Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Afra Theresia Afira Hof

01-05-199113-07-2008
      Een dronken 20-jarige automobilist, die zijn verantwoordelijkheden niet nam, heeft Afira op de Krimweg op Texel aangereden op het fietspad, gelanceerd en 30 meter verder in het weiland is onze Afira overleden aan haar ernstige verwondingen. De automobilist uit Duitsland reed daarna gewoon door. Is later nog een keer langs komen rijden omdat hij op een doodlopende weg naar het strand reed, is ingereden op mensen die hem wilden laten stoppen en is toen met grote snelheid weggereden. Gelukkig heeft de politie hem naderhand opgepakt. Hij had 6x de toegestane hoeveelheid alcohol in zijn bloed. Hij vond zelf dat hij nog redelijk in staat was om te rijden. Hoever reikt je verstand??????????

      Overige informatie
      Jouw 17 mooie jaren waren véél te kort.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 336   |   niet OK
        Hay lieverd,

        Vandaag is het vrijdag. Weinig gedaan. We hebben Ariëlle weer naar Den Helder gebracht en toen we weer thuiskwamen werd de lucht zo donker en het rommelde in de verte. We hebben geen onweer gehad alleen maar een beetje regen. Maar het schijnt dat het noodweer is geweest in delen van Nederland. Het verhaal wat Boudien had gedaan voor de Fancy staat er nu in, een mooi verhaal over hoe Boudien het beleefd heeft en nog doet. Er staan mooie foto's van jou en Boudien in. Kreeg een mailtje van de Telegraaf dat jou verhaal er 25 juli in komt. Ze hebben alles door elkaar gehaald maar dat geeft voor ons niet. We zijn allang blij dat ze er aandacht aan willen schenken. Ze vertelden dat ze lichte en zware en heel zware verhalen hadden en dit verhaal viel onder de categorie heel zwaar. Er zijn veel mensen die jouw verhaal kennen, dat merken we heel vaak.
        Wij sturen in ieder geval jou onze kussen, knuffels en smakkerds weer en deze zitten vol met liefde. Allemaal voor jou.

        Doeg doeg meisje, doeg doeg Fietje, doeg doeg Fietepiet, we love you !!!!!!

        Mama -
        3 juli 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 335   |   niet OK
        Herinnering
        Een lach en een herinnering
        toen alles nog zo simpel was
        nooit meer terug, nooit meer
        Ik wou dat mijn wond toch eens genas
        Litteken weefsel blijft gevoelig
        speelt op wanneer je het niet verwacht
        het tekent een pijn, het laat je voelen
        het leidt je en het draagt je zacht
        Terug naar die fijne tijden
        Terug naar eens en ooit en toen
        De pijn is bijna niet te dragen
        Ik wil het zo graag nog eens overdoen.

        froukje -
        3 juli 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 334   |   niet OK
        hallo lieve schat,

        Het was vandaag weer druk. Vanmorgen de vossenjacht op school, ik hoefde maar tegen een boom te zitten met jou hoed op en net doen of ik sliep. De kinderen moesten raden dat ik een uiltje knapte. Ik had er wel een uil bij om ze een hint te geven. 's Middags met groep 8 te kano varen in Waarland en 's avonds bij Wout Bergkamp in de tuin bbq. Voor de bbq ben ik eerst nog even bij je geweest. Bloemetjes water gegeven en een hele poos met een mevrouw staan praten. Haar man is een poosje geleden overleden. Ze wist van alles over jou en ze was zo boos op die dronkaard. Het was weer een fijn gevoel om weer dicht bij jou te zijn. Jij hoort bij ons gezin en dat zul je ook altijd blijven al ben je niet meer bij ons. Wij willen daarom ook zoveel mogelijk bij jou komen omdat je er altijd bij blijft horen. De bloemen zijn uitgebloeid, en eigenlijk moeten er nieuwe komen maar het weer is zo warm en zonnig dat het zonde is om er nieuwe te zetten. Het waait er ook erg en de bloemen waaiden gewoon één kant op. Als het weer een beetje verandert zetten we er gauw nieuwe neer. Nu zijn ze heel gauw weg. In de tuin van Bergkamp zag ik een meisje hetzelfde doen op de trampoline als jij altijd hier deed, en dan krimpt mijn hart altijd even bijelkaar als ik aan zulke dingen herinnerd wordt. Het doet zeer dat ik dat van jou nooit meer zal zien. En dan mis ik je weer zo erg, dan moet ik even weglopen, naar de wc of ergens anders heen want dan heb ik het even niet meer. Maar ik merk wel dat er heel veel mensen zijn die nog met ons meeleven en dat doet goed. Zij vergeten jou dus ook niet. En wij zullen dat nooit doen, hier zijn onze kussen, knuffels en smakkkerds weer voor vandaag. Met liefde gegeven door papa, mama, Ariëlle en Joran. Ook de groetjes van Aura, Frodo en Sem.

        Doeg lieverd, ik hoop dat het goed met je gaat, wij houden van je, Doei doei

        Mama -
        2 juli 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 333   |   niet OK
        Het regent zoals ik huil
        mijn blik kijkt triest vooruit
        donkere wolken blijven hangen
        ook wanneer ik mijn ogen sluit

        Regendruppels als tranen
        druipen zwaar van mijn gelaat
        de dagen worden trager
        zoals mijn hart z'n slagen slaat

        Plots komt de zon tevoorschijn
        met stralen kleurrijk en licht
        de duisternis verbroken
        wat een prachtig vergezicht

        Want door de zonnestralen
        worden tranen met licht vermengd
        waardoor onze innerlijke natuur
        een boodschap vol met kleuren brengt

        Tranen geven bevrijding
        je biedt ruimte aan verdriet
        en langzaam komt er weer een lach
        wanneer je deze verlossing ziet

        Waar de pijn is losgelaten
        ontstaat een warme gloed
        vol kleuren, rust en liefde
        voor vertrouwen , kracht en moed

        Om jouw leven te omhelzen
        Jouw weg te blijven gaan
        zodat je op elk moeilijk moment
        steeds dapper zult blijven staan

        froukje -
        2 juli 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 332   |   niet OK
        Hay lieverd,

        Vandaag is papa jarig, hij wordt alweer 51. Verleden jaar nog samen de verjaardag gevierd op Texel. Samen koffie gedronken op Paal 28, en een stuk gelopen op het strand. Jij in je nieuwe blauwe strandjurkje. Ik zie je zo nog lopen. Samen lekker gestruint in het water. Weet je nog, je ving krabbeltjes voor de kleine kinderen. En dan die grote vis die voor ons weg schoot, jij gillen en we sprongen wel een meter hoog. Later gingen jullie nog even klieren bij Remy die patat stond te bakken in de toko bij het strand. We zijn later naar de Koog gegaan waar markt was. Jij kocht toen nog een paar Björn Borg boxers. Gegeten bij Solvjen en jij biertjes drinken. Wat hebben we gelachen toen. Papa krijg toen dat bord vol ijs en vruchten en jij en Ariëlle maar met hem mee eten. Tenslotte hebben we jou toen mee naar huis genomen omdat je vrije dagen had om samen met Bakhuizen naar Rastede te gaan. Wat had je daar een zin in en gelukkig heb je dit nog mee mogen maken.
        Vandaag gaan we weer naar Texel, papa wil zijn verjaardag hier vieren. Tuurlijk gaan we ook naar de plek, even stil staan bij jou. Maar eigenlijk doen we dat de hele tijd. Meisje ik hoop dat jij met oma papa's verjaardag gaat vieren en dat je een beetje bij ons bent. Ik stuur je de knuffels, kussen en smakkerds weer met liefde.

        Doei doei grote knappe kanjer van me, ik houd van je. Doeg doeg grote schat.

        Mama -
        1 juli 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 331   |   niet OK
        Hallo lieve schat,

        Het is 10.00 uur en ik ben jou al aan het schrijven. Vannacht zo slecht geslapen en nu ben ik moe. Ik maar denken waarom ik de laatste nachten zo ongedurig ben, maar ik denk dat ik het al weet. Volgens mij ben ik aan de morfine verslaafd en kan ik niet meer buiten deze troep slapen. Andere nachten nam ik dan maar 2 pillen en dan sliep ik wel, maar vannacht wilde ik dat niet doen omdat ik niet verslaafd aan die dingen wil raken. Liep van boven naar beneden en dan weer naar boven in bed. Om half 6 ben ik eindelijk in slaap gevallen. Heb weer enorm liggen nadenken. En toen besefte ik opeens dat er een soort gezegde is die pake en beppe vroeger ergens hadden hangen en die heel veel mensen ook nog wel kennen, het heet: Van het concert des levens krijgt niemand een programma. En dat is waar ook, als ik van tevoren geweten had wat jou zou overkomen had ik je hier mooi thuis gehouden en had je niet naar Texel gemogen. Maar wij hadden het volste vertrouwen dat het allemaal wel goed zou gaan en jij kon er ook niets aan doen dat die gek daar net op dat moment dat jij daar fietste uit de bocht moest vliegen met zijn dronken kop. Ja sorry, ik kan het niet anders zeggen hoor. Jij kende jouw verantwoordelijkheden met je 17 jaar al redelijk goed, maar deze jongen met zijn 20 jaar moet nog heel veel leren over verantwoordelijkheid. Hoop dat hij deze in de 5 jaar dat hij in de cel moet zitten eindelijk eens onder ogen ziet en dat hij wel een hele grote fout heeft gemaakt, waar jij het slachtoffer van bent geworden.
        Bij een concert van jullie kregen en krijgen we altijd een programma, maar zo is het in het leven niet, je moet maar afwachten wat er op je pad komt. Bij de ene heel veel en bij een ander helemaal niets. Soms is het niet te begrijpen wat er allemaal gebeurt. Soms bevat ik het leven niet helemaal meer. Dit lag ik vannacht allemaal te bedenken, en dit moest ik je even sturen. We hopen vurig dat je het goed hebt daar waar je nu bent en dat het daar heerlijk en vrij is zonder oorlog en geweld en dat iederéén daar in vrede en heerlijkheid leeft. Ik geef je mijn kussen, knuffels en smakkerds weer.

        Doeg lieve, lieve schat. Ik houd van je tot in lengte van dagen. Doei doei.

        Mama -
        30 juni 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 330   |   niet OK
        Hey lieverd,

        Vandaag, maandag 29 juni. Het is warm buiten. We zitten eigenlijk de hele dag lekker binnen onder de waaier. Jij had vast op de trampoline gelegen om te bakken of we waren lekker naar het strand gegaan. Of had je nog in Leeuwarden gezeten??? Het is allemaal gissen. We zullen het nooit weten. Vanavond weer naar het strand geweest. Dat deden we andere jaren ook wel. Maar vanavond had ik het wat te kwaad op het strand, moest huilen om de herinnering. Ik zag je niet meer op de duinen of in het water struinen. En op papa's verjaardag verleden jaar struinde je nog heerlijk met mij in het water. Daar moest ik zo aan denken, al die herinneringen. Nu moeten we deze dingen allemaal zonder jou doen, vreselijk. Nog even een bakje koffie gedronken bij Klavertje vier. Daar stonden de banken waar jullie twee jaar geleden nog op lagen met Vincent. Herinneringen waar we het mee zullen moeten doen. Allemaal door die duitser die op ons levenspad is gekomen en jouw en ons leven verwoest heeft.
        Natuurlijk zijn we later naar jou gegaan en de bloemetjes weer water gegeven dat hadden ze wel nodig na al die warmte. Toen ik thuis kwam natuurlijk metéén op de computer en las op hyves dat Roderik een foto van Marleen had gerespecteerd met rust zacht. Ik kijken en daar zag ik een prachtige foto van jou, in Barcelona genomen. Je staat dat heerlijk spontaan te lachen. Je staat er zo mooi op. Marleen zal hem mij toesturen en ik denk dat ik daar een vergroting van ga maken. Ben zo blij met die foto. Zo kan ik jou nog zien. Want ouder zal jij nooit worden. Hier komen de knuffels, kusjes en smakkerds en onze liefde voor jou. Groetjes aan oma.

        Doeg mijn lieve schat, ik kan je niet genoeg zeggen hoeveel ik je mis. XXX

        Mama -
        29 juni 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 329   |   niet OK
        Lieve familie. Bedankt voor de lieve wens, ik zal mijn best doen.
        Voor Afira weer de twee kaarsjes en een lieve groet.
        Oma Suus

        B. - Arnhem
        29 juni 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 328   |   niet OK
        Hoooooooooooooooooooooooij meisje,

        Weet eigenlijk niet zoveel te vertellen. We hebben weer eens echt zondag gehouden hoor. Slapen, slapen, slapen. Het is ook veel te warm om wat te doen. Het is plakkerig warm weer, ik kom niet buiten, zit lekker onder de waaier in huis. Vannacht hebben we de waaier in de slaapkamer aan gehouden. Ik zweet elke keer zo erg, zal de overgang wel weer zijn. Hopeloos die nachtelijke zweetbuien. Morgen weer bij jou langs om de bloemen water te geven, en kijken of de vlinder er ook weer is. Joran moet morgen de boeken alweer inleveren en dan is zijn 2de jaar ook alweer om. Een verschrikkelijk jaar maar hij heeft zich er doorheen geslagen. Soms letterlijk en figuurlijk, maar het gaat nu goed met hem, alleen pubert hij vreselijk. Ik zit steeds maar te denken dat je verleden jaar, deze tijd, zo enthousiast op Texel werkte. En kijk wat ik een jaar later aan het doen ben. Jou schrijven op een site van de ncrv om te vertellen hoe het met ons gaat. Jou hier de kussen, knuffels en smakkerds die ik voor je heb hier brengen in de hoop dat ze bij jou komen. En dat allemaal door de éne iemand die z'n verantwoordelijkheden niet nam en wel met drank op ging autorijden en dat is jou fataal geworden. Daardoor moeten we jou missen en dat doet zeer, heel erg zeer en het zal wel nooit anders worden. De kussen, smakkerds en knuffels van ons komen er weer aan, wij zullen proberen dat nooit te vergeten.

        Doeg mijn lieve, grote, kleine, meid. Doe oma de groeten van ons. Doei doei.

        Mama -
        28 juni 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 327   |   niet OK
        hay lieve schat van me,

        Het is zaterdag, dus zijn we allemaal vrij. Voor jou was dit een dag om uit te slapen, thuis of bij Thijmen. Ik heb dat vandaag ook gedaan en vanmiddag zijn we weer met Joran gaan vissen. Hij vindt dit gewoon geweldig dus doen we hem ook een plezier. Heb notabene 3 vissen gevangen, waarvan 1 vlakbij de wal weer in het water terug viel. De haak was er ook af. Vissen was niet aan jou besteedt volgens mij, je moet er wel geduld bij hebben, Joran ving er 2 en papa ook. Toen het begon te regenen zijn we gestopt en naar jou gegaan. Even de bloemen weer rechtgezet en water gegeven. En ja hoor daar kwam de vlinder weer aan. Had hem de hele week niet meer gezien, ja toen ik met Sonja stond te praten meende ik hem te zien, maar dat weet ik niet zeker. Maar vanavond was hij er weer. Ging zitten om dan later druk heen en weer te fladderen. Het was net of hij wat wilde vertellen en ja hoor hij fladderde weg en kwam met nog eentje terug. Het leek wel een stelletje, even later kwamen er nog 2 bij. Zo wonderlijk. Ik zei dit is Afira met een vriendje, maar papa zei dat is oma. Maakt ook niet uit wie het waren, de vlinders hadden plezier, maar ééntje fladderde maar om ons heen, één keer zo dicht bij me dat ik dacht dat hij op mijn hoofd ging zitten. Het gekke is als we tegen de vlinder praten het net is of hij ons verstaat. Het geeft mij wel een stukje rust en ik voel me dan ook goed. Ik hoop de vlinder daar nog vaak te ontmoeten.
        Fiet hier komen je kussen, smakkerds en knuffels voor vandaag. Deel ze maar met oma.

        doeg lieve vlinder van me, we houden van je, en zoals je weet hebben we dat altijd gedaan.

        Mama -
        27 juni 2009

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.