Lieve Pa,
Vandaag zou je 75 jaar zijn geworden, wat had het fijn geweest om dit samen te mogen vieren met jou. Maar helaas stond anderhalve maand geleden ons leven op zijn kop…. door jou te verliezen.
De afgelopen weken waren heel onwerkelijk en verwarrend. Vaak een gevoel van ongeloof en op hetzelfde moment realiserend dat het wel werkelijkheid is. Nooit meer jouw vriendelijke lach kunnen horen of jouw geruststellende blik kunnen zien, dit besef is erg moeilijk en maakt het zwaar. Wat blijven zijn de foto’s en de herinneringen. Gelukkig hebben we veel herinneringen aan jou die alleen maar positief zijn te noemen. Alsof het zo moest zijn heb je vlak voor je ziekenhuis opname per ongeluk een geluidsopname ingesproken via de whats app, dat had je zelf niet eens door. Ik ben hier erg blij mee en heb het wat vaak al afgespeeld, dichterbij kan je niet bij me komen.
Pa, ik heb je op het laatst gelukkig kunnen zeggen dat je een hele goede echtgenoot voor mama was en de fijnste vader die Menno en ik ons hebben kunnen wensen. Mama mist je heel erg, zoals ze zelf omschreef is ze haar maatje voor het leven kwijt. Het voelt alsof er iets gestolen is en wat niet te vervangen is. Ik wist dat het leven wel hard kon zijn maar nu we dit ervaren hebben, weten we dat het leven echt keihard is en het doet zo verschrikkelijk veel pijn.
Tijdens jouw ziekenhuis opname in de weken dat je zo verschrikkelijke pijn had vroeg je ons waaraan jij dit verdient zou hebben. Pa, jij bent de laatste persoon die zoiets had verdient, ik had zo graag die pijn bij je willen weghalen, zelfs willen dragen als dat mogelijk was geweest. Ondanks dat dit een zware periode voor je was heb je het heel sterk gedragen en gehouden. Kleine verbeteringen zag jij als iets heel positiefs en we konden duidelijk zien dat je daardoor weer helemaal opleefde en de vechtlust kreeg om weer een stap te gaan zetten.
Jouw roepnaam was Peter wat afgeleid is van het Latijnse Petrus wat “rots” betekend en symbool staat voor vastheid en betrouwbaarheid. De betekenis klopt helemaal jij was de vastigheid in ons leven en de persoon waar we altijd terecht konden en jij wist overal wel een oplossing voor.
Ik vond jouw wijsheid altijd zo indrukwekkend. Ik mis de momenten samen, gewoon de kleine dingetjes zoals door de weeks lekker samen eten met zijn allen. Daarna Lingo kijken, jij wist de woorden vaak al bij de eerste of tweede ronde, daar was je zo goed in. Of over Feyenoord praten dat waren ook altijd leuke momenten, gelukkig had jij het voorrecht om erbij te zijn in Milaan toen Feyenoord de Europacup I won van Celtic.
Ik ben je heel dankbaar dat je mijn vader was, ik had geen betere vader kunnen wensen.
Bedankt dat je er altijd voor ons was in goede en slechte tijden en fijn dat ik er ook voor jou mocht zijn als jij iets nodig had of ik je ergens mee kon helpen.
Het moment van treuren zal wel even blijven zeker op speciale momenten zoals verjaardagen en feestdagen. Ondanks dat wil ik een goed en gelukkig leven lijden ook ter ere van jou. Want dat was immers het doel van jou en mama, “Menno en mij een goede toekomst geven”.
Daarin zijn jullie geslaagd en daar zijn wij jullie heel dankbaar voor.
Pap, we missen je heel erg en denken veel aan je. Gisteren hebben Menno en ik jouw urn opgehaald wat voor ons een grote betekenis is. Het geeft toch ergens een fijn gevoel dat je weer thuis bent.
Vanavond drinken we er een op jou.
We houden van je XXX
Remco