit. Temeer omdat je volgende week ook nog jarig zou zijn geweest. Ik moet dit even van me afschrijven. Vanmiddag is er brandblussen, zie wel of ik meedoe. Kan die brandblusser toch niet tillen met die zere arm. Vannacht was het weer echt hopeloos. Ik voel dat de paracetamollen nu ook weer uitgewerkt raken, straks maar gauw weer 2 nemen. Leuk weer zulke verhalen. Zullen jou denk ik ook niet erg goed doen. MEISJE IK MIS JE ZO.
Hier de kusjes, knuffels, groetjes en heel veel liefde van mij.

Doeg Fiet, doeg Fietje, doeg Fietepiet, doeg schat, doeg Afira. XXXXXXXXXX

Hey lieverd,

Vandaag naar de neuroloog geweest voor de pijn in mijn nek/schouder/arm. Hij wilde niet echt zeggen wat hij dacht. Moet nu voor een MRI scan en voor een EMG onderzoek. Dan krijg je schokjes in je spier en dan kunnen ze kijken of de zenuw het doorgeeft. Ze kunne zo kijken of er ergens een blokkade in de zenuw zit. Zal mij benieuwen wat het oplevert. Want dit doet zo vreselijk zeer. Het is een zeurderige pijn die opeens weer feller wordt en dan weer afneemt. In de nek een branderig gevoel en wriemels. Ook een moe gevoel daar. Maar je weet het wel want vroeger had ik ook wel last van mijn nek en schouders. Dan ging papa masseren. En regelmatig de pittenzak erop omdat ik dacht dat warmte goed was. Misschien is het wel slijtage. We zien wel als die pijn straks maar eens over gaat.
Vanmiddag ging het met de musical helemaal niet. Vergaten ze weer om op te komen, spullen niet mee enz enz. Maar ik hoop dat het donderdag beter gaat en dat zal wel want dat is elk jaar het geval. Ik hoop dat je mee kijkt.
Robert is vanavond geweest om in de tuin te werken. Samen met Joran. Hij had 2 bossen tulpen mee voor me. Ze staan mooi in de vaas bij jouw foto's. Ook heeft hij 3 bossen bij jou gebracht. Zal morgen eens even kijken, want hij kwam vandaag na ons. Ariëlle was thuis. Ze is nu te toeteren naar KNA in Purmerend. Ze gaat morgen weer naar Texel. We hadden gisteren een kikker bij je gezet. Ik weet nog dat jij ooit een kikker een kus hebt gegeven om te kijken of het ook een prins werd. Jammer genoeg niet, maar je prins kwam wel en dat was Thijmen. O wat was je gelukkig met hem, 2 jaar en 4 maanden waren jullie dik bevriend. Anderhalve week voordat jij dat ongeluk kreeg hadden jullie het uit gemaakt en wat moest je huilen. Je vond het vreselijk maar je merkte dat jullie uit elkaar aan het groeien waren. Je was nog maar 14 toen jullie bij elkaar kwamen. Jij werd ouder en je begon dingen anders te zien. Jij wilde jong zijn, pret hebben enz en hij bekende bij de begrafenis dat hij graag thuis was en het daar gezellig wilde hebben met jou. En dat hebben jullie ook veel gedaan. Jullie gingen niet uit naar de disco maar zochten de gezelligheid thuis. En wij vonden dat prima. Thijmen had er ook geen goed gevoel over dat jij naar Texel ging maar dat ging om wat anders. Hij vond het ook niet leuk dat jij naar Leeuwarden ging. Jullie gingen dan zo'n eind uit elkaar wonen. Hij was bang dat hij jou zou kwijt raken en nu is hij jou kwijt geraakt. En dat vind hij zo erg. De verkering uit en jou helemaal kwijt geraakt. Hij kan er nog steeds moeilijk over praten. Hij gaat wel mee naar Texel om de herdenkpaal te plaatsen. Hij vond het prachtig dat hij deze mocht maken en verven. Dit doet hij voor jou lieverd. Ik vind het zo zielig voor hem. Kan soms wel huilen als ik hem zie.
Zo weer genoeg gebrabbeld, je blijft lekker op de hoogte van hoe het hier gaat en hoe ik me voel. Je weet het nog hè van: moeder ik moet even met je praten. Onze discussies op bed over van alles en nog wat, meisje wat mis ik dat en wat mis ik jou, elke dag, elk uur, elke minuut. Maar ik moet verder en dat is zo moeilijk. Zo moeilijk om één van je kinderen te moeten missen. Hoe is het mogelijk dat je net op dat moment daar moest zijn of hoe is het mogelijk dat die rotzak daar uit de bocht moest vliegen, hij had daar niets te zoeken. Waarom juist op dat moment. WAAROM, WAAROM. Nooit zal ik daar antwoord op krijgen. En dat doet zo zeer. Het enige wat wij nu nog kunnen is jouw naam altijd te blijven noemen en dat doen we ook. Ook blijven we jou onze liefde sturen via de kussen, knuffels en groetjes. Ze komen er weer aan hoor. Vang je ze. Geef oma er ook maar een paar. Maar ik weet dat je dat wel uit je zelf doet.

Doeg lieverd, van je intens verdrietige moedertje. Doeg doeg, hou je goed.

Lieve Afira,
Twee kaarsjes. Vandaag 19 april zou Suus 18 jaar zijn geworden. Hou jij daar boven haar hand vast. Heel veel knuffels.
Oma Suus

Dag lieve mensen
Kaarsjes voor jullie .
en heel veel kracht
liefs ellian mam van freek *

lieve Afira,kom elke dag even om voor jou kaarjes te branden,maar ook voor jou lieve Moeder die jou zo erg mis.er wordt veel aan je gedacht,dat weet ik zeker,ook op onze vrienden site,het is fijn dat wij wat voor elkaar kunnen betekenen,dag lieverd,een vlinder groet voor jou van mij Joke,moeder van *Martijn *xxxxxxxx