Lieve Youp,
Eind mei 2017 leerde ik jou kennen door mijn stage bij
Huski. Ik weet het nog goed, ik zat bij jou in het busje en ik
en mijn twee klasgenoten, die ook mee gingen, hadden
meteen een klik met jou.
De eerste drie weken van mijn stage liep ik bij toeval elke dag met jou mee. En ik durf te zeggen dat er al best snel een goede vriendschap ontstond.
Jij vertelde over al jouw buitensportavonturen, je grote liefde voor wildwatersporten, de kleine geluksmomentjes in het leven, ook had jij het vertrouwen om minder fijne onderwerpen met mij te delen en hadden vooral veel lol.
Jij liet mij kennis maken met verschillende soorten buitensporten, leerde mij om voor een grote groep middelbare scholieren te staan en te spreken, om bepaalde knopen in touwen te leggen, maar vooral, lieve Youp, leerde jij mij dat ik elke dag zou moeten leven!
Dat je, zoals jij dat verwoorde: "Schijt" moest hebben aan wat anderen van je zouden denken of vinden, dat ik geen zorgen voor de dag van morgen moest hebben, moest genieten van het moment en altijd mijn hart moest blijven volgen.
Toen ik hoorde dat jij was overleden, stortte mijn wereld in.
Ik wist van niks!
De laatste dag van mijn stage vertelde je mij tijdens het kajakken dat je al last had van je schouder, maar dat het een kleine sportblessure zou zijn en het wel weer goedkwam.
We gaven elkaar aan het eind van de dag een dikke knuffel en vlak voordat ik vertrok vroeg je: 'Beloof je me dat je volgend jaar terugkomt en dan bij ons komt werken?! Ik kijk er nu al naar uit!'
Die belofte maakte ik met je, terwijl er op de achtergrond, vanuit de auto, het liedje: 'Three little birds (Don't worry, about a thing)' van Bob Marley zich afspeelde.
En toen ik ruim een half jaar later dit verschrikkelijke nieuws hoorde, brak mijn hart in duizenden stukjes.
Youp, je was zo'n bijzonder en lief persoon! Nog zo jong en aan het begin van jouw, nu al rijk gevulde leven vol met avonturen. Een echte levensgenieter en een trouwe vriend, die nog geen vlieg kwaad zou doen. En dan word je ziek… Het leven is soms zo oneerlijk.
Doordat ik jou heb mogen kennen, met je wijze uitspraken en levenslessen, die zo nu en dan voorbij kwamen, heb ik mijn levensmotto gevonden en die van jou overgenomen.
Onze korte vriendschap zal ik mijn leven lang blijven koesteren.
Lieve Youp,
Vriend.
Ik mis je en ik vergeten zal ik je nooit!
Tessel
Stagiaire 2017