Hallo Lieffie wij hebben jou je vrijheid teruggegeven. Waar wij allemaal zo tegen op zagen is al met al een hele mooie dag geworden, het weer werkte mee, het blauw van de hemel weerspiegelde zich in het water van de Berkel. Toen wij bij het koetshuis kwamen zagen wij tot onze ontroering een prachtig bloemstuk op de dijk liggen en ook stonden er 4 stoelen en de boot lag in het water. Niet alleen voor ons betekende je heel veel ook voor Wilma en Johan was je belangrijk. Lief dat zij er voor gezorgd hadden dat wij op zo'n mooie wijze afscheid van je konden nemen en jou terug geven aan de natuur en de vrijheid. Jouw visstekkie waar je vaak samen met pa menig uurtje hebt doorgebracht, waar mijn opa al zat te vissen, waar ik als kind op de boerderij speelde, de kinderen achter het bootje aan zwommen. Een betere plaats voor jou was er niet en dat allemaal door Mitch die vond dat zijn Opa terug moest naar Lochem en naar zijn visstekkie.
Mitch en Sharona dragen jou met zich mee in een assierraad, jij hun Opa dag en nacht bij zich het ontroerd mij keer op keer.
Dennis heeft, samen met de kinderen, jouw as zacht in de Berkel laten glijden, een mooi en dierbaar moment wat op mijn netvlies staat gegrift. Het voelt goed dat wij dit samen konden doen, denkend aan jou die wij allemaal zo missen en dat zo'n pijn doet dat wij alleen nog in gedachten en tegen jouw foto kunnen praten. Toch blijf je bij ons want in ons allemaal leef jij verder. Het is niet makkelijk om al mijn gevoelens hier neer te schrijven maar weet dat ik altijd van je zal blijven houden. Dag lieverd RIP