Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Ylan, Rolf, Céryl Kho

05-10-196805-04-2003
      Ik huil om de stilte na jouw bestaan. Het verdriet omdat er geen afscheid was. Ik huil omdat jij zo eenzaam bent gegaan en jouw dood ons zo plots heeft verrast. Ik huil om jou, door de dood gevangen. Ik voel de leegte van geen afscheid. En huil om de pijn van mijn eindeloos verlangen. Alleen mijn tranen volgen jou in de eeuwigheid.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 95   |   niet OK
        Een kaarsje voor een geweldige zoon en zijn verdrietige moeder van een verdrietige moeder, xxx

        Bep -
        17 juli 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 94   |   niet OK
        Vlieg, wees niet bang.....
        Verspil je adem niet, vergiet geen tranen.....
        Je hart is puur, je ziel is vrij.....
        Wees onderweg, wacht niet op mij.....
        Je zal boven het universum klimmen.....
        Verder, tot achter de tijd.....
        De maan zal opkomen, de zon zal opkomen,.....
        Maar ik zal nooit vergeten......
        Love you!!!!!!!!!!!

        Je -
        3 juli 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 93   |   niet OK
        Zij die we liefhebben

        gaan niet weg.

        Ze lopen naast ons

        elke dag.



        Ongezien, ongehoord,

        maar altijd daar.

        Nog steeds geliefd,

        nog steeds gemist.



        Oneindig dierbaar!

        xxxxxx -
        3 mei 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 92   |   niet OK
        Zonder woorden.........xxxx

        Maria, -
        14 april 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 91   |   niet OK
        gisteren was er alweer een jaar voorbij zo snel gaat de tijd maar jou vergeet ik niet...intussen woon ik in italie maar in december ben ik nog wel je nog wel wezen bezoeken .het blijft raar je niet meer te spreken en ik denk ook zeker voor je familie ook aan deze blijf ik extra denken vooral in deze dagen ...veel liefs van efi

        efisietta -
        6 april 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 90   |   niet OK
        "The time came when the pain it took to stay,
        was greater than the pain it took to go"

        **************** -
        5 april 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 89   |   niet OK
        Lieve Ylan*, ben weer even langs geweest voor een paar kaarsjes voor jou en je moeder, misschien dat het een beetje helpt? Liefs Beppie en tot gauw.

        Bep -
        22 maart 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 88   |   niet OK
        Yl....een kaarsje voor jou .....mis je

        cristina -
        10 maart 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 87   |   niet OK
        Ik veeg de tranen van m'n gezicht...
        Je hebt nog steeds je ogen dicht...
        Ik zou wel uren kunnen kijken...
        Naar hoe je hier nu voor me ligt...
        Je leefde altijd al met de dag...
        Maar de laatste tijd als ik je zag...
        Had je geen zin meer om te lachen...
        Ik vroeg me af waar dat aan lag...


        Want zo is het leven...
        Geluk en verdriet...
        Het werd je gegeven...
        Maar je wilde het niet...
        Ben je nu gelukkig...
        Of heb je nu spijt...
        Mis je de jaren...
        Dat wij samen waren...
        Want dat was toch een mooie tijd...

        Ik vraag me af waar of je nu bent...
        En of ik je wel heb gekend...
        Want iets in jou waar ik niet bij kom...
        Is aan dit leven nooit gewend...
        Al kon je iets meer van me op aan...
        En ik had dichter bij je gestaan...
        Had ik je dan iets kunnen zeggen...
        Waardoor je dit misschien niet had gedaan...

        Want dit was je leven...
        Geluk en verdriet...
        Het werd je gegeven...
        Maar je wilde het niet...
        Ben je gelukkig...
        Of heb je nu spijt...
        Mis je de jaren...
        Dat wij samen waren...
        Want dat was toch een mooie tijd...

        Als je kiezen mocht...
        Waar je geen zou gaan...
        Zou je terugkomen naar hier...
        Of ver hier vandaan...

        Dit was je leven...
        Geluk en verdriet...
        Het werd je gegeven...
        Maar je wilde het niet...
        Ben je gelukkig...
        Of heb je nu spijt...
        Mis je de jaren...
        Dat wij samen waren...
        Want dat was toch een mooie tijd...

        Dit was je leven...
        Hier was je thuis...
        Waar ben je gebleven...
        Zo ver van huis...
        Ben je verdrietig...
        Of ben je bevrijd...
        En waren de jaren...
        Die wij samen waren...
        Niet meer dan een verspilling van tijd...
        Hoe dan ook...
        Je bent alles kwijt.......


        Marco Borsato

        Je -
        6 maart 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 86   |   niet OK
        An empty space now fills my heart....
        My boy, my child, my son....
        You’ve gone into another world....
        Where golden dreams are spun....

        I do not know the answers....
        It‘s not for me to know....
        But I will know the truth one day....
        Just why you had to go....

        Je -
        1 januari 2006

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.