Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Afra Theresia Afira Hof

01-05-199113-07-2008
      Een dronken 20-jarige automobilist, die zijn verantwoordelijkheden niet nam, heeft Afira op de Krimweg op Texel aangereden op het fietspad, gelanceerd en 30 meter verder in het weiland is onze Afira overleden aan haar ernstige verwondingen. De automobilist uit Duitsland reed daarna gewoon door. Is later nog een keer langs komen rijden omdat hij op een doodlopende weg naar het strand reed, is ingereden op mensen die hem wilden laten stoppen en is toen met grote snelheid weggereden. Gelukkig heeft de politie hem naderhand opgepakt. Hij had 6x de toegestane hoeveelheid alcohol in zijn bloed. Hij vond zelf dat hij nog redelijk in staat was om te rijden. Hoever reikt je verstand??????????

      Overige informatie
      Jouw 17 mooie jaren waren véél te kort.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 316   |   niet OK
        Mijn mond staat stil
        Maar dat wil niet zeggen
        dat ik eigenlijk niets zeggen wil
        Mijn hart schreeuwt luid
        maar om de één of andere reden
        komt er niets uit
        Kon ik maar in stilte
        mijn gevoel verwoorden
        zodat jij mijn medeleven
        onuitgesproken kon horen

        froukje -
        22 juni 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 315   |   niet OK
        Hallo Lieverd,

        Zondag vandaag, vaderdag. Nou wat een vaderdag, niemand van jullie was thuis. We waren met z'n tweeën. Veel hebben we niet gedaan. Ik heb veel geslapen en papa heeft een beetje opgeruimd. Had vandaag niet zoveel zin. Morgen gaan we naar Amsterdam. Naar de fotostudio om foto's te laten maken voor de ANWB kampioen. Vertel je morgen hoe het is geweest. Want ik heb geen idee hoe dat allemaal in zijn werk zal gaan.
        Joran heeft met Ariëlle gesmst en hij vertelde dat hij het enorm naar zijn zin heeft in Noorwegen en dat hij veel lol heeft bij het Noorse gezin. Hij schreef dat ze gek waren. Jij blijft op hem passen hè, hij heeft wel een beschermengeltje nodig. Hier komen mijn kussen, knuffels en smakkerds weer. Heb vandaag niet zoveel te schrijven, maar ik denk des te meer aan je.

        Doeg lieverdddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddd

        Mama -
        21 juni 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 314   |   niet OK
        Lieve groet en weer twee kaarsjes.
        Oma Suus

        B. - Arnhem
        21 juni 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 313   |   niet OK
        Hay pukkiepuk,

        Het is zaterdag, 20 juni. Ariëlle is weer terug naar Texel en Joran zit in Noorwegen en jij bent niet meer bij ons. Hoe zou het geweest zijn als jij er nog was. Vanmiddag zijn papa en ik maar een stuk gaan rijden. We kwamen in Schoorl. Even naar die Sunny Jive winkel geweest, moest steeds aan jou denken. Het was jouw winkel niet. Je keek wel rond maar meestal kochten we niets voor jou. Kom maar mee zei je dan. We hebben nog ergens koffie gedronken en toen afgereisd naar Egmond aan Zee. Ook daar zijn weer herinneringen aan jou. We hebben er wel gegeten, een patatje gekocht en gewinkeld. In de kerk, die in het winkelstraatje staat, je weet wel, daar hebben we een kaarsje voor jou en oma aangestoken en in het schrift geschreven voor wie we dit gedaan hebben. Het was druk in Egmond aan zee maar dat had te maken met de visserij dagen. Stelde eigenlijk niets voor hoor. Wat reddingsboten in zee en wat kraampjes over visserij en met vis op dat plein vlakbij de strandopgang en that was all. We hebben er nog wat gegeten en gedronken en zijn toen naar huis gegaan. Vond het wel welletjes. Volgens mij konden de mensen op mijn gezicht lezen dat ik in een trieste stemming was en dat komt omdat jij steeds met alles in mijn hoofd zit. Overal zijn herinneringen aan jou en die komen dan in mij op. Nu ik dit weer zit te typen staan de tranen weer in mijn ogen. En moet ik mijn best doen om niet te huilen. Begin je steeds meer en meer te missen. Het zal nooit meer gewoon zijn en worden. Dat is verleden tijd. Het is allemaal zo vreemd, het liefste blijf ik in het verleden hangen maar dat kan niet omdat Joran en Ariëlle verder moeten en daar moet ik hen bij helpen. Ik weet wel dat zij jou nooit zullen vergeten, maar zij hebben nog een heel leven voor zich en in dat leven is ook een plaatsje voor jou. Even had ik vanmiddag in de auto het gevoel dat het allemaal voor mij niet meer hoefde. Ik keek naar buiten en zag stomme mensen dom doen en de bermen en bosjes zagen er niet uit. Alles zag er volgens mij onverzorgd uit en ik dacht moet ik nu zo leven in deze wereld? Ik zag alles even door een verkeerde bril denk ik. Maar ik voelde het wel zo. Het komt misschien ook wel omdat ik wat radeloos ben vanwege die hernia, ik weet niet wat ik moet. Ik lag op bed en dacht, stel je voor dat ik het laat doen en ik raak verlamd. Dan lig ik hier zo en kan alleen maar op bed of in een rolstoel zitten. Wat is dat nou weer voor leven? Niets voor mij. Ik zei tegen papa, dan moet jij alles voor me doen. Hij wilde dat met plezier, maar hij zei wel dat hij dan niet meer kon werken. Door dat gedoe ben ik misschien wel een beetje depri. Ik weet niet wat ik moet doen. Kun jij me niet helpen. Geef me eens een seintje dat je hier weer bent. De lamp in de douche knippert zo nu en dan en dan denk ik Hé daar is Afira. Is dat zo?????? Zou het graag willen weten of dat mogelijk is of niet. Zelf denk ik van niet, om in de trant van jou te blijven. Jij geloofde ook dat je nergens meer bent als je niet meer bij ons bent. Fietepiet ik wil je nog zo graag vertellen hoeveel ik van je houdt en hield, en dat doe ik op deze site, via mijn dikke kussen, warme knuffels en lekkere smakkerds op je voorhoofd en op je neus. Hier zijn ze weer. Geef er ook een paar aan oma.

        Doeg lieve, lieve, lieve, lieve, lieve, lieve, lieve, lieve, lieve schat.

        Mama -
        20 juni 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 312   |   niet OK
        Hay Puk,

        Had beloofd om je gisteravond nog te schrijven, maar daar is niets van gekomen. We zijn vroeg naar beppe gegaan omdat ze anders al in bed is. Daarna zijn we nog even bij Johannes en Annamarie geweest in Workum. Het was al over twaalf voordat we thuis waren. Ben wel bij de neuro-chirurg geweest. Hij vertelde dat ik een hernia heb tussen de laatste halswervel en de eerste borstwervel. Deze is moeilijk te opereren omdat ze er niet kunnen. Het kan wel maar dat wordt het wel gecompliceerd en er zijn natuurlijk risico's aan verbonden. Enkele zijn: wondontsteking, botonsteking of zelfs een dwars-leasie en daar zit ik natuurlijk helemaal niet op te wachten. Dan kan ik maar beter bij jou komen. De chirurg stelde voor om het eerst met pijnbestrijding te doen en gaat dat nu helemaal niet dan zal er toch iets moeten gebeuren vindt hij. Hij vond dat ik er al te lang mee rond loop. Nu krijg ik eerst injecties die de zenuw verdoven, maar deze injectie raakt weer uitgewerkt en dan maar weer een nieuwe. Als ik gewoon pijn blijf houden wil hij na 3 maanden wel proberen om te opereren.
        Dit heb ik dus weer, nooit kan bij ons iets normaal lopen. Nu maar weer afwachten, maar 's nachts doet het toch behoorlijk zeer en dan neem ik 2 morfine tabletten om te kunnen slapen, ben dan overdag wel een beetje suffig vind ik zelf.
        Vanmorgen met Ariëlle en Thomas naar Schagen geweest. Ze moesten herauten op het slot bij een bruiloft. Het ging goed en ze waren zeer tevreden. Was weer kassa. Toen we terugreden en bij Opmeer waren zei Ariëlle dat we wel even bij Duco aan konden gaan want die is jarig. Dat hebben we gedaan en Ariëlle en Thomas gingen het Lang zal ze leven voor hem spelen. Ik weet niet of hij het leuk vond, want ik voelde me niet op mijn gemak en Ariëlle had dat gevoel ook. Hij was niet echt vrolijk.
        Roderik krabbelde gisteren al dat hij geslaagd was voor zijn VWO maar we hadden ook niet anders verwacht. Wat hij nu gaat doen weet hij nog niet. Moest toch weer even huilen, al die geslaagden weer. Verleden jaar was jij ook zo blij dat je geslaagd was, maar je hebt er niet lang van kunnen genieten. Je diploma hangt nog steeds aan de wand boven het dressoir waar we het verleden jaar hebben opgehangen. Och meisje je moest eens weten wat voor leegte je hebt achtergelaten. Het is toch zo'n groot gat. Ik stop het vol met kussen, knuffels en smakkerds voor jou. Ik hoop dat het genoeg zijn, morgen krijg je weer nieuwe.
        Doeg vrolijke, gekke, lieve, springerige, huppelkee. We missen je heel erg.

        Doeiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii

        Mama -
        19 juni 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 311   |   niet OK
        Hay Fietje,

        Zonet Ariëlle weer opgehaald uit Den Helder. Ze is een dag vrij en morgen moet ze weer toeteren op slot Schagen bij een bruiloft. Als ze toeteren kan want vannacht belde ze ons uit bed omdat ze haar vinger gekneusd had. Ze waren met z'n allen op de boksbal aan het rammen, wie het hardste kon slaan en wat doet Miep teut weer. Ze slaat tegen de hoek van de kast, gevolg zere vinger. Ze dacht dat ze hem op z'n minst gebroken had en meende dat ze naar het ziekenhuis moest. Lachen natuurlijk, Ariëlle weer in de bocht. Nu blijkt dat de hele vinger blauw is en een beetje stijf. Gaat wel weer over.
        Vanochtend vroeg is Joran naar Noorwegen gegaan met het vliegtuig. Kun jij een beetje op hem passen, zorgen dat hij geen domme dingen doet. Kreeg net bericht dat hij goed in Noorwegen was aangekomen en dat ze al op de camping van Drammen zijn. Tot zover is alles gelukkig goed gegaan. Ik ga zo naar de neuro-chirurg in Hoorn, kijken en horen wat die zegt over mijn nek. Vanavond schrijf ik wel wat hij voorstelt.
        Doeg lieve Fietepiet, kusjes, smakkerds en knuffels van ons hier die achtergebleven zijn, en die je erg missen. Doei lieverd. Hou van je.

        XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

        Mama -
        18 juni 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 310   |   niet OK
        Lieve Afira,omdat onze zoon Martijn vrijdag eigelijk 30 jaar had moeten worden,steek ik ook voor jou 30 kaarsjes aan. Ik heb net alles gelezen, wat je moeder aan je heeft geschreven. Ik vind het erg knap, hoe ze alles verwoordt en hoe liefdevol ze ook over je schrijft. Je moeder is erg actief Afira,maar haar roeping misglopen. Ze moet maar eens een boek gaan schrijven over jullie leven met en zonder elkaar. Het zou vast een heel dik boek worden,met heel veel bladzijde’s, maar boordevol liefde voor jou. Ik vind echt dat ze dat moet doen, want aan tekst zal het haar niet ontbreken. En ik Afira,zou dat boek als eerste gaan kopen. Heel veel liefs meisje. Een knuffel van mij joke, moeder van *martijn *xxxxxxxxxx

        Anoniem -
        17 juni 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 309   |   niet OK
        Hay lieve spring in het veld,

        Vandaag is Marleen jarig. Heb haar gefeliciteerd. Laatst heb ik nog met haar gesproken, ze wilde vandaag nog maar geen feestje vieren alleen maar met familie. Ze mist jou nog vreselijk en vindt het vreselijk erg dat je niet meer op haar verjaardag kan komen. Zag trouwens nog op de kalender van verleden jaar dat je op haar verjaardag naar Texel bent gegaan om te werken. Wij hebben jou er toen nog heen gebracht met je tas vol kleren en een slaapzak en je eigen kussen. We hebben toen je caravan geinstalleerd en je vond het geweldig. Ik zal maar niet meer vertellen hoe we je weer opgehaald hebben, verschrikkelijk.
        Vanavond zijn we op Joran zijn school geweest om te kijken wat hij volgend jaar allemaal gaat doen. Het klonk allemaal goed, ik denk dat hij op de goede plek zit daar. SDV is echt een richting voor hem. Morgennacht gaat hij weer naar Noorwegen met Tabor voetbal, dit heeft hij vorig jaar ook gedaan. We hebben hem met zijn drieën nog opgehaald bij het Oscar Romero, weet je nog, er was voetbal Nederland tegen Italië geloof ik en toen Joran eindelijk aankwam met de auto ging er een gejuich op want Nederland had net gescoord. Weer allemaal herinneringen die in me op komen. Jouw hele leven is nu één herinnering geworden en ik hoop dat ik deze niet vergeet. Gelukkig hebben we je op de video staan en op genoeg foto's. Ook had je zelf veel foto's genomen waarvan we nu genieten. Ik kijk er heel vaak naar en dan besef ik dat je altijd zo zult blijven. Een mooi,knap en lief meisje. Je zult nu wel lachen maar ik meen het, en vele zijn het met me eens. Hier vangen mijn kusjes, knuffels en dikke smakkerds op je neus. Meisje ik houd van je, en ik mis je zo verschrikkelijk. Vanmiddag weer eens gewinkeld met papa. Steeds weer dit was leuk voor Afira, vooral in Forecast, je vondt het hier wel duur maar je vond de kleren wel mooi. Je had een uitgesproken eigen smaak. En dat bewonderde ik in jou. Je trok je van de hele wereld niets aan. We moesten vanmiddag wel lachen, als ik iets pakte was het net of jij zei: nee moeder niet doen is niets voor jou, niet zo'n vodje. Nou ik heb vandaag toch 2 vodjes gekocht hoor want dat ene vodje dat ik aan had toen het slechte nieuws werd gebracht heb jij meegekregen als tranendroger. Ik heb er vele tranen in gelaten. Nu heb jij het bij je als aandenken.

        Doeg lieve schat, doeg lieve spring in het veld, doeg kleine grote meid.

        Mama -
        16 juni 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 308   |   niet OK
        Hey troelewoel,

        Vanmiddag bij je geweest. Papa heeft aan de andere kant ook anjertjes geplant. Staat echt heel mooi. Ik heb de bloemen weer verzorgd. Het mooie rode boeket was helemaal verdroogd, wel zonde. De anderen stonden nog mooi. Heb nieuwe rozen bij je gezet. In de grote lantaarn hebben we nu een ronde gele bol geplaatst met olie i.p.v. een kaars. Kijken hoelang deze brandt. De kaarsen smelten als de zon erop staat. We hadden daarom ook al kaarsen in een glas staan. Ook Joran kwam nog even kijken. Hij kwam op de fiets vanaf Hoorn. Hij moest vanmiddag een test doen om te kijken of hij geschikt is voor de richting SDV, sport, dienst en veiligheid. Die kant wil hij graag op, hij heeft het er nu steeds over dat hij straks in het leger wil. Je snapt natuurlijk wel dat ik niet sta te juichen. Maar ja wat moet je. Jij was vastberaden en wilde naar de hotelschool, dat zei je al jaren. In de tweede klas wilde je graag naar Zuid-Afrika, leren en stage lopen. Het tweede jaar breekt bijna aan. Ik ben zo benieuwd of je ook gegaan was. Waarschijnlijk wel want je was een doorzetter. Dat bewonderde ik in jou, je ging gewoon door. Ik hoefde je nooit aan het leren te zetten want je deed het zelf wel. Je was gedisiplineerd. Leren ging heel vaak voor. Lieverd ik kan er nog steeds niet bij dat je er niet meer bent, nog altijd hoop ik dat je thuis komt. Maar als ik dan weer op je kamertje sta weet ik dat je nooit meer terug zal komen. En ik weet ook donders goed dat wij je hebben weggebracht naar Opperdoes om daar je lichaam te begraven. Daar moeten we het mee doen en daarom koesteren we deze plaats ook, omdat daar een deeltje van mezelf ligt begraven.
        Hier weer knuffels, dikke smakkerds en klapzoenen van je moedertje. Weet je Joran noemt me nu ook steeds moeder. Jij begon ermee en nu doen Ariëlle en Joran het ook. Ik vind het nu een troetelnaampje omdat ik weet dat jij dat er ook mee bedoelde. Mama vond je niet bij mij passen zei je het was te kinderlijk. Moeder vond je mooier vooral toen je ouder werd. Je moedertje gaat er nu weer mee stoppen anders weet ik morgen weer niets te schrijven.

        doeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeg.

        Mama -
        15 juni 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 307   |   niet OK
        Hé meis, net even weer een kaarsje voor je aangestoken want dat doe ik regelmatig voor je.
        Klets s'avonds heel wat af met je moeder en we zitten gewoon te wachten tot we elkaar online zien staan, dat is toch byzonder.
        Elke avond kom jij ter sprake maar volgens mij weet je dat.
        Als ik hier zo zit te lezen dan raakt me dit zó diep dat ik geen woorden kan vinden van de pijn die ik voel dat je weggerukt bent in dit leven...hoe oneerlijk!!!!
        JIJ had hier gewoon nog moeten zijn en die klojo had in jouw plaats moeten gaan....helaas mocht dit niet zo zijn.
        Ik hoop dat je kunt lezen en zien hoeveel mensen er aan je denken en je in je hart dragen...dat jij zó speciaal en geliefd was dat blijkt wel..wat een ontzettende lieve meis moet jij geweest zijn zeg..
        Ik denk aan je.

        froukje -
        15 juni 2009

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.