Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Hay meisje van me,

Op de valreep nog even een berichtje. Kom net terug van een vergadering van het NHJFO. Vind het altijd nog moeilijk. In augustus gaan we op studieweekend in de wijngaard van Nibbixwoud. Ook gaan we daar een concert houden. In oktober gaan we naar Heerhugowaard samen met het JPO een concert geven. En zo hebben we het volgende seizoen alweer doorgesproken. Alweer het tweede jaar dat jij er niet meer bij bent. En nog kan ik daar niet aan wennen. Maar het zal wel moeten want je bent er echt niet meer. Morgen gaan we naar Opperdoes, Joran heeft het stratentoernooi en doet deze keer ook met de senioren mee. Hij voetbalt met de Julianastraat mee. Hij heeft er ontzettend veel zin in. Natuurlijk kom ik ook bij jou langs. Ben de hele week nog niet bij je geweest maar papa en Ariëlle zijn wel geweest en hebben nieuwe bloemen bij je gezet. Eigenlijk kan ik het niet zo goed zetten dat ik niet bij je geweest ben maar dat wil niet zeggen dat ik je vergeten ben hoor, en dat weet jij ook donders goed. Meisje ik begin je steeds meer te missen en ik houd zoveel van jullie dat het zeer doet. Altijd ben ik al bang geweest dat ik één van jullie moest missen en dat het dan ook nog werkelijkheid wordt is om gek van te worden. Maar ik ben niet de enige die jou zo mist hoor er zijn er zoveel. Fiet ik kan alleen nog maar op deze manier mijn kussen, knuffels en smakkerds geven en ze komen recht uit mijn hart en met tranen in mijn ogen.

Doeg schat, doeg schattebout, doeg mijn lieve meid, IK MIS JE ZO ERG.

Hee skeet van me,

Had je gisteravond beloofd om te schrijven. Ben vandaag helemaal total loss.
Het was een intensief maar leuk kamp. Niet het mooiste kamp wat ik heb meegemaakt, daarvoor zaten er teveel éénlingen in de groepen. We hebben wel leuke dingen gedaan hoor en de kinderen deden ook leuk mee, maar toch zat er een matheid in de groep. Een paar keer heb ik moeten huilen en dan puur om jou. Ik stond op het parkeerterrein bij het strand in De Koog en moest dan denken dat jij daar door de duinen hebt gefietst en dacht toen waarom is die gek niet hierheen gereden om op deze parkeerplaats te gaan staan en dan stroomden de tranen over m'n wangen. Ik was alleen dus ik kon ze laten gaan. Ook toen ik weer in het kamphuis was. Ik was alleen en keek naar de sterren en naar een heel vreemd licht wolkje, en moest ik steeds aan jou denken, was jij dat wolkje of die mooie twinkelende ster? Later ging het weer een stuk beter. Ben niet bij je geweest op de Krimweg maar heb wel veel aan je gedacht, maar dat heb je wel gemerkt denk ik. Heb nog een prachtige meerpaal gekocht. Het is een kaars en er staat Texel op. Ik vond hem zo mooi en passend, hij staat nu op het dressoir in de kamer en doet me heel veel. Ik denk dat ik voor mezelf het plekje op de Krimweg een plaatsje heb gegeven. Nu die mooie paal daar staat vind ik het goed.
Ariëlle heeft deze week een paar keer telefoon gehad van de Kampioen van de ANWB. Zij willen jou verhaal ook plaatsen in hun blad met foto's erbij. Zij vinden het ook vreselijk wat er gebeurd is en willen ook een artikel hieraan wijden. Zij vinden ook dat drank en autorijden beslist niet samen kunnen. En de Kampioen is natuurlijk een autoblad. Zie je meisje dat jij niet vergeten wordt en dat er door veel mensen nog aan jou gedacht wordt en op wat voor manier jij om het leven bent gekomen. Jou verhaal mag de wereld ingaan, dan kunnen alcoholisten eindelijk eens beseffen wat ze aan kunnen richten. Jij bent door zo iemand niet meer bij ons en wij moeten jij missen en dat is ontzettend moeilijk. Het gemis om jou lieverd wordt steeds groter. Ik denk vaak hoe zou ze er nu uitgezien hebben, je was op weg naar volwassenheid en wij geloofden in je. In één klap is dit nu over en moeten wij leven met de herinnering aan jou. En wij willen jou ook herinneren. Wij willen en zullen jou ook niet vergeten, daarvoor houden wij veel te veel van jou, ook nu jij niet meer bij ons bent. Wij gaan door met ons leven, maar dat leven heeft een dikke zwarte rand gekregen. En jij gaat met ons mee in dit leven, overal en altijd als dochter die van ons afgenomen is door een dronken automobilist. Ons leven is getekend door deze éne gek die zijn verantwoordelijkheden niet heeft genomen. Ook Beppe mist je en opa ook. En natuurlijk iederéén die jou gekend heeft.
Doeg mijn lieve grote, kleine meisje. Ooit komen we weer bij elkaar. Doe oma de groeten en geef ze een dikke smakkerd van ons. Hier komen die van ons weer. Kusjes, smakkerds, en knuffels. XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

MIS JE, MIS JE, MIS JE, MIS JE, MIS JE, MIS JE, MIS JE, MIS JE, MIS JE ZO.

hey lieve lieve meid van me,
Ben weer thuis. Zou je al eerder schrijven maar dat ging echt niet. Keek gewoon scheel van moeheid. Eerst even geslapen en nu jou eerst even wat schrijven. Morgen schrijf ik wel hoe het is geweest. Maar nu jou even laten weten dat ik weer thuis ben. Soms had ik het wel moeilijk en heb ik gehuild. Vooral als ik op plekjes kwam waar ik vreselijk aan jou herinnerd werd. Maar verder ging het wel goed. Ben blij dat ik weer meegeweest ben en ik merkte dat er veel mensen waren die me herkenden. Ze waren erg lief voor me. 's Nachts heb ik buiten gestaan en naar de sterren gekeken en ik wist precies wat jou ster was, die stond zo te twinkelen, zoals jouw ogen ook konden twinkelen. Lieverd morgen schrijf ik veel meer, laat je nu weten dat ik vreselijk veel van jullie drieën en van papa natuurlijk. Vandaag is het onze trouwdag, 21 jaar geleden trouwden we en hadden niet het enige vermoeden dat ons zoiets zou overkomen. Dat er zo'n schaduw over ons leven zou komen. Meisje ik ga nu naar bed want ik ben erg moe, ook door de pijn in mijn schouder. Ben er helemaal klaar mee. Doeg lieverd tot morgen.
Eerst mijn kussen, smakkerds, en knuffels allemaal voor jou en ook voor oma.

doeg puk, doeg skeet, doeg lieverd, doeg schat, doeg Fierewiet. XXXXXXXXX

Lieve Afira, alhoewel je moeder nu op kamp is wil ik je toch even schrijven.
Heb weer kaarsjes aangestoken en ik weet dat je moeder, vader, zus en broer je ook niet vergeten hoor. Ik had je graag willen ontmoeten in je leventje maar ik beloof om zo spoedig mogelijk die kant op te komen en de meerpaal te komen bezoeken.Tevens heb ik plannen om je ouders, zus en broer op te zoeken dus vergeten doe ik je zeker niet.....NOOIT MEER zul je uit mijn gedachten zijn.
Dag lieverd.....wil je vanavond wéér zo helder stralen als ster, dan weet ik dat jij er weer bent.
Dikke knuffel van Froukje

lieve Afira,weer wat kaarsjes voor jou aangestoken,wij gaan ook 14 dagen weg,maar vergeten doen we jou niet,een lieve vlindergroet voor jou,van mij Joke ,moeder van *MARTIJN *

Hay lieverd,

Ik ga vandaag naar Texel op kamp. Je weet wel naar de Zwaluwhof in De Koog. Jij bent er ook geweest, je was een van de eersten die naar deze kampeerboerderij ging. Blijf je een beetje bij me in de buurt, ik denk niet dat ik naar de Krimweg ga om praatjes te voorkomen. Maar dat wil niet zeggen dat ik je vergeet, nee mijn hele hart is bij jou, Ariëlle en Joran.
Kan je niet schrijven maar woensdagavond ben ik er weer. Hier zijn mijn kussen, smakkerds en knuffels van liefde weer. Voor drie dagen hoor.

Doeg lieverd, doeg schat, doeg Fiet, doeg Fietepiet. Doei doei.

Lieve moeder van Afira,
Ik leef met u mee, ik denk ook niet dat de pijn minder wordt en hoop dat er een tijd komt dat u vaak aan leuke dingen kunt denken die u met Afira heeft gedaan. Ik schrijf dit met een brok en mijn keel, het doet zo een pijn.
Heel veel sterkte nog steeds, dat hebben we nodig om rechtop te kunnen blijven staan.
Dikke knuffel en weer twee kaarsjes voor Afira en een schouderklop voor u allemaal.
Oma van Suus

Hay lieve meid,

Gisteren niet geschreven, 's morgens een beetje aan het werk in huis geweest en toen een fotoreportage met een fotograaf van de Telegraaf. Wat een toestand. Eerst een cm plamuur op mijn gezicht en mijn haar moest gedaan worden. Toen ik in de spiegel keek herkende ik mijzelf niet eens. Toen foto's gemaakt. Portretfoto's en er moesten foto's komen die een hele bladzij beslaan, dus de polder in. Staand tussen de opkomende aardappelplanten en wortels in. Thuis nog foto's met Ariëlle op de achtergrond en zo het land erachter. Volgens mijn zijn er wel 350 foto's gemaakt en er worden maar 2 geplaatst. Dit is voor de Telegraaf van 11 juli. Er komt weer een artikel over jou in over hoe het na een jaar nu met ons gaat e.d. en daar komen de foto's bij. Ook heeft hij een foto van de kalender van vorig jaar gemaakt, die hangt nog in de wc op de fatale week. Hij vond de aantekeningen daarop heel indrukwekkend en wilde daar ook foto's van maken. We hebben de fotograaf en visagiste weer naar de bus gebracht want ze moesten met openbaar vervoer naar Rotterdam. Moet je nagaan wat voor moeite ze ervoor doen. Daarna zijn Ariëlle en ik nog even naar de begraafplaats in Middenmeer geweest bij het graf van Saskia. Ook even gekeken waar jij eventueel had kunnen liggen. Maar ben toch blij dat je in Opperdoes ligt, kan ik vaker bij je langs komen. Gisterochtend nog, eerst even naar school en toen naar jou. Gisteravond hadden we weer NHJFO repetitie want zondag weer een concert in Winkel. I had a dream werd weer zo mooi gespeeld en Lieuwe wilde nu de puntjes op de i. Prachtig gewoon.
Je ziet meisje wij proberen weer de weg in de puinhoop van ons leven te vinden, maar dit is wel erg moeilijk. Gistermiddag werd er idd een boeket bloemen gebracht met een exuses van Univé voor de brief die nooit gestuurd had mogen worden. Het boeket zouden we eerst bij jou brengen maar het weersbericht was niet zo goed, harde wind en veel regen. Dus hebben we het bij de kaars en de foto van jou gezet op het dressoir. Hier staat het ook erg mooi. Lieverd ik stuur je mijn warme liefde in de vorm van knuffels, kussen en smakkerds. O wat missen we je, dit zal nooit wennen.

Good bye mijn lieverd, we houden van je met ons gehele hart. Doei doei doei

Lieve Afira
Elke dag kom ik ook even bij jou langs. Op een of andere mannier lijkt het of ik jou heb gekent. Ik zie het verdriet en gemis van je familie en begrijpt dat zo goed. Bescherm hen, samen met Suus.
Lieve familie, Ook ik denk elke dag even aan Afira en jullie. Samen dragen zou minder zeer moeten doen maar niets is minder waar. Het lijkt soms of het erger wordt.
Ook voor jullie een groet,
Oma Suus

Lieve Afira,voor jou en je lieve moeder even weer een paar kaarsjes branden,ik hoef je vast niet te vertellen hoe erg je moeder je mist,haar liefde voor jou meisje is zo voelbaar dat het mij ook pijn doet,omdat ik onze zoon ook zo mis.we huilen om jullie en al de liefde die we ooit met elkaar beleefde,en voelde,tranen om de grote leegte die jullie achter lieten.jou moeder heb ik beter leren kennen op hyves,maar hier voel ik haar pijn zoveel meer,het ontroerd me heel erg,al die brieven die ze aan jou schrijf,en ik haar veel beter begrijp,maar dat kan ook niet anders lieve Afira,want wij hebben het ook vaak zo vreselijk moeilijk,al is het al 9 jaar geleden,ik hoop dat er een hiernaarmaals is je jullie van af boven kunnen zien,dat wij ons wel redden,al blijft dat een zwaar en moeilijk gevecht.veel knuffels van mij Joke,moeder van *MARTIJN *