Veel sterkte met het verlies van jullie broer, zwager en oom.
Gerard en Marion Borst( schoonouders van Sanne Ruiter)

Als een regenboog vol kleur.
Als een zonnetje heel fel.
Een herinnering zo dierbaar.
In gedachten geen vaarwel.

Lieve nicht, neven en verdere familie,
Gecondoleerd met het, veel te vroege, overlijden van Winfryd. Marjan en ik wensen jullie veel sterkte toe. Als kind uit de jaren zestig waarbij internet en mobiele telefoons niet bestonden en twee auto's per gezin geen gemeengoed waren, zagen wij elkaar niet veel. Het bleef beperkt tot familiefeestjes waarbij de vaders en ooms zich tegoed deden aan sigaren (zelfs mijn vader, oom Wim, die normaal gesproken nooit rookte) en (citroen)jenever. Ik heb dan ook niet heel veel herinneringen, maar wel één specifieke. Het zal 1977 of 1978 zijn geweest. Winfryd had zijn rijbewijs en ik hoorde toevallig van tante Aggie dat hij zijn brommer, een metallic groene Puch met matzwart voorspatbord en drie versnellingen wilde verkopen voor, ik meen, 450 gulden. Wel was de achterband lek en liep langzaam leeg. Ik ging kijken en de koop was gesloten. Later die week toog ik met de bus naar Delft vanuit Den Haag vergezeld van een fietspomp om de brommer op te halen. Het was een lastige terugrit want behalve de lekke band die ik twee of drie keer moest oppompen, had ik geen enkele ervaring met een brommer met versnellingen. Het was een rit met horten en stoten. Uiteindelijk wel het thuisfront bereikt en vele fijne kilometers gereden. later, toen ik zelf mijn eerste auto had en de brommer niet meer werd gebruikt, heb ik deze aan het broertje van mijn vriendin gegeven. Ik hoop dat de mooie herinneringen aan Winfryd jullie zullen helpen bij het verwerken van dit verlies.

Lieve Familie Ruiter,
Namens de familie Sommerhalder condoleer ik jullie met het heengaan van jullie dierbare broer Winfryd. Persoonlijk denk ik nog regelmatig aan jullie. Het was bij jullie, onze buren, een vol huis toen jullie er nog allemaal woonden. Ik meen dat Herman en Andre beneden in de tuinkamer sliepen en of Mieke of Winfryd in het kleine kamertje aan de straatkant op de slaapverdieping. Veel later kwam ik af en toe Winfryd voor de deur tegen en maakte we altijd een gezellig praatje: altijd vrolijk, goed gemutst en het beste met iedereen voor - top kerel!! Twee momenten staan mij nog bij in het bijzonder bij. Winfryd parkeerde zijn auto bij ons in de straat en stond bij jullie op het garage pad en ik kwam wat te hard aan rijden, reed ons garage pad op en reed de garage deur volledig aan gort , waarop Winfryd zei: nou, alle paardenkrachten kwamen er tegelijk uit hoor. Het tweede moment wat me nog goed bij staat is de tijd dat mijn broer een Ierse wolfshond had. Een enorm grijs beest. Winfryd stelde eens de historische vraag waarom mijn broer in hemelsnaam een ezel had gekocht. Humor was hem niet vreemd. Liefde en aandacht ook niet: hij was er altijd voor jullie moeder en maakte ook altijd tijd voor een praatje met mijn moeder. De hele familie Sommerhalder zal met warme gedachten aan Winfryd blijven denken. Heel veel sterkte met het verwerken van dit enorme verlies.
Warme groeten vanuit Hong Kong namens de familie Sommerhalder,
Ruud Sommerhalder