Herinneren is een vorm van ontmoeten…

2 september een dag van herdenken, het was jouw verjaardag en het is heel stil nu in huis. Bloemen staan bij jouw foto zoals altijd maar nu is het toch anders, midden tussen de witte rozen staat jouw foto, en het lijkt of jij wilt zeggen, ik vind ze mooi. Straks komen de kinderen, ook zij willen graag op deze dag dat wij samen zijn. Je moest eens weten wat een verdriet ze er van hebben dat jij er niet meer bent. Ik hou mij voor dat het beter is voor jou en dat is het ook maar soms kom ik in opstand en voel ik me alleen. Lieve schat wij maken er ondanks alles toch een fijne dag van en wij gaan door zoals jij het wilde.
In gedachten twee armen om je heen en een grote knuffel.

Vandaag precies een half jaar geleden dat jij je ogen voor altijd sloot.
Het lijkt nog maar zo kort geleden maar voor mij duren de dagen zonder jou heel lang. Ik mis je schat. Toch genieten wij wel van de mooie en leuke dingen die er zijn maar het is anders zonder jou er bij. Afgelopen week samen met Patries en de kinders en Oma in Limburg waren fijn maar tja........ steeds hoor ik jou dan zeggen wat is het hier mooi he Hen en dat maakt blij en verdrietig tegelijk. Blij om dat iedereen zo geniet en verdrietig omdat je het niet meer kunt delen.
In gedachten was je er bij en niet alleen in mijn gedachten maar ook in die van onze dochter en de kleinkinderen en zeker je schoonmoeder.
Maar wij gaan door zoals jij zou hebben gewild en zoals je hebt gezegd.
Ga maar leuke dingen doen waren jouw woorden en dat proberen wij zo goed en zo kwaad als het soms gaat te doen.
In gedachten een dikke kus van ons.

Lieverd wat heb jij het toch goed gezien toen je tegen mij zei ga niet tot het uiterste met je hulp als ik er niet meer ben.
Maar zoals je weet is toch altijd ondervinding de beste leermeester.
Er waren mij al dingen opgevallen dat er niet meer zo vaak gebeld werd voor een praatje of gewoon even gezellig binnen te komen voor een wijntje. Dan ga je nadenken en je voelt je beroerd omdat er dingen voorvallen die niet echt kloppen. Na een mailtje gestuurd te hebben kwam de reactie en zoals het altijd gaat is er boosheid omdat je de waarheid durft te zeggen. Ik heb altijd gedacht dat je goede vrienden gewoon eerlijk kunt vertellen wat je dwars zit en zo moet het toch ook zijn anders zijn het geen vrienden. Van vage kennissen kan je dit verwachten maar je vrienden zijn toch mensen in voor en tegenspoed. Zo ga je dus schiften en laat je de zgn. vrienden vallen. Jammer maar het is niet anders. Jij had het al door maar ik moest het nog leren. Was je nog maar hier dat zou alles toch een stuk fijner maken. Schat ik mis je maar je zit in mijn hart en daar blijf je.
In gedachten een dikke kus.

Vrijdagavond ging de bel, het was al laat, 23.00 uur maar ik schrok er niet van. Op hetzelfde moment had ik Patries aan de telefoon en die hoorde ik zeggen, joh er wordt gebeld bij mijn moeder en gelijk tegen mij, mam ik leg de telefoon niet neer doe dan maar open. Ik keek door het kijkgaatje en zag wel een zwarte hond staan en dacht, ach iemand met een hond kan vast geen kwaad. Wie stond er voor de deur..........Dennis met Sammy. Hij zei hoi Mam ik kom even een wijntje drinken bij je. Wat een verrassing was dat zeg. Hij wilde gewoon even zien hoe het met mij ging en Jorge had een feestje van kantoor en toen nam hij de kans waar om even alleen naar mij toe te komen. Dat zijn toch de mooie momenten dat er gewoon aangebeld wordt en er dan iemand voor de deur staat die even komt kijken hoe het gaat.
Die dingen doen je goed. Weet je wat mij ook zo opviel, Dennis hoest precies hetzelfde als jij, hetzelfde geluid en heel raar om dat te horen terwijl jij er niet meer bent. Het leek net of jij weer gewoon in je bed lag zo vertrouwd klonk dat. Maar helaas is dat natuurlijk niet waar. Het is warm buiten en straks ga ik met Oma naar de camping toe, hondjes mee en lekker buiten in de schaduw zitten, denkend aan hoe jij het allemaal fijn had gevonden, je merkt het wel overal ben je bij.
Lieve schat ik mis je meer en meer en vaak lopen de tranen over mijn wangen, maar het is goed en daar hou ik me aan vast.
In gedachten een dikke kus voor jou.

Vandaag is het weer zaterdag, vier maanden geleden nam jij het besluit tot hier en niet verder. In die tijd is er al weer van alles gebeurd, in de wereld, in ons land en in ons zelf. Wat is het soms moeilijk om echt te accepteren dat ik niet even mijn verhaaltje aan je kwijt kan. Ik weet het wel, natuurlijk kan ik tegen je praten en dat doe ik ook vaak maar dat je geen antwoord meer krijgt en niet meer hoort dat heb je goed gedaan kan ik moeilijk mee om gaan. Vaak heb ik het gevoel dat ik het goed doe en als ik dat gevoel niet heb gaat het dan ook vaak mis, jouw mening was altijd belangrijk voor me daar had ik wat aan en kon ik ook mee verder. Ik klaag niet hoor en volgens de kinderen doe ik het best goed maar voel me ook vaak onzeker over veel dingen. Lieverd we waren nu eenmaal een bijzonder koppel. Dinsdag kwam Ludo nog even en natuurlijk hebben wij dingen op zitten halen hoe het allemaal is gegaan maar het eindigt altijd met respect voor jou hoe jij het allemaal gedragen hebt en er ondanks alles toch voor ging. Het mocht niet zo zijn dat je beter werd maar wat hebben wij toch een fijne tijd gehad en daar kijk ik graag op terug. Vergeten doe ik je nooit en missen............tja daar moet je mee leren leven zeggen de mensen die er ervaring mee hebben. Houden van gaat nooit meer over en in gedachten geef ik je een dikke kus en dan hoor ik je zeggen: "dat is geen kus dat lijkt wel stofzuigen" en dan moet ik er om glimlachen en denk ik er graag aan terug. Gelukkig gaat het met Binky ook weer de goede kant op hij wordt weer vrolijker en zijn haren groeien ook weer. Je merkt dat hij het nu toch gaat accepteren dat zijn baasje er niet meer is. Het was ook echt jouw hond en veel gevoeliger dan onze Bas. In ieder geval gaat het weer een stuk beter met hem. Misschien voelt hij jou ook wel om zich heen net zoals ik dat voel dat je altijd bij me bent.

Hoi Pap,

Vorige week was toch wel bijzonder..ik geloof er gewoon in en zie jou ook als iemand die nu andere mensen helpt daar waar het kan net als je in het leven hier op aarde ook altijd al deed.
Je straalde veel energie uit..dat voel ik zelf ook soms word je ketting zo ontzettend heet om mijn nek dat ik voel dat het van jou af komt.
En dat je zegt...zonde van je geld wat je wil weten weet je allang daar hoef je je geld niet aan uit te geven..hahahaa dat kan alleen jij maar zeggen en dat ik maar tegen je blijf lullen..ja ook dat klopt.
het zal zo zijn dat je de komende tijd wat minder sterk bij ons zal zijn en idd..het lampje brand nu al bijna een week gewoon...zonder steeds te knipperen zonder steeds kapot te gaan..en het dan opeens weer te doen bijzonder hoor.
Lieverd het is goed zo jij bent een mooie ster nu en fijn dat ik nu gehoord heb dat het goed met je gaat...wat ik je altijd al zei...als het met jou goed gaat gaat het met mij ook goed..nou ja wat beter...het jou missen en je nooit meer kunnen zien aanraken een knuffel geven blijft..daar moeten we mee leren leven.
Lieve pap hou van jou!! voor altijd!!!

Papa's meissie XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Hallo lieverd daar ben ik weer. Kijkend naar jouw foto waarop jij zo lief naar me kijkt krijg ik het extra moeilijk om te bevatten dat het echt zo is dat je nooit meer terug komt. Samen maakten wij een beroerde maar ook mooie tijd door waarin er altijd plaats was voor een lolletje hoe ziek je ook was, altijd bleven wij er toch positief onder. Tja..........en dan komt er dan toch een dag dat je het moet opgeven omdat het niet meer gaat. Wat over blijft zijn herinneringen en jouw boek wordt gesloten. Nooit komt er meer een bladzijde bij en dat doet pijn. Verstand en gevoel zijn nog steeds met elkaar aan het vechten en dan pak je jezelf even goed beet en zegt denk toch eens goed na zou jij willen dat hij op deze wijze bij jou zou moeten blijven. Dan is het antwoord NEE want als je veel van elkaar houdt dan moet je elkaar ook los kunnen laten als het niet verder meer kan.
Diepgaande gesprekken met onze kinderen, die jou net zo erg missen als ik, geven mij weer een opkikker. Bij alles wat ik doe vraag ik mezelf af, doe ik het goed, en in gedachten krijg ik van jou het antwoord terug en dan kan ik weer verder.
Nu heb ik het wel over mezelf maar ook de honden missen jou, vaak staat Binky nog onder aan de trap of hij wil zeggen, komt de baas zo naar beneden? Gelukkig gaat het met hem weer wat beter, je weet het was jouw hond en dat heeft hij mij goed laten merken. Helemaal kaal en verdrietig was hij en af en toe kijkt hij omhoog naar de hoek van de kamer en begint dan te blaffen, niets te zien, hoewel....? Basje is nog steeds dezelfde gebleven en is de vrolijkheid zelf, zo zie je maar weer hoe verschillend ook dieren zijn en alle twee op hun eigen manier missen ze jou ook.
Je hebt gelukkig je rust gevonden dat straalde je aan alle kanten uit, nu bij mezelf nog de rust kunnen vinden.
Liefde kent geen grenzen en eindigheid.

Soms is het extra moeilijk in het leven. Morgen vieren de kinderen hun verjaardag en natuurlijk ga ik daar heen maar met gemengde gevoelens. Moeilijk om iemand weer te kunnen accepteren die zo stom heeft gedaan en die je niet eens uit kan laten spreken en er dan maar weer gewoon door zit te zwetsen. Enfin.........ik ga, maar als ik het emotioneel niet meer aan kan weet ik de weg terug naar huis heel goed te vinden.
Gelukkig komen er veel mensen waar ik me op kan richten maar ik zal me niet fijn voelen en ik zie er als een berg tegen op. Mijn gevoelens hebben mij niet in de steek gelaten maar dan krijg je via een mailtje deze gevoelens bevestigd, hoezo voor het blok gezet, ik kan toch onze kleinkinderen hier de dupe niet van laten worden. Lieverd ik hoop dat ik extra kracht krijg om die dag door te kunnen zonder tranen, weet dat ik aan je denk en dan kom ik er wel weer door.

Vandaag drie maanden geleden dat je voor altijd je ogen sloot, in tijd is het kort maar voor mij is het als de dag van gisteren. Ook is het precies 1 jaar geleden dat je geopereerd bent, een mooie zonnige dag en wij dachten dat na deze dag de zon ook weer voor ons zou gaan schijnen. Maar dit was niet zo. En nu ben je er niet meer en moet ik verder zonder jou wat eigenlijk alleen maar moeilijker aan het worden is. Natuurlijk pak ik de draad weer op en doe ik wel leuke dingen, zoals jij tegen mij zei dat ik moest gaan doen. Alleen moet ik de beslissingen nu alleen nemen en kan niet meer overleggen met jou, dan kijk ik naar jouw foto en kijk je mij zo vriendelijk aan, net of je zeggen wil doe het nu maar. Gelukkig zijn de kinderen er dan en die sterken mij dat ik toch op de goede weg ben en dat zij trots op me zijn dat ik me er zo doorheen sla. In gedachten ben je er altijd bij en ik neem je overal met me mee. Lieve schat je hebt je rust verdiend. In gedachten een dikke kus, ik hou van je.

Hallo lieffie weer een paar dagen met veel emoties achter de rug. Het valt me op dat het steeds moeilijker wordt en dat ik je steeds meer ga missen. Gewoon een rot dag gehad gisteren, telkens kwamen de tranen weer en dan wil je gewoon even in een hoekje wegkruipen om eens helemaal uit te janken. Gevoel en verstand waren weer behoorlijk met elkaar aan het knokken en dan hoor ik je zeggen, ga maar leuke dingen doen maar dat lukt ook niet altijd. Zondag is het moederdag en dan kijk ik naar het beeldje op de tafel en denk aan hoe het verleden jaar was. Kijk lieverd zei je toen dat is ons gezin. Helaas ontbreekt er nu eentje in ons gezin en dat doet pijn, veel pijn.
Vandaag zet ik mijn schouders er weer onder en ga er weer voor zoals jij ook altijd deed, ook toen je zo ziek was. Lieverd in gedachten dicht bij je.